شرایط آوردن نوزاد از پرورشگاه

گرفتن نوزاد از پرورشگاه، یعنی فرزندخواندگی، مسیری پر از عشق و امید برای کسانی است که آرزوی والدشدن رو در سر دارن. این فرآیند در ایران تحت نظارت سازمان بهزیستی انجام می شه و قوانین مشخصی داره که باید باهاشون آشنا باشیم. در سال 1403 و 1404، با راه اندازی سامانه ملی فرزندخواندگی، کارها تا حدودی شفاف تر و منظم تر شده، اما همچنان دونستن جزئیات کامل و قدم به قدم خیلی مهمه.

تصمیم به سرپرستی گرفتن یه نوزاد، یکی از بزرگ ترین و شیرین ترین تصمیم های زندگی هر کسی می تونه باشه. این یعنی شما قراره یه فرشته کوچولو رو تو آغوش بگیرید و زندگی اش رو برای همیشه تغییر بدید. اما خب، مثل هر تصمیم مهم دیگه ای، فرزندخواندگی هم پیچیدگی ها و مراحل خاص خودش رو داره که اگه با اطلاعات کافی وارد این مسیر نشید، ممکنه سردرگم بشید یا حتی با چالش های غیرمنتظره ای روبرو بشید. هدف ما تو این مقاله اینه که بهتون یه راهنمای کامل و خودمونی بدیم تا با خیال راحت و قدم به قدم، همه چیز رو درباره شرایط آوردن نوزاد از پرورشگاه، مراحلش، مدارک لازم، چالش های احتمالی و راه حل هاش بدونید. پس اگه دلتون برای یه کوچولوی دوست داشتنی می تپه و می خواید بدونید چطوری می تونید این رویا رو به حقیقت تبدیل کنید، با ما همراه باشید.

فرزندخواندگی نوزاد: یه آغوش گرم برای کوچولوها

شاید خیلی ها فکر کنن فرزندخواندگی فقط یه راهه برای زوج هایی که بچه دار نمیشن. اما راستش اینه که فرزندخواندگی یه پُل ارتباطی بین کودکانی که به هر دلیلی از نعمت خانواده محروم شدن، و خانواده هایی که دلشون پر از عشقه و می خوان این عشق رو با یه بچه تقسیم کنن. فرزندخواندگی نوزاد، از نظر قانونی، یعنی اینکه شما سرپرستی دائمی یه کودک رو از سازمان بهزیستی می پذیرید و از اون لحظه به بعد، اون بچه مثل فرزند خونی خودتون محسوب میشه و همه حقوق و مسئولیت های یه پدر و مادر واقعی رو نسبت بهش پیدا می کنید.

یه نکته مهم اینجا هست که باید بدونید: فرزندخواندگی با «سرپرستی موقت» فرق داره. تو سرپرستی موقت، ممکنه شما برای یه مدت مشخص (مثلا چند ماه) مسئولیت نگهداری از یه کودک رو به عهده بگیرید و بعد از اون مدت، ممکنه بچه به خانواده اصلی خودش برگرده یا به یه خانواده فرزندپذیر دیگه واگذار بشه. اما تو فرزندخواندگی، رابطه پدر و مادری دائمی و همیشگیه و مثل یه پیوند ناگسستنی بین شما و کوچولوتون شکل می گیره. اینکه چرا خیلی ها دوست دارن یه نوزاد رو به سرپرستی بگیرن، دلایل مختلفی داره؛ بعضی ها دوست دارن از همون کوچیکی خودشون بچه رو بزرگ کنن و بعضی ها هم حس می کنن ارتباط عاطفی عمیق تری با یه نوزاد می تونن برقرار کنن.

کدوم نوزادها میتونن فرزندخوانده بشن؟

حتماً این سؤال براتون پیش میاد که خب، حالا کدوم نوزادها هستن که سازمان بهزیستی اون ها رو برای فرزندخواندگی معرفی می کنه؟ ما تو ایران قوانین مشخصی برای این موضوع داریم که بیشتر بر اساس ماده ۷ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست تعیین شده. این قانون مشخص می کنه که چه نوزادانی واجد شرایط آوردن نوزاد از پرورشگاه هستن.

