معرفی فیلم جنگل شکلاتی (The Bishop’s Wife)

بگذارید همین اول کار خیالمان را راحت کنیم؛ دنبال فیلم جنگل شکلاتی می گردید؟ خب، باید بگویم اسم اصلی این شاهکار کلاسیک هالیوودی، The Bishop’s Wife یا همان زن اسقف است. این فیلم، یک کمدی رمانتیک فانتزی دلنشین از سال ۱۹۴۷ است که کریسمس را برایتان جادویی می کند.

اصلا بیایید یک اعترافی بکنیم؛ هر وقت اسم فیلم های کلاسیک می آید، ناخودآگاه یک حس نوستالژی خاصی توی دلمان می نشیند. حالا فکرش را بکنید این حس، با جادوی کریسمس و یک داستان فرشته ای قاطی بشود! زن اسقف دقیقاً همین حس و حال را به ما می دهد؛ یک فیلم گرم و صمیمی که از همان لحظه اول قلب آدم را تسخیر می کند. این فیلم نه تنها یک داستان شیرین و دلنشین را روایت می کند، بلکه پر از پیام های عمیق انسانی است که بعد از این همه سال، هنوز هم تازگی دارند و به دل می نشینند.

راستش را بخواهید، وقتی صحبت از زن اسقف می شود، ناخودآگاه یاد آن روزهای قدیم می افتم که با خانواده پای تلویزیون می نشستیم و از دیدن این جور فیلم ها لذت می بردیم. انگار روح آن زمانه، توی تک تک فریم های این فیلم دمیده شده است. از هنرنمایی بی نظیر بازیگرانی مثل کری گرانت (که واقعاً بی نظیر بود)، لورتا یانگ دوست داشتنی و دیوید نیون باوقار، تا کارگردانی هنرمندانه هنری کاستر که توانست یک فضای فانتزی را آنقدر واقعی و ملموس بسازد که باورش کنیم.

این مقاله قرار است شما را به یک سفر جذاب ببرد. می خواهیم با هم قدم به قدم، به دنیای زن اسقف وارد شویم. از داستان جالبش که یک فرشته از آسمان نازل می شود تا زندگی یک خانواده را زیر و رو کند، تا بازی های درخشان، جوایزی که فیلم کسب کرده و پیام های عمیق و ماندگارش. اگر از علاقه مندان به سینمای کلاسیک هستید، یا حتی اگر فقط دنبال یک فیلم خوب و دلنشین برای شب های سرد سال می گردید، جای درستی آمده اید. پس بزن بریم!

مشخصات کلی فیلم: نگاهی به شناسنامه زن اسقف (The Bishop’s Wife)

قبل از اینکه خیلی توی جزئیات غرق شویم، بگذارید یک نگاهی به شناسنامه این فیلم کلاسیک و دوست داشتنی بیندازیم. این اطلاعات، کمک می کند یک دید کلی از زن اسقف پیدا کنید و بدانید با چه نوع اثری سروکار داریم:

• عنوان اصلی: The Bishop’s Wife
• عنوان فارسی: زن اسقف / همسر اسقف
• سال تولید: 1947
• کارگردان: هنری کاستر (Henry Koster)
• ژانرها: کمدی، درام، فانتزی، عاشقانه
• مدت زمان: 109 دقیقه
• محصول: ایالات متحده آمریکا
• رده سنی: +12 (با توجه به محتوای فیلم که کاملاً خانوادگی و مناسب همه سنین است)

این مشخصات نشان می دهد که با یک فیلم قدیمی اما همچنان پرمخاطب طرف هستیم که ترکیبی از ژانرهای مختلف را در خود جای داده. خب، حالا که با هویت فیلم آشنا شدیم، وقت آن است که برویم سراغ اصل مطلب: داستان پر از جادوی آن.

خلاصه داستان: فرشته ای برای هدایت یا وسوسه؟ (فیلم زن اسقف)

داستان زن اسقف حول محور زندگی یک اسقف جوان و پرمشغله به نام هنری بروگام می چرخد. هنری (با بازی دیوید نیون)، تمام فکر و ذکرش این است که یک کلیسای جامع باشکوه و عظیم بسازد. آنقدر درگیر این پروژه بزرگ و جمع آوری کمک مالی برای آن شده که از همسر زیبایش، جولیا (با بازی لورتا یانگ) و دختر کوچکش غافل شده است. راستش را بخواهید، هنری آنقدر در مسائل مادی و دنیوی ساخت و ساز غرق شده که حتی روح معنوی کارش هم دارد رنگ می بازد.

