روز دوم جشنواره به روایت خبرنگاران نوجوان

آنچه در نشست های رسانه ای سی و ششمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان اصفهان مشهود است آشنایی این نوجوانان با خبر و البته با سیما و مفاهیم آن است که در روزهای برگزاvی این جشنواره ضمن تماشای هر فیلم و دقت در داستان بازی ها و تکنیک های استفاده شده در آن پرسش های خود را با همراهی مربیان خود طرح و در نشست های رسانه ای این جشنواره بیان کرده و درپی یافتن پاسخی مناسب از عوامل فیلم ها هستند.

روز دوشنبه(۱۵ انین) در دومین روز اکران فیلم های سی و ششجمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان اصفهان سه نوجوان خبرنگار دختر و پسر به نگارش نقد تحلیل و یادداشت خود در مورد فیلم های بلند داستانی «میرو» «شمشیر و اندوه» و « » پرداخته اند که در ادامه این گزارش ارائه می شود:

نگین شریف نوجوان خبرنگار است که یادداشت خود بر فیلم «میرو» به کارگردانی حسین ریگی را با عنوان «میرو پسری در آغوش دریا» آغاز کرده و در ادامه چنین آورده است: 

فیلم «میرو» به کارگردانی حسین ریگی و با نویسندگی پیمان شیرخانی یکی از آثار قابل توجه در سی وششمین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان اصفهان است. این فیلم با روایت دوران دفاع مقدس و داستان پسری که درگیر قمار است به بررسی مسائل اجتماعی و خانوادگی می پردازد. نکته ای که در این فیلم به خوبی نمایان است تغییر مسیر زندگی میرو پس از مرگ پدرش و تلاش او برای جلب رضایت مادرش برای رفتن به جبهه است. این تحول شخصیتی می تواند الگویی برای نوجوانان باشد که نشان می دهد چگونه می توان با مواجهه با چالش ها مسیر زندگی را تغییر داد.

از نکات مثبت فیلم استفاده از ظرفیت های بومی سیستان و بلوچستان و گویش محلی آن است. این ویژگی ها نه تنها به غنای فرهنگی فیلم افزوده بلکه باعث ایجاد ارتباط عمیق تری بین مخاطب و شخصیت ها شده است. دیالوگ ها و رفتارهای محلی به جذابیت داستان کمک کرده و حس واقعی تری از زندگی در آن منطقه را به تصویر می کشد.

با این حال برخی نکات منفی نیز وجود دارد که باید به آن ها توجه کرد. وجود درگیری و نزاع در فیلم ممکن است برای رده سنی کودک و نوجوان مناسب نباشد. ترویج خشم و خشونت به ویژه در یک اثر که هدف آن آموزش و تربیت نسل آینده است می تواند پیامدهای منفی داشته باشد. این مسئله نیازمند توجه بیشتری از سوی سازندگان است تا مطمئن شوند که مضامین فیلم به درستی با سن مخاطبان هماهنگ شده اند.

علاوه بر این موسیقی متن و طراحی صحنه نیز نقاط قوتی هستند که باید به آن ها اشاره کرد. موسیقی متن با خلق فضایی احساسی و متناسب با داستان احساسات بیننده را به خوبی منتقل می کند. 

در نهایت «میرو» فیلمی است که با وجود برخی نقاط ضعف توانسته است داستانی انسانی و قابل تأمل را روایت کند. این اثر می تواند به عنوان یک پلتفرم برای بحث درباره چالش های اجتماعی و خانوادگی در دوران جنگ مورد استفاده قرار گیرد و امید است که سازندگان در پروژه های آینده خود این نکات را مدنظر قرار دهند تا آثارشان تأثیرگذارتر و مناسب تر برای نسل جوان باشد.

