عکس/ این ماشین قدیمی اندازه ۳۰ پراید قدرت دارد

هرست و الدزمبیل چند سال قبل از ساخت مدل ۴۴۲ هرست/الدز باهم همکاری می کردند و خودروساز آمریکایی از شیفترهای هرست در ۴۴۲ استفاده می کرد. در آن سال ها الدزمبیل مدل نوآورانهٔ تورنادو را با انتقال قدرت محرک جلو معرفی کرده بود و طبق گفته ها مهندس ارشد این شرکت برای ساخت گیربکس اتوماتیک ترنس اکسل این خودرو از جورج هرست کمک گرفته بود.

دیوانه وارترین همکاری این دو شرکت اما در پروژهٔ ساخت یک فانی کار جدید بنام هرست هری الدز (Hurst Hairy Olds) رقم خورد. هرچند مشخص نیست دقیقاً چه کسی ایدهٔ ساخت این خودرو را مطرح کرد اما کار هرکسی که بود منجر به خلق یک هیولای دو موتوره با بدنهٔ الدزمبیل ۴۴۲ و دو گیربکس ترنس اکسل هایدراماتیک شد.

به نقل از پدال برای ساخت این ماشین الدزمبیل دو ساب فریم تورنادو دو گیربکس توربو هایدراماتیک دو پیشرانهٔ ۷ لیتری و یک بدنهٔ سفیدرنگ مدل ۴۴۲ را برای هرست فرستاد.

سپس تیم کوچکی از مهندسان هرست دست به کار شدند و ساب فریم ها را با یک شاسی لوله ای سفارشی و یک رول کیج کامل به هم متصل کردند. سپس پیشرانه ها هم با سوپرشارژرهای ساخت موندلو و سیستم انژکتور هیلبورن که می توانست با مخلوط نیترومتان و الکل کار کند تقویت شدند.

درنهایت یکی از پیشرانه ها در جلو و دیگری در عقب نصب و هرکدام به یک گیربکس ترنس اکسل اختصاصی متصل شدند. این فانی کار از بدنهٔ الدزمبیل ۴۴۲ مدل ۱۹۶۶ استفاده می کرد و هری الدز لقب گرفت خودرویی چهارچرخ محرک با دو پدال گاز و دو مجموعه آمپر بود. هرچند هیچ داینویی قادر به اندازه گیری قدرت واقعی این ماشین نبود ولی ظاهراً موتورهای V8 سوپرشارژ مجموعاً بین ۲۰۰۰ تا ۲۴۰۰ اسب بخار قدرت تولید می کردند.

در مقام مقایسه موتور پراید حدود ۷۰ اسب بخار قدرت دارد. موتور ۲۴۰۰ اسب بخاری این ماشین قدرتی فراتر از موتور ۳۰ پراید تولید می کرد.

رام کنندهٔ هیولا
هرچند ساخت این هیولای دیوانه وار واقعاً شاهکار بود اما رانندگی و کنترل آن هم به راننده ای افسانه ای نیاز داشت. به همین دلیل هرست سراغ اسطورهٔ مسابقات درگ «جنتلمن جو» رفت.

وی که خود را بازنشست کرده و به ادارهٔ یک شرکت مشغول شده بود ابتدا مخالفت کرد ولی با اصرار جورج هرست سرانجام پذیرفت که هدایت این هیولای چموش را بر عهده بگیرد.

بااین حال رام کردن این غول بی شاخ ودم اصلاً کار آسانی نبود. در طول آزمایش های اولیه کنترل هیولای دو موتورهٔ هرست در حالت تخته گاز تقریباً غیرممکن بود زیرا گشتاور موتور می توانست مجموعهٔ تعلیق جلو را خرد کند.

علاوه بر این چرخ های جلو فرمان نمی پذیرفتند و ابر بزرگی از دود که توسط لاستیک ها تولید می شد دید جلو و عقب را کاملاً مسدود می کرد. در ادامه اما اکثر این مشکلات برطرف شدند و خودرو سرانجام در مارس ۱۹۶۶ در یک گردهمایی در کالیفرنیا برای اولین بار به نمایش درآمد.

پس ازاین هری الدز به سراسر آ

مریکا سفر کرد و همان طور که انتظار می رفت فوراً به یک افسانه تبدیل شد و هرجایی که حضور میافت جمعیت زیادی را جمع می کرد.