یک روز، وقتی هنری حسابی سردرگم و ناامید است و به خدا التماس می کند که راهی پیش پایش بگذارد، ناگهان مردی خوش تیپ، کاریزماتیک و کمی مرموز به نام دادلی (با بازی کری گرانت) وارد زندگی اش می شود. دادلی ادعا می کند که یک فرشته است و برای کمک به هنری فرستاده شده. اما کمک های دادلی آن چیزی نیست که هنری انتظارش را دارد. هنری فکر می کند دادلی آمده تا برایش پول و امکانات جور کند، ولی دادلی روش های خاص خودش را دارد؛ روش هایی که بیشتر به کمک های روحی و معنوی می ماند تا مادی.

حضور دادلی، یک جورهایی زندگی همه را زیر و رو می کند. او با مهربانی، هوش و البته کمی جادو، روی زندگی جولیا، دختر هنری، حتی افراد فقیر شهر و یک بیوه ثروتمند که قرار است حامی مالی کلیسا باشد، تأثیر می گذارد. دادلی یک فرشته همه فن حریف است؛ می تواند به بچه ها کمک کند، به راننده های تاکسی مشاوره بدهد و حتی توی اسکیت روی یخ از همه بهتر باشد! ولی خب، همه این تأثیرات به مذاق هنری خوش نمی آید. او مدام با دادلی درگیر است و فکر می کند دادلی آمده تا جایش را بگیرد، هم در کلیسا و هم در قلب همسرش.

یک جورایی، یک مثلث عشقی پنهان و معنوی بین هنری، جولیا و دادلی شکل می گیرد. دادلی واقعاً فرشته نجات این خانواده است، اما روش های او هنری را مجبور می کند که اولویت های زندگی اش را دوباره مرور کند. این داستان فرشته دادلی، در واقع روایت بیداری روحی یک مرد است که فراموش کرده بود هدف اصلی اش در زندگی چیست و چطور باید به خانواده اش عشق بورزد. فیلم به شکلی ظریف و کمدی نشان می دهد که گاهی اوقات، مهم ترین کمک ها، آن هایی نیستند که ما انتظارشان را داریم.

بازیگران و نقش آفرینی ها: ستارگانی در اوج The Bishop’s Wife

راستش را بخواهید، یکی از دلایلی که زن اسقف هنوز هم اینقدر محبوب و ماندگار است، همین بازی های فوق العاده بازیگرانش است. این سه ستاره اصلی، یعنی کری گرانت، لورتا یانگ و دیوید نیون، یک ترکیب طلایی را ساختند که کمتر در فیلمی دیده می شود. بریم سراغ تک تکشان و ببینیم هر کدام چه گلی به سر این فیلم زده اند.

کری گرانت در نقش دادلی: فرشته ای با کاریزمای بی انتها

آه، کری گرانت! مگر می شود حرفی از کاریزما زد و نام او را نبرد؟ او در نقش دادلی، فرشته ای که برای کمک به هنری آمده، واقعاً درخشان است. گرانت با آن لهجه انگلیسی دلنشین و حرکات ظریف و جنتلمن گونه اش، شخصیتی به دادلی می بخشد که هم دوست داشتنی است، هم کمی مرموز و هم حسابی بامزه. او با یک لبخند یا یک حرکت ابرو، می تواند همزمان هم آرامش بخش باشد و هم کمی شیطنت آمیز. این نقش، نمونه بارز توانایی گرانت در ترکیب کمدی و درام است. او کاری می کند که ما واقعاً باور کنیم دادلی یک فرشته است، اما فرشته ای که خودش هم کمی انسانیت را تجربه می کند و از همین روست که به دل ما می نشیند. توانایی اش در ایفای نقش فرشته ای که گاهی اوقات از حدودش فراتر می رود یا حسادت می کند، واقعاً دیدنی است.

لورتا یانگ در نقش جولیا: ستون استوار خانواده اسقف

لورتا یانگ در نقش جولیا، همسر اسقف، قلب تپنده فیلم است. جولیا زنی است که شوهرش را دوست دارد، اما از بی توجهی های او رنج می برد. یانگ با ظرافت خاصی، زنی را به تصویر می کشد که هم معصومیت دارد و هم قدرت درونی. او آنقدر طبیعی بازی می کند که حس همذات پنداری زیادی با او پیدا می کنیم. تحول شخصیتی جولیا و رهایی اش از سایه شوهر پرمشغله اش، یکی از نقاط قوت داستان است. یانگ توانسته است معصومیت و ضعف ابتدایی نقش را به قدرتمندی و شکوفایی نهایی برساند. شیمی بین او و کری گرانت (دادلی) آنقدر قوی است که گاهی اوقات فراموش می کنیم دادلی یک فرشته است و داریم یک کمدی رمانتیک تمام عیار را تماشا می کنیم.