همچنین آناهیتا دهخدایی به تحلیل فیلم «شمشیر و اندوه» ساختۀ مشترک عماد رحمانی و مهرداد محرابی پرداخته و آن را با عنوان «نگاهی به تاریخ اسلامبا دید یک ایرانی» آغاز کرده است. این نوجوان خبرنگار در تحلیل کوتاه اما دقیق خود چنین آورده است:  

انیمیشن «شمشیر و اندوه» یک فیلم ۹۲ دقیقه ای است که وقایع پس از شهادت امام حسن مجتبی(ع) تا ورود امام حسین(ع) به کربلا را به تصویر می کشد. داستان از دیدگاه یک ایرانی در شهر مداین روایت می شود که سرانجام به قافله امام حسین(ع) می پیوندد. این انیمیشن قصد دارد تا با نمایش این دوره تاریخی مهم احساسات و ارزش های انسانی را به تماشاگر منتقل کند.

این انیمیشن در نگاه اول به عنوان یک اثر با کیفیت قابل قبول ظاهر می شود. اما نقاط ضعفی نیز دارد که قابل توجه هستند. از جمله این نکات منفی می توان به نامناسب بودن دوبله اشاره کرد. دوبله ای که برای برخی از کاراکترها انتخاب شده حس خوبی را به مخاطب منتقل نمی کند. هرچند مهبد قناعت پیشه و شهره روحی با استعداد خود درخشیده اند و توانسته اند به خوبی نقش های خود را اجرا کنند اما دوبله سایر کاراکترها چندان راضی کننده نیست.

موسیقی فیلم به خوبی ساخته شده و توانسته حس کاراکترها را به بیننده منتقل کند. با این حال هماهنگی دوبله با لب زدن کاراکترها ضعیف است و باعث کاهش کیفیت کلی انیمیشن می شود. برخی از صحنه های خشن این انیمیشن نیز مناسب کودکان نیست و بهتر است قبل از شروع هشداری درباره محتوای آن داده شود تا کودکان کمتر در معرض صحنه های نامناسب قرار بگیرند. همچنین مسایل عاشقانه مطرح شده در انیمیشن برای نوجوانان مناسب نیست.

گذر سریع زمان در داستان باعث می شود تا نوجوانان نتوانند پیوندی عمیق با کاراکترها برقرار کنند. سریع بزرگ شدن کاراکترها موجب می شود تا این پیوند به راحتی قطع شود و بیننده نوجوان نتواند با شخصیت ها انس بگیرد. استفاده از جملات و کلمات نامناسب نیز می تواند باعث بدآموزی برای نوجوانان شود. بنابراین انیمیشن «شمشیر و اندوه» علاوه بر داشتن نقاط قوت در موسیقی و کیفیت قابل قبول انیمیشن نیاز به بهبودهایی در دوبله و محتوای آن دارد تا برای گروه های سنی مختلف مناسب تر شود

اما آناهیتا صفدریان نوجوان خبرنگار دیگری است که به نقد فیلم «آن دو» به کارگردانی مرتضی رحیمی پرداخته و «آن دو با هم می روند» را برای عنوان یادداشت خود انتخاب کرده و چنین نوشته است:

در دومین روز از اکران فیلم های کودکان و نوجوان خبرنگاران و داوران به تماشای فیلم «آن دو» به کارگردانی مرتضی رحیمی نشستیم.

از همان ابتدا با شخصی قهرمان آشنا می شویم پسر بچه ای یازده ساله که در تلاش برای برگرداندن برادرش از جبهه است و با مخالفت مادر و مأموران امنیت جبهه روبه رو می شود؛ اما جا نمی زند و به هر طریق شده به جبهه می رود. در ادامه روایتی دراماتیک را مشاهده می کنیم که هر مخاطبی جذب خود می کند.

صداگذاری ها و موسیقی متن امتیاز بسیار بزرگی است که این فیلم به خوبی آن را کسب کرده شایان ذکر است جلوه های ویژه و طراحی لباس های مردم مناطق بومی به خوبی انجام شده است.

فیلم نامه که روایتی واقعی از بطن جامعه دارد همراه با بازیگری های حرفه ای و مناسب توانسته محتوایی در خورِ جشنواره بین المللی تولید کند.

با اینکه پایان فیلم چندان خوش نبود اما آنقدر تماشاچی ها با ایم فیلم ارتباط گرفته بودند که با تشویق سالن را ترک کردند.

پایان خبر انین