به طور خلاصه، نوزادانی که میتونن به فرزندخواندگی سپرده بشن، این خصوصیات رو دارن:

• نوزادانی که هویت پدر و مادر و جد پدری شون اصلاً مشخص نیست یا هیچ اطلاعی ازشون در دسترس نیست. این ها همون هایی هستن که ممکنه سر راه گذاشته بشن.
• نوزادانی که پدر و مادر و جد پدری شون فوت کردن یا طبق حکم دادگاه، صلاحیت نگهداری از بچه هاشون رو از دست دادن. مثلاً ممکنه پدر و مادری اعتیاد شدید داشته باشن یا شرایط نگهداری بچه رو نداشته باشن و دادگاه بعد از بررسی های لازم، حکم سلب صلاحیت رو صادر می کنه.
• نوزادانی که بیش از دو سال از زمان سپردن شون به سازمان بهزیستی گذشته و کسی برای سرپرستی شون مراجعه نکرده. این مورد بیشتر برای بچه های بزرگتر صدق می کنه، اما گاهی ممکنه برای نوزادان هم پیش بیاد.

نکته ای که اینجا خیلی مهمه اینه که تصمیم برای واگذاری یه نوزاد، همیشه با تأیید مراجع قضایی و بعد از بررسی های دقیق انجام میشه. این یعنی بهزیستی خودش سرخود تصمیم نمی گیره و همه چیز زیر نظر دادگاهه. در ضمن، یه اولویت مهم هم تو این بین هست: اگه یه خانواده بخواد سرپرستی چند تا خواهر و برادر رو قبول کنه، بهزیستی خیلی به این موضوع بها میده که بچه ها از هم جدا نشن و کنار هم بزرگ بشن. این خودش یه جورایی حمایت از پیوند عاطفی بین بچه هاست.

«سخت ترین تجربه برای کودکان، فسخ فرزندخواندگیه. بعضی خانواده ها که با احساسات زودگذر جلو میان و بعد طاقت حرف و حدیث مردم رو ندارن، بزرگ ترین لطمه رو به کودک وارد می کنن. برای همین از همون اول باید دقیق بررسی بشن.»

چه کسانی میتونن مامان و بابای یه نوزاد پرورشگاهی بشن؟ (شرایط متقاضیان)

خب، حالا که دونستیم چه نوزادانی واجد شرایط هستن، وقتشه ببینیم چه کسانی می تونن برای فرزندخواندگی نوزاد اقدام کنن. سازمان بهزیستی و قوانین ایران، یه سری شرایط رو برای متقاضیان در نظر گرفتن که رعایتشون ضروریه. این شرایط برای اطمینان از اینه که بچه به بهترین شکل ممکن تو یه خانواده مناسب بزرگ بشه.

اولویت ها تو پذیرش نوزاد

قانون، یه سری اولویت بندی هم برای متقاضیان قائل شده تا فرزندخواندگی به عدالت انجام بشه:

1. زوجین فاقد فرزند: این دسته، بیشترین اولویت رو دارن.
   • باید حداقل ۵ سال از تاریخ ازدواجشون گذشته باشه. البته اگه پزشک قانونی تأیید کنه که امکان بچه دار شدن براشون وجود نداره، این شرط ۵ سال برداشته میشه.
   • حداقل سن یکی از زوجین باید ۳۰ سال باشه.
   • هر دو باید کاملاً راضی باشن و درخواست رو با هم ثبت کنن.
2. خانم های مجرد (بدون شوهر): اگه سنشون بالای ۳۰ سال باشه، می تونن درخواست بدن، اما فقط برای سرپرستی نوزادان دختر.
3. زوجین دارای فرزند: اگه همه شرایط عمومی رو داشته باشن و اولویت های بالاتر وجود نداشته باشه یا نوزادی با شرایط خاص (مثلاً سن بالاتر یا نیازهای ویژه) باشه، می تونن برای سرپرستی نوزاد اقدام کنن.

شرایط عمومی که همه متقاضیان باید داشته باشن:

• تابعیت ایران: باید ایرانی باشید.
• اعتقاد به ادیان رسمی: به یکی از ادیان رسمی که تو قانون اساسی کشورمون اومده، اعتقاد داشته باشید.
• سلامتی: بیماری های صعب العلاج یا واگیردار نداشته باشید. باید از نظر جسمی و روانی سالم باشید تا بتونید از عهده تربیت یه بچه بربیاید.
• توانایی اخلاقی و عملی: باید اخلاق خوبی داشته باشید و توانایی عملی نگهداری و تربیت نوزاد رو به اثبات برسونید. بهزیستی اینجا خیلی سختگیره.
• عدم سوء پیشینه: محکومیت جزایی مؤثر نداشته باشید.
• تمکن مالی: باید بتونید نیازهای مالی نوزاد رو تأمین کنید. این شامل هزینه های زندگی، تحصیل و آینده اونه. لازم نیست میلیاردر باشید، فقط باید اثبات کنید که درآمد ثابت و کافی دارید.
• عدم اعتیاد: به هیچ نوع مواد مخدر، الکل یا روان گردان اعتیاد نداشته باشید.
• عدم حجر: یعنی سفیه یا مجنون نباشید و توانایی اداره امور خودتون رو داشته باشید.
• اولویت سنی: برای زوجین، معمولاً به کسانی که زیر ۵۰ سال هستن اولویت بیشتری داده میشه.

یه مورد خاص هم داریم: اگه شما یه نوزاد رو پیدا کنید و همه این شرایط آوردن نوزاد از پرورشگاه رو داشته باشید، برای سرپرستی همون نوزاد، اولویت با شماست. این یه جورایی پاداش برای حس مسئولیت پذیری شماست.

قدم به قدم تا آغوش نوزادتون: مراحل فرزندخواندگی از پرورشگاه

رسیدیم به بخش هیجان انگیز ماجرا! حالا که با شرایط آشنا شدیم، وقتشه که مراحل عملی و گام به گام مراحل گرفتن نوزاد از بهزیستی رو با هم مرور کنیم. این فرآیند ممکنه یه کم طولانی و پر از کاغذبازی به نظر بیاد، اما با صبر و حوصله میشه از پسش بر اومد.

1. گام اول: ثبت نام تو سامانه ملی فرزندخواندگی

اولین کاری که باید بکنید، اینه که به سایت سامانه ملی فرزندخواندگی بهزیستی مراجعه کنید. آدرسش اینه: adoption.behzisti.net. همه چیز از اینجا شروع میشه. باید مشخصات خودتون رو وارد کنید و یه حساب کاربری بسازید. این سامانه باعث شده که روند شفاف تر و دسترسی به اطلاعات راحت تر باشه و به قول معروف، جای «پارتی بازی» کمتر بشه.

2. گام دوم: آماده سازی و بارگذاری مدارک اولیه

بعد از ثبت نام، نوبت به آماده کردن و آپلود مدارک می رسه. حواستون باشه که مدارک رو با کیفیت خوب و از روی اصلشون اسکن کنید. این مدارک شامل موارد زیر میشن:

• تصویر تمام صفحات شناسنامه خودتون و همسرتون.
• تصویر کارت ملی.
• تصویر کارت پایان خدمت یا کارت معافیت (برای آقایون).
• تصویر سند ازدواج.
• تصویر آخرین مدرک تحصیلی.
• تصویر سند مالکیت خونه یا اجاره نامه ای که نشون بده کجا زندگی می کنید.
• گواهی اشتغال به کار یا هر مدرکی که میزان درآمد تقریبی شما رو نشون بده (مثل فیش حقوقی).
• تصویر مدارک بیمه پایه اجتماعی (مثل بیمه تأمین اجتماعی یا خدمات درمانی).
• مدارک لازم برای فرزندخواندگی نوزاد شامل گواهی پزشک متخصص زنان و زایمانه که تأیید می کنه نمی تونید بچه دار بشید (اگه جزو زوجین بی فرزند هستید و می خواید اولویت بگیرید). بعداً ممکنه بهزیستی ازتون بخواد از پزشکی قانونی هم همین گواهی رو بگیرید.

بعد از بارگذاری، یه پیامک بهتون میاد که کد پیگیری رو اعلام می کنه. مدارک رو فعلاً بارگذاری می کنید، بعداً بهزیستی بهتون میگه که کجا و کی باید اصلشون رو برابر اصل کنید.

3. گام سوم: مصاحبه مددکاری و بازدید اولیه

اگه مدارکتون تأیید شد، مرحله بعدی نوبت به بازدید مددکارای بهزیستی از خونه تون و مصاحبه با شما می رسه. این مرحله خیلی مهمه؛ چون مددکارا می خوان ببینن محیط خونه تون چطوره، با چه فرهنگی زندگی می کنید، روابطتون با هم و با بقیه اعضای خانواده چطوره و کلاً چقدر آماده پذیرش یه بچه هستید. اینجاست که شما باید نشون بدید آماده یه زندگی جدید و پر از مهر هستید.