دیوید نیون در نقش اسقف هنری بروگام: مردی درگیر با دنیا

دیوید نیون در نقش اسقف هنری بروگام، عالی عمل کرده است. هنری شخصیتی است که در ابتدای فیلم، حسابی مغرور و جاه طلب به نظر می رسد. او غرق در ساخت کلیسا شده و از مسیر اصلی خودش دور افتاده است. نیون با بازی ماهرانه اش، این درگیری درونی را به خوبی نشان می دهد؛ یک مرد مذهبی که دارد در دام مادیات می افتد و از خانواده اش غافل می شود. او توانسته همزمان هم حس دلسوزی بیننده را برانگیزد و هم کمی عصبانیت را. تقابل او با دادلی و آن حس حسادت طبیعی که به یک فرشته پیدا می کند، لحظات کمدی و دراماتیک جذابی را خلق می کند. نیون نقش مردی را بازی می کند که نیاز به بیدار شدن دارد و این بیداری را به خوبی نشان می دهد.

نقش آفرینی های مکمل: چاشنی شیرین داستان

علاوه بر این سه ستاره اصلی، بازیگران مکمل هم نقش بسیار مهمی در جذابیت فیلم دارند. مثلاً مونتی ووللی در نقش استاد پیو، یک پروفسور تاریخ پیر و بداخلاق که از سرماخوردگی های مکرر شاکی است و حضور دادلی زندگی اش را تغییر می دهد، حسابی به دل می نشیند. یا حضور بازیگران دیگری که نقش های کوچک تر اما تأثیرگذاری دارند و به داستان عمق می بخشند. یک نکته مهم این است که شیمی بین تمام بازیگران اصلی و مکمل به طرز شگفت انگیزی خوب است. هیچ کس توی ذوق نمی زند و همه مثل یک ارکستر هماهنگ، نغمه شیرین زن اسقف را می نوازند.

جوایز و افتخارات: درخشش زن اسقف در آکادمی اسکار

خب، می رسیم به قسمت افتخارات! فیلم زن اسقف شاید در زمان خودش مثل بعضی فیلم های دیگر سر و صدای زیادی به پا نکرد، اما توانست در اسکار بدرخشد و جایگاه خودش را به عنوان یک اثر باکیفیت تثبیت کند. این فیلم در مجموع پنج نامزدی اسکار به دست آورد که خب، در آن دوران رقابت حسابی داغ بود و همین نامزدی ها هم خودش کلی ارزش داشت.

بررسی جایزه اسکار بهترین صدابرداری

مهمترین دستاورد فیلم زن اسقف در مراسم اسکار، بردن جایزه اسکار بهترین صدابرداری بود. شاید فکر کنید صدابرداری یک کار فنی است و کمتر کسی به آن توجه می کند، اما راستش را بخواهید، در یک فیلم کمدی فانتزی مثل این، کیفیت صدا برای القای حس جادو و فضاسازی خیلی مهم است. صدای قدم های سبک دادلی، نجواهای مرموز، یا حتی صدای برف که توی فیلم حسابی به چشم می خورد (البته بیشتر به گوش می خورد)، همه و همه نیازمند یک صدابرداری حرفه ای بودند. این جایزه نشان می دهد که تیم فنی فیلم، چقدر با دقت و ظرافت روی جزئیات کار کرده اند تا تجربه ای کامل و بی نقص به مخاطب ارائه دهند. صدا نقش مهمی در القای حس و حال کریسمس و جادو در این فیلم ایفا می کند.

