فقر فرهنگی؛ ریشه کودک بلاگری

مدتی است در فضای مجازی در برخی صفحات اینستاگرام بلاگرهای کم سن وسال و اغلب زیر 15سال را مشاهده می کنیم که با علاقه و اشتیاق خاصی برای هم سن و سالان خود محتواهایی از آموزش میکاپ و آرایش روی صورت خود یا آموزش رقص می گذارند یا لباس های شیک و مختلفی می پوشند و روی مدل موهای شان تمرکز می کنند یا از چگونگی آماده شدن برای رفتن به مدرسه یا بیرون رفتن یا شرکت در مراسم مهمانی، صحنه هایی آماده و در مقابل دوربین فیلم بازی می کنند.

آفتاب نیوز :

متن پیش رو گزارش «جام جام» از افزایش تعداد کودکان کار در فضای مجازی است که در ادامه می خوانید:

اینها کودکانی هستند که درآن طرف تصویر به درخواست وحمایت والد یا والدین خود، اقدام به تولید چنین پست هایی می کنند اما باید بدانید، اغلب روان شناسان معتقدند کودک بلاگری نوعی ازکودک آزاری است.درواقع، بهره کشی ازکودکان درعصر حاضر دیگر از کودکان کار گذشته وباظهور فضای مجازی، شاهد کودک بلاگری وکسب درآمد ازاین راه هستیم.درحقیقت هیچ تفاوتی به لحاظ مفهوم بین کودکی که درفضای مجازی با ظاهری شیک فعالیت می کند با کودکی که اصطلاحا سرچهار راه با ظاهری نامناسب کسب درآمد می کند، وجود ندارد و به هر دودسته این کودکان واژه کودک کار اطلاق می شود.ملیکا ملک زاده، کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی به جام جم می گوید:«کودکانی که در زمینه های مشخص به صورت مستمر دررسانه های اجتماعی فعالیت دارند درگروه بلاگرها قرار می گیرند.کودک کار کودکی است که به واسطه مشکلات اقتصادی- فرهنگی یا توسط باند و مافیا به مدت طولانی و مستمر به کار گرفته می شود. تشابه یک کودک کار واقعی و یک کودک کار مجازی در این نکته است که هردو علی رغم میل باطنی و رضایت خود به کار گرفته شده اند.»

درآمدزایی با کودک بلاگری
ملک زاده با اشاره به این که خیلی ازافراد به اشتباه تصور می کنند کودک آزاری فقط به معنای بدرفتاری های فیزیکی با کودکان است، می گوید: « کودک آزاری به چهارگونه عاطفی (روانی)، بدنی، جنسی و بی توجهی دسته بندی می شود. یک کودک که درک و منطق او هنوز به درستی شکل نگرفته ، والدین او بدون توجه به این موضوع مهم، جهت کسب منافع شخصی (همچون معروفیت، کسب درآمد و …) از فعالیت ها و جنبه های مختلف زندگی کودک یا در حوزه خاصی برای مثال از مهارت ها و توانمندی های او تولید محتوا می کنند. والدین چنین کودکانی دارای فقر فرهنگی هستند و متاسفانه بعضی از این والدین صرفا به جهت جذب فالویر یا کسب درآمد بیشتر اقدام به فرزندآوری می کنند. این رفتارها مصداق بارز کودک آزاری روانی است و چنین فعالیت هایی باعث مشکلات هویتی و شخصیتی برای کودک می شود. یعنی در فرآیند شکل گیری هویت کودک، اختلال ایجاد می شود.»

طرز تفکر مادران کودکان بلاگر
جالب است بدانید، اغلب مادران کودکان بلاگر، خود را افرادی روشنفکر می دانند و معتقدند که باید مهارت ها و توانمندی های فرزند خود را به نمایش بگذارند. این روان شناس می گوید:«والدی که از سلامت روان برخوردار باشدازجسم،روان و حریم شخصی کودک خود محافظت می کند و به راحتی کودک خودرابرای رسیدن به مقاصد و جاه طلبی های خودبه بازی نمی گیرد.مادر آگاه، متناسب با سن وظرفیت کودک خود با او رفتار کرده واطلاعات می دهد؛همچنین به عنوان یک تسهیلگر به طورصحیح کودک خود رادر جهت رسیدن به خودشکوفایی همراهی می کند. مادری که مهارتی ندارد، ازجایگاه اجتماعی مناسبی برخوردار نیست، مورد غفلت قرار گرفته ، به آرزوها وخواسته هایش نرسیده واحساس ارزشمندی نداشته است،ممکن است از هویت کودکش به عنوان یک نقاب برای خود استفاده کرده وبه جایگاه اجتماعی واقتصادی مناسب دست یابدوازاین طریق تلاش کندضعف عزت نفس وکاستی های خودرا جبران کند.پژوهش هایی که دراین باره انجام شده،نشان می دهدکه عوامل زیادی همچون:مشکلات روان شناختی، خانوادگی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی فرد در این امر دخیل است.»

این مفهوم آزادی نیست
یکی ازویژگی های کودکان، توانایی فوق العاده آنهادرتقلید والگوبرداری است.ملک زاده با اشاره به این موضوع می گوید: «همان گونه که کودکان اگر شاهد رفتارهای خشونت آمیز یا محبت و مهربانی باشند، آن را در رفتارشان منعکس می کنند، با مشاهده اشتیاق و تمایل والدین به این شبکه ها و هم سن وسالان خود که دراین فضا فعالیت دارند، آنها هم از این رفتارها تقلید می کنند اما نکته اینجاست که استفاده و فعالیت در این شبکه های مجازی نیازمند رسیدن به سطح مناسبی ازخودآگاهی وتوانایی مدیریت خود است که در دوران کودکی این اتفاق نمی افتد.درست است که باید به کودکان حق انتخاب وآزادی داده شود اما باید درچارچوب مناسب اتفاق بیفتد. به دلیل همین عدم خودآگاهی وعدم پختگی کودکان،والدین باید در فرآیند فرزندپروری برای فرزندخود حدومرز و چارچوب تعیین کنند. والدینی که ادعا می کنند کودکان به هیچ چارچوبی نیاز ندارند و آزادی صددرصدی به کودکان شان می دهند، سبک تربیتی اشتباهی را پیش گرفته، باعث آسیب دیدگی آنها می شوند.»