4. گام چهارم: ارزیابی روانشناختی و دریافت گواهی های لازم

بعد از تأیید اولیه، باید به روانشناس معتمد سازمان بهزیستی مراجعه کنید تا از نظر روحی و روانی هم تأیید بشید. علاوه بر این، باید گواهی عدم سوء پیشینه و عدم اعتیاد رو هم تهیه کنید. این مراحل برای اطمینان از سلامت کامل خانواده ای هست که قرار نیست مسئولیت یه نوزاد رو به عهده بگیره.

5. گام پنجم: معرفی و ملاقات با نوزاد

این مرحله شاید یکی از احساسی ترین و شیرین ترین قسمت ها باشه. بعد از اینکه همه مراحل قبلی رو با موفقیت گذروندید، بهزیستی یه نوزاد (یا شاید تا سه نوزاد) رو بهتون معرفی می کنه که با معیارهاتون سازگاره. شما فرصت پیدا می کنید با نوزاد ملاقات کنید و ببینید آیا اون ارتباط اولیه و حس مادری و پدری بینتون برقرار میشه یا نه. اینجاست که حس ششم تون میاد وسط!

6. گام ششم: صدور حکم سرپرستی موقت (دوره آزمایشی)

بعد از اینکه شما و نوزاد همدیگه رو پسندیدید (بله، نوزاد هم باید با شما احساس راحتی کنه!)، قاضی یه حکم سرپرستی موقت صادر می کنه. این حکم معمولاً برای یه دوره شش ماهه صادر میشه که بهش «دوره آزمایشی» میگن. تو این مدت، مددکارای بهزیستی به خونه تون سر می زنن و وضعیت رو بررسی می کنن تا مطمئن بشن همه چیز خوب پیش میره و شما کاملاً از پس نگهداری و تربیت نوزاد برمی آیید. این دوره برای اینه که هم شما با زندگی جدید کنار بیاید، هم بهزیستی از حسن انتخابش مطمئن بشه.

7. گام هفتم: صدور حکم سرپرستی دائم (قطعی)

اگه دوره آزمایشی با موفقیت سپری شد و کارشناسای بهزیستی هم تأیید نهایی رو دادن، قاضی حکم سرپرستی دائمی و قطعی رو صادر می کنه. از این لحظه به بعد، اون نوزاد رسماً و قانوناً فرزند شماست و همه حقوق و وظایف پدر و مادر و فرزندی بینتون برقرار میشه. تبریک میگم، شما رسماً یه خانواده سه نفره شدید!

چالش ها و نکته های مهم در مسیر فرزندخواندگی نوزاد

مسیر فرزندخواندگی، مثل هر مسیر دیگه ای، خالی از چالش نیست. اما دونستن این چالش ها از قبل، بهتون کمک می کنه تا با آمادگی بیشتری تو این راه قدم بردارید. بیاید چند تا از مهم تریناش رو با هم بررسی کنیم.

مدت زمان انتظار برای فرزندخواندگی نوزاد

یکی از سؤالاتی که خیلی ها می پرسن اینه که مدت زمان انتظار برای فرزندخواندگی نوزاد چقدره؟ راستش رو بخواید، این مدت می تونه طولانی باشه. چرا؟ چون تعداد نوزادانی که واجد شرایط فرزندخواندگی هستن، کمتر از تعداد خانواده های متقاضیه. از طرفی، بهزیستی هم تو احراز صلاحیت خانواده ها خیلی سختگیره که البته حق داره؛ چون آینده یه بچه در میونه. معمولاً اگه درخواست کننده نوزاد دختر باشید، زمان انتظار بیشتر میشه چون تقاضا برای نوزاد دختر خیلی زیاده. اما اگه حاضر باشید سرپرستی نوزاد پسر، یا یه بچه با سن بالاتر از ۳ سال، یا حتی یه نوزاد با نیازهای خاص (مثل معلولیت یا بیماری خاص) رو قبول کنید، ممکنه زمان انتظارتون به طور قابل توجهی کمتر بشه.