تحلیل نامزدی های اسکار در بخش های کلیدی

علاوه بر جایزه صدابرداری، زن اسقف در چهار بخش مهم دیگر هم نامزد اسکار شد که نشان از کیفیت بالای کلی فیلم داشت:

• نامزد اسکار بهترین فیلم: این خودش به تنهایی یک افتخار بزرگ است. وقتی یک فیلم نامزد بهترین فیلم می شود، یعنی از تمام جهات (کارگردانی، بازیگری، فیلمنامه، تولید) در سطح عالی بوده و توانسته نظر داوران آکادمی را جلب کند.
• نامزد اسکار بهترین کارگردانی (هنری کاستر): هنری کاستر توانسته بود با هنرمندی تمام، یک فیلم فانتزی را آنقدر باورپذیر و دلنشین بسازد که تماشاگر حس کند بخشی از آن جادوست. این نامزدی کاملاً حقش بود.
• نامزد اسکار بهترین موسیقی فیلم: موسیقی متن فیلم، به خصوص تم های کریسمسی و ملودی های دلنشینش، واقعاً نقش مهمی در القای حس و حال فیلم داشت. موسیقی زن اسقف کاری می کند که در تک تک سلول هایتان حس کریسمس را تجربه کنید.
• نامزد اسکار بهترین تدوین: تدوین، هنری است که کمتر به چشم می آید اما تأثیر عظیمی بر ریتم و انسجام فیلم دارد. تدوین دقیق و روان زن اسقف باعث شده که داستان با یک ریتم مناسب پیش برود و هیچ لحظه ای از آن خسته کننده نباشد.

نامزدی در این پنج بخش اسکار، نشان می دهد که زن اسقف تنها یک کمدی رمانتیک ساده نیست، بلکه یک اثر هنری کامل و حساب شده است که توانسته استانداردهای بالای هالیوود را در آن زمان رعایت کند و به یادگار بماند.

دیگر افتخارات و ارجاعات فرهنگی

گذشته از جوایز اسکار، زن اسقف در طول سال ها به یک فیلم کلاسیک محبوب، به خصوص در ایام کریسمس تبدیل شده است. بسیاری از شبکه های تلویزیونی در آمریکا و اروپا، هر سال در تعطیلات کریسمس این فیلم را پخش می کنند و تبدیل به بخشی از سنت های کریسمسی شده است. این ماندگاری، خودش بزرگترین جایزه برای یک فیلم است؛ اینکه بعد از دهه ها هنوز هم تماشاگران جدیدی پیدا می کند و به دل نسل های مختلف می نشیند.

تحلیل عمیق و نقد فیلم: The Bishop’s Wife فراتر از یک کمدی رمانتیک

اگر فکر می کنید زن اسقف فقط یک کمدی رمانتیک ساده است، سخت در اشتباهید! این فیلم خیلی عمیق تر از آن چیزی است که به نظر می رسد و پیام های انسانی و معنوی مهمی را در قالب یک داستان شیرین و دلنشین به ما منتقل می کند. بیایید کمی عمیق تر به جنبه های مختلفش نگاه کنیم.

مضامین اصلی: ایمان، عشق، و معنای واقعی کریسمس

این فیلم پر از مضامین عمیق و دوست داشتنی است که حسابی فکر آدم را درگیر می کند. اولین و شاید مهمترین مضمون، اهمیت ایمان و معنویت واقعی است. هنری، اسقفی که قرار است نماد ایمان باشد، درگیر ساخت و ساز و مادیات شده و فراموش کرده که رسالت اصلی اش چیست. حضور دادلی، او را مجبور می کند تا دوباره به معنای واقعی ایمان و رابطه با خدا برگردد.

مضمون دوم، اهمیت خانواده و اولویت بندی صحیح زندگی است. هنری آنقدر مشغول کارش است که خانواده اش را فراموش کرده و جولیا احساس تنهایی می کند. دادلی به او یادآوری می کند که گنج واقعی، نه یک کلیسای باشکوه، بلکه عشق و صمیمیت در خانواده است. این فیلم به ما می گوید که گاهی اوقات باید از شلوغی های دنیا دست بکشیم و به عزیزانمان، به کسانی که کنارمان هستند، توجه کنیم.

و بالاخره، معنای واقعی کریسمس. کریسمس در این فیلم فقط یک جشن سالانه نیست، بلکه نمادی از مهربانی، بخشش، امید و کمک به دیگران است. دادلی با کارهای کوچکش، به همه نشان می دهد که روح کریسمس در کمک بی منت و ایجاد شادی برای اطرافیان است، نه فقط در هدیه دادن و مصرف گرایی.