گاهی هم این تصور پیش میاد که پارتی بازی تو این سیستم هست. سازمان بهزیستی میگه با راه اندازی سامانه ملی فرزندخواندگی، شفافیت بیشتر شده و این قبیل اتفاقات به حداقل رسیده. اونا تأکید دارن که هر پرونده ای شرایط خاص خودش رو داره و ممکنه برای یه خانواده، به دلیل پذیرش کودک با نیازهای خاص یا سن بالاتر، روند سریع تر پیش بره که نباید به معنی پارتی بازی تعبیر بشه. اگه هم موردی حس کردید، می تونید از طریق سامانه دیدبان بهزیستی پیگیری کنید.

بحث محرمیت فرزندخوانده نوزاد

یکی از دغدغه های اصلی خانواده های فرزندپذیر، به خصوص تو فرهنگ ما، بحث محرمیت نوزاد فرزندخوانده است. از اونجایی که نوزاد فرزند خونی شما نیست، احکام شرعی محرمیت با فرزند خونی فرق می کنه. اما نگران نباشید، راه حل های شرعی برای ایجاد محرمیت وجود داره:

• شیردهی (رضاع): اگه مادر فرزندپذیر بتونه به نوزاد (قبل از دو سالگی) با شرایط خاص شرعی شیر بده، محرمیت برقرار میشه. این راه برای خیلی ها بهترین و طبیعی ترین راهه.
• ازدواج موقت: یه راه دیگه هم اینه که پدر فرزندپذیر برای یه مدت کوتاه (مثلاً یک ساعته) با مادر بیولوژیکی نوزاد (اگه مشخص باشه) یا مادر رضاعی نوزاد (اگه شیر داده باشه) ازدواج موقت کنه. با این کار، نوزاد به پدرخوانده محرم میشه. البته این راهکار، کمی پیچیده تره و نیاز به مشورت با مرجع تقلید داره.

هر خانواده ای می تونه بر اساس احکام مرجع تقلید خودش عمل کنه و محدودیتی تو این زمینه وجود نداره. مهم اینه که از قبل با یک روحانی یا مرجع تقلید معتمد مشورت کنید تا بهترین و راحت ترین راه رو بهتون نشون بدن.

لزوم آگاهی بخشی به نوزاد در آینده

شاید براتون سخت باشه، اما یکی از مهم ترین توصیه های کارشناسا و روانشناس ها اینه که تو سن مناسب (که معمولاً می گن قبل از سنین مدرسه یا دوران بلوغ) حقیقت رو به بچه تون بگید. این که اون رو از پرورشگاه آوردید. پنهان کاری، بعدها می تونه آسیب های روحی خیلی شدیدی به بچه وارد کنه. حس اعتمادش خدشه دار میشه و ممکنه احساس کنه بهش دروغ گفتید. مهم اینه که با عشق و صداقت، و با زبانی که برای سنش قابل فهمه، این موضوع رو باهاش در میون بذارید و بهش اطمینان بدید که همیشه عشق شما بهش پابرجاست.

بحث انتقال بخشی از اموال (ماده ۱۴ قانون)

یه نکته حقوقی مهم دیگه هم هست: طبق ماده ۱۴ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست، دادگاه ممکنه از شما بخواد که بخشی از اموال یا حقوقتون رو به نام نوزاد فرزندخوانده بزنید. چرا؟ چون فرزندخوانده از والدین سرپرست، ارث نمی بره. این قانون برای اینه که آینده مالی نوزاد تضمین بشه و اون هم مثل بقیه فرزندان، یه پشتوانه مالی داشته باشه. البته، قاضی می تونه در موارد خاص و به صلاح کودک، از این شرط صرف نظر کنه. میزان و نوع مال هم به تشخیص دادگاهه.

گرفتن بچه از پرورشگاه بدون هزینه

یه خبر خوب اینه که فرآیند گرفتن بچه از پرورشگاه بدون هزینه است. شما برای هیچ کدوم از مراحل اداری، ثبت نام یا معرفی نوزاد نباید پولی به کسی پرداخت کنید. سازمان بهزیستی یه نهاد حمایتیه و خدمات فرزندخواندگی رو به صورت رایگان ارائه میده. اگه کسی از شما تقاضای وجهی کرد، حتماً به مراجع مربوطه گزارش بدید.

نقش وکیل در فرآیند فرزندخواندگی نوزاد

اگه احساس می کنید ممکنه تو این مسیر نیاز به راهنمایی حقوقی داشته باشید یا فرآیند براتون پیچیده است، می تونید از کمک یه وکیل متخصص تو زمینه حقوق خانواده استفاده کنید. وکیل می تونه بهتون تو آماده کردن مدارک، پیگیری پرونده تو دادگاه و بهزیستی، و حل چالش های احتمالی کمک کنه تا کارها با سرعت و دقت بیشتری پیش بره.