کارگردانی هنری کاستر: جادوی خلق یک فضای گرم

هنری کاستر، کارگردان کاربلد زن اسقف، واقعاً سنگ تمام گذاشته است. او توانسته یک فضای جادویی، گرم و در عین حال انسانی را خلق کند. کاستر با کارگردانی آرام و متفکرانه اش، به بازیگران اجازه می دهد که در نقش هایشان بدرخشند و شخصیت ها را باورپذیر کنند. او به خوبی توانسته مرز بین کمدی، درام و فانتزی را حفظ کند و اجازه ندهد فیلم به سمت اغراق یا لودگی برود. فضاسازی های کریسمسی فیلم، از خیابان های پوشیده از برف تا دکوراسیون گرم و نورپردازی های نرم، همگی کار هنرمندانه کاستر و تیمش است که حسی از آرامش و امید را به بیننده منتقل می کند.

فیلمنامه و دیالوگ ها: هوشمندی در دل سادگی

فیلمنامه زن اسقف که بر اساس رمان رابرت ناتان نوشته شده، واقعاً هوشمندانه و پر از دیالوگ های پرمعناست. دیالوگ ها همزمان هم بامزه هستند و هم عمق دارند. شوخی ها ظریف و به جا هستند و هرگز به لودگی نمی کشند. همین دیالوگ های پرمعنا باعث می شوند که شخصیت ها بیشتر به دل بنشینند و پیام های فیلم به شکلی غیرمستقیم و لطیف به مخاطب منتقل شود. مثلاً دیالوگ های دادلی پر از نکته های اخلاقی و فلسفی است که با زبانی ساده و دوست داشتنی بیان می شود و حسابی به فکر آدم می اندازد.

موسیقی متن: آوایی از قلب کریسمس

موسیقی متن فیلم، کار هوگو فریدهوفر، یکی از نقاط قوت اصلی آن است. این موسیقی، به خصوص تم های کریسمسی اش، واقعاً جادوی فیلم را تکمیل می کند. ملودی های دلنشین و آرامش بخش، در لحظات کمدی به کمک شوخی ها می آیند و در لحظات دراماتیک، حس غم یا امید را عمیق تر می کنند. موسیقی متن زن اسقف به قدری تأثیرگذار است که خودش به تنهایی می تواند حس و حال کریسمس را در دل آدم زنده کند. این موسیقی برای یک فیلم کریسمسی قدیمی، واقعاً بی نظیر است و یکی از دلایل ماندگاری اثر به حساب می آید.

جذابیت های بصری و دکوراسیون: نقشی از گذشته

طراحی صحنه و لباس فیلم زن اسقف نیز فوق العاده است و به فضای کلاسیک و دلنشین فیلم کمک زیادی می کند. دکوراسیون داخلی خانه اسقف، کلیسای قدیمی، و خیابان های شهر که با برف و تزئینات کریسمسی آراسته شده اند، همه و همه حس و حال دهه ۴۰ میلادی را به خوبی منتقل می کنند. لباس های شیک و کلاسیک بازیگران، به خصوص لورتا یانگ و کری گرانت، بر زیبایی بصری فیلم می افزاید و ما را به دوران طلایی هالیوود می برد. این جزئیات بصری، هرچند شاید به چشم نیاید، اما در مجموع باعث می شوند که زن اسقف یک تجربه دیداری کامل و بی نقص باشد.

تأثیر فرهنگی و ماندگاری: چرا همسر اسقف جاودانه شد؟

فیلم همسر اسقف 1947، فقط یک فیلم در لیست آرشیو نیست. این فیلم به دلایل زیادی به یک اثر جاودانه و بخشی از فرهنگ کریسمسی در بسیاری از کشورها تبدیل شده است. شاید مهمترین دلیل، پیام های جهانی و فرازمانی آن باشد. موضوعاتی مثل ایمان، خانواده، عشق و کمک به همنوع، هیچوقت کهنه نمی شوند. علاوه بر این، بازی های درخشان و شیمی بی نظیر بازیگران، کارگردانی ماهرانه و فیلمنامه قوی، همگی دست به دست هم داده اند تا زن اسقف در طول سال ها بارها و بارها تماشا شود و هر بار حس تازه ای به آدم بدهد. این فیلم به ما یادآوری می کند که چقدر ساده می توانیم شادی را در زندگی مان پیدا کنیم و گاهی اوقات، مهمترین چیزها همان هایی هستند که جلوی چشممان قرار دارند ولی ما از آن ها غافلیم.

مقایسه و ارجاعات: زن اسقف در کنار آثار مشابه کلاسیک

خب، حالا که حسابی توی حال و هوای زن اسقف رفتیم، بیایید کمی هم نگاهی به آثار مشابه یا مرتبط بیندازیم. سینمای کلاسیک هالیوود، پر از جواهرات پنهان است و بعضی از این فیلم ها، از نظر مضمون یا حال و هوا، شباهت هایی به زن اسقف دارند.

اشاره به چه زندگی شگفت انگیزی (It’s a Wonderful Life)

اگر از زن اسقف خوشتان آمده، احتمالاً از فیلم It’s a Wonderful Life (چه زندگی شگفت انگیزی) ساخته فرانک کاپرا هم لذت خواهید برد. این فیلم هم مثل زن اسقف، یک فرشته را وارد داستان می کند تا به قهرمان اصلی کمک کند. هر دو فیلم حال و هوای کریسمسی دارند و هر دو درباره مردانی هستند که در آستانه از دست دادن ایمانشان قرار گرفته اند و یک فرشته می آید تا مسیر درست را به آن ها نشان دهد. با اینکه هر کدام داستان و رویکرد خودشان را دارند، اما هر دو پیام های مشابهی درباره اهمیت زندگی، کمک به دیگران و پیدا کردن ارزش واقعی خانواده و دوستان را منتقل می کنند. اگر دنبال یک فیلم کمدی رمانتیک کلاسیک با چاشنی فانتزی و معنوی هستید، این دو فیلم مکمل خوبی برای هم هستند.

مروری کوتاه بر نسخه بازسازی شده همسر واعظ (The Preacher’s Wife)

راستش را بخواهید، زن اسقف یک نسخه بازسازی شده هم دارد که سال ۱۹۹۶ با نام The Preacher’s Wife (همسر واعظ) ساخته شد. این فیلم با بازی دنزل واشنگتن در نقش فرشته و ویتنی هیوستون در نقش همسر واعظ، تلاش کرد همان جادو را بازسازی کند. با اینکه همسر واعظ فیلم بدی نیست و بازیگرانش هم خوب ظاهر شدند (مخصوصاً ویتنی هیوستون که در این فیلم می خواند)، اما به نظر خیلی ها، هرگز نتوانست به پای نسخه اصلی زن اسقف برسد. جادوی نهفته در شیمی بازیگران اصلی، فیلمنامه ظریف تر و فضای کلاسیک فیلم ۱۹۴۷، چیزی بود که تکرارش حسابی سخت بود. همیشه نسخه اصلی یک جور حس اصالت دارد که بازسازی ها نمی توانند آن را تکرار کنند. این بازسازی بیشتر به یک درام موزیکال نزدیک تر است تا کمدی فانتزی نسخه اصلی.

نتیجه گیری: چرا زن اسقف هنوز هم یک شاهکار تماشایی است؟

خب، رسیدیم به آخر خط این سفر شیرینمان به دنیای زن اسقف. اگر تا اینجا با من همراه بودید، حتماً متوجه شدید که چرا این فیلم، با وجود گذشت بیش از هفتاد سال از ساختش، هنوز هم اینقدر محبوب و تماشایی است. زن اسقف فقط یک کمدی رمانتیک ساده نیست؛ این یک درس زندگی است، یک یادآوری شیرین برای همه ما.

این فیلم به ما یاد می دهد که گاهی اوقات آنقدر درگیر کارهای بزرگ و اهداف جاه طلبانه می شویم که مهمترین چیزها را فراموش می کنیم: عشق به خانواده، محبت به همنوع و پیدا کردن آرامش درونی. دادلی، فرشته ای که با کمی شیطنت و جادو، چشم اسقف هنری را به حقیقت باز می کند، نمادی از همان ندای درونی است که همه ما گاهی به آن نیاز داریم تا اولویت هایمان را دوباره تنظیم کنیم. مگر می شود از شیمی بی نظیر کری گرانت و لورتا یانگ حرف نزد؟ یا از کارگردانی هنرمندانه هنری کاستر که توانسته فضایی گرم و دلنشین خلق کند؟

دیدن زن اسقف مثل نوشیدن یک فنجان چای داغ در یک عصر سرد زمستانی است؛ گرمابخش، آرامش بخش و پر از حس خوب. این فیلم شما را به خنده می اندازد، کمی به فکر فرو می برد و در نهایت، با یک حس امید و مهربانی بدرقه تان می کند. اگر تا به حال این شاهکار را ندیده اید، همین حالا دست به کار شوید و یک تجربه بی نظیر را به خودتان هدیه دهید. و یادتان باشد، اسمش زن اسقف است، نه جنگل شکلاتی! این فیلم، یک جادوی کریسمسی تمام عیار است که به راستی ارزش بارها و بارها تماشا کردن را دارد.