شیرخوارگاه آمنه و فرزندخواندگی نوزاد: یه نگاه نزدیک

شاید اسم شیرخوارگاه آمنه رو شنیده باشید. این شیرخوارگاه یکی از مراکز اصلی و بزرگ نگهداری نوزادان و کودکان بی سرپرست در تهران و کل کشوره. خیلی از نوزادانی که در نهایت به فرزندخواندگی سپرده میشن، مدتی رو تو این مراکز یا مراکز مشابه تو شهرستان ها سپری می کنن. شیرخوارگاه آمنه و فرزندخواندگی نوزاد ارتباط تنگاتنگی با هم دارن. یعنی اگه شما دنبال سرپرستی یه نوزاد هستید، به احتمال زیاد پرونده اون نوزاد از همین مراکز پیگیری میشه.

شرایط گرفتن بچه از شیرخوارگاه آمنه هم دقیقاً همون شرایط آوردن نوزاد از پرورشگاه هست که تو بخش های قبلی توضیح دادیم. یعنی فرقی نمیکنه که نوزاد تو کدوم پرورشگاه یا شیرخوارگاه باشه، شما باید همون مراحل ثبت نام تو سامانه ملی فرزندخواندگی، ارائه مدارک، مصاحبه، ارزیابی روانشناختی و بقیه مراحل رو طی کنید. این مراکز وظیفه مراقبت و نگهداری از بچه ها رو تا زمانی که به یه خانواده جدید سپرده بشن، به عهده دارن و کارشناس های بهزیستی هم از طریق همین مراکز با نوزادان در ارتباط هستن.

اگه شما به دنبال فرزندخواندگی نوزاد دختر یا فرزندخواندگی نوزاد پسر باشید، این مراکز اصلی ترین جایی هستن که نوزادان رو برای معرفی به خانواده های متقاضی آماده می کنن. باید بدونید که این فرآیند یه جورایی بر اساس نیاز و اولویت های بهزیستی و البته نیازهای کودک پیش میره. مثلاً اگه یه نوزاد دختر یا پسر با نیازهای خاصی داشته باشیم، ممکنه سریع تر معرفی بشه.

بعضی سوالات مهم که ممکنه براتون پیش بیاد

همیشه تو هر مسیری، سوالاتی هست که ذهن آدم رو درگیر می کنه و جواب گرفتن بهشون، خیال آدم رو راحت می کنه. تو بحث فرزندخواندگی نوزاد هم همینطوره. بیاید چند تا از این سؤالات پرتکرار رو با هم بررسی کنیم.

آیا نوزادان دارای معلولیت یا بیماری خاص هم به فرزندخواندگی داده می شن؟

بله، حتماً. یکی از مهم ترین اهداف سازمان بهزیستی، پیدا کردن یه خانواده گرم برای همه کودکان، از جمله نوزادانی هست که ممکنه معلولیت یا بیماری خاصی داشته باشن. متاسفانه، تقاضا برای این کودکان کمتره، اما خانواده هایی که روح بزرگ تری دارن و حاضرن مسئولیت یه نوزاد با نیازهای ویژه رو به عهده بگیرن، تو اولویت قرار می گیرن و مدت زمان انتظار برای فرزندخواندگی نوزاد براشون خیلی کوتاه تر میشه. رسانه ها و نهادهای فرهنگی هم دارن تلاش می کنن تا این فرهنگ پذیری تو جامعه بیشتر بشه.

آیا ارتباط نوزاد فرزندخوانده با والدین بیولوژیکی قطع می شه؟

طبق قانون، بله. وقتی حکم قطعی فرزندخواندگی صادر میشه، ارتباط قانونی نوزاد با والدین بیولوژیکی اش قطع میشه و شما به عنوان والدین قانونی و دائمی اون شناخته میشید. این برای اینه که بچه دچار سردرگمی نشه و یه هویت خانوادگی ثابت و پایدار داشته باشه. البته، در موارد خیلی خاص و با تشخیص دادگاه و بهزیستی، ممکنه ارتباطات محدود و کنترل شده ای برقرار بشه، اما اصل بر قطع ارتباطه.

آیا فرزندخواندگی نوزاد بعد از بلوغ پایان می یابه؟

خیر، این یه سوءتفاهمه رایجه. فرزندخواندگی یک رابطه دائمی و همیشگیه و با رسیدن کودک به سن بلوغ، قطع نمیشه. فقط ممکنه بعضی از اختیارات قانونی (مثل ولایت قهری) با رسیدن به بلوغ تغییر کنه، اما رابطه پدر و مادری که از طریق فرزندخواندگی ایجاد شده، تا آخر عمر پابرجاست و شما همون پدر و مادر قانونی و واقعی اون فرزند خواهید بود. این یعنی حمایت حقوقی از فرزندخوانده بعد از بلوغ هم ادامه داره.

بازدیدهای پس از فرزندخواندگی توسط بهزیستی چه اهمیتی داره؟

همونطور که تو بخش مراحل هم گفتیم، بعد از صدور حکم سرپرستی موقت شش ماهه، مددکارای بهزیستی به خونه شما سر میزنن. این بازدیدها فقط تو دوره آزمایشی نیست و حتی بعد از صدور حکم دائم هم ممکنه به صورت دوره ای و نامحسوس انجام بشه. هدف از این بازدیدها اینه که بهزیستی مطمئن بشه نوزاد تو محیطی امن، سالم و پر از عشق بزرگ میشه و همه نیازهای جسمی و روحی اش تأمین میشه. این کار به نفع خود بچه است و یه جورایی وظایف والدین فرزندخوانده رو بهشون یادآوری می کنه.

دلایل رد درخواست فرزندخواندگی نوزاد چیه؟

گاهی اوقات، درخواست فرزندخواندگی نوزاد رد میشه. دلایل این موضوع معمولاً به یکی از موارد زیر برمی گرده که تو همون شرایط آوردن نوزاد از پرورشگاه گفته شد:

• عدم تمکن مالی کافی: اگه نتونید اثبات کنید که درآمد ثابت و کافی برای تأمین نیازهای نوزاد رو دارید.
• مشکلات اخلاقی یا سوء پیشینه: داشتن محکومیت های جزایی مؤثر یا سابقه اعتیاد.
• بیماری های خاص: ابتلا به بیماری های صعب العلاج یا واگیردار.
• عدم صلاحیت روانشناختی: اگه روانشناس معتمد بهزیستی، صلاحیت شما رو برای تربیت کودک تأیید نکنه.
• عدم رضایت کامل زوجین: اگه هر دو نفر از زوجین کاملاً برای فرزندخواندگی راضی نباشن.
• شرایط نامناسب منزل: اگه محیط زندگی شما برای نگهداری کودک مناسب نباشه.

این ها همه دلایل رد درخواست فرزندخواندگی نوزاد هستن که بهزیستی با دقت زیاد بررسی می کنه تا بهترین آینده برای کودک رقم بخوره.

نتیجه گیری

خب، رسیدیم به آخر این مسیر پر از اطلاعات. امیدوارم حالا دید روشن تری نسبت به شرایط آوردن نوزاد از پرورشگاه، مراحلش و همه نکات ریز و درشتش داشته باشید. فرزندخواندگی نوزاد، یه تصمیم بزرگ و یه مسئولیت مقدسه که می تونه زندگی شما و یه فرشته کوچولو رو برای همیشه متحول کنه. این راه ممکنه طولانی و پرچالش باشه، اما اگه با عشق، آگاهی و صبر قدم بردارید، شیرینی اون به اندازه ایه که همه سختی ها رو از یادتون می بره.

یادتون باشه که نقش شما به عنوان خانواده فرزندپذیر، حیاتی و بی بدیله. شما نه فقط دارید به یه کودک خونه میدید، بلکه دارید بهش امید، عشق و یه آینده رو هدیه می کنید. پس اگه قلبتون برای این کار می تپه و احساس می کنید از عهده این مسئولیت بزرگ برمی آیید، درنگ نکنید. با مراجعه به سامانه ملی فرزندخواندگی نوزاد و پیگیری از سازمان بهزیستی، قدم اول رو محکم بردارید.

همیشه سعی کنید اطلاعاتتون رو از منابع رسمی و موثق، مثل سایت سازمان بهزیستی کشور، به روز نگه دارید تا از جدیدترین قوانین فرزندخواندگی نوزاد در ایران (1403/1404) آگاه باشید. امیدواریم آغوش گرم خانواده تون به زودی پذیرای یه نوزاد دوست داشتنی باشه.