مراحل پذیرش مقاله در الزویر

پذیرش مقاله در انتشارات معتبر الزویر یکی از اهداف اصلی پژوهشگران است که نیازمند طی کردن فرآیندی دقیق و مرحله به مرحله است. این فرآیند شامل ارسال اولیه بررسی سردبیر داوری تخصصی اعمال بازنگری‌ها و در نهایت پذیرش نهایی و انتشار می‌شود.

نکاتی کلیدی برای پذیرش مقاله

برای افزایش شانس پذیرش و انتشار یک اثر علمی در نشریات معتبر بین‌المللی به ویژه در انتشارات شناخته‌شده‌ای مانند الزویر رعایت مجموعه‌ای از نکات حیاتی است. اولین و شاید مهم‌ترین گام اطمینان از اصالت و نوآوری محتوا است. مقاله شما باید به موضوعی بپردازد که تاکنون به طور کامل پوشش داده نشده یا رویکرد جدیدی به یک مسئله موجود ارائه دهد. ارزشمندی علمی و کاربردی بودن یافته‌ها نقش بسزایی در جلب نظر هیئت تحریریه و داوران دارد.

علاوه بر نوآوری روش‌شناسی پژوهش باید کاملاً شفاف دقیق و قابل تکرار باشد. جزئیات مربوط به جمع‌آوری داده‌ها ابزارهای مورد استفاده و روش‌های تحلیل باید به گونه‌ای تشریح شوند که خواننده بتواند اعتبار نتایج را ارزیابی کند. نگارش مقاله با زبانی علمی شیوا و بدون ابهام از دیگر اصول مهم است. استفاده صحیح از واژگان تخصصی رشته مربوطه و رعایت قواعد دستوری و نگارشی زبان مقاله (که معمولاً انگلیسی است) ضروری است. ساختار مقاله باید منطقی و استاندارد باشد؛ شامل عنوان چکیده کلمات کلیدی مقدمه مرور ادبیات روش‌شناسی نتایج بحث و نتیجه‌گیری و فهرست منابع.

انتخاب ژورنال مناسب برای ارسال مقاله خود یک تصمیم استراتژیک محسوب می‌شود. باید ژورنالی را انتخاب کنید که حوزه موضوعی آن با محتوای مقاله شما همخوانی داشته باشد و از نظر اعتبار (مانند ضریب تأثیر) در سطح مناسبی قرار داشته باشد. مطالعه دقیق راهنمای نویسندگان (Guide for Authors) ژورنال انتخابی و رعایت دقیق فرمت‌بندی تعداد کلمات نحوه ارجاع‌دهی و سایر الزامات فنی آن نشان‌دهنده دقت و حرفه‌ای‌گری نویسنده است و از رد مقاله در مراحل اولیه جلوگیری می‌کند. در نهایت توجه به مسائل اخلاقی در پژوهش از جمله عدم سرقت علمی ذکر صحیح منابع و اخذ مجوزهای لازم از پیش‌نیازهای اساسی برای ورود به فرآیند داوری و پذیرش است.

فرآیند جامع پذیرش مقاله در انتشارات الزویر

فرآیند پذیرش یک دست‌نوشته علمی در مجلات الزویر یک مسیر چند مرحله‌ای و دقیق است که با هدف تضمین کیفیت و اعتبار آثار منتشر شده طراحی شده است. این فرآیند معمولاً به شرح زیر است:

1. ارسال اولیه (Initial Submission): نویسنده مقاله را از طریق سیستم آنلاین ژورنال مورد نظر در وب‌سایت الزویر (مانند سیستم Editorial Manager یا EVISE) ارسال می‌کند. در این مرحله علاوه بر فایل اصلی مقاله ممکن است نیاز به ارسال فایل‌های تکمیلی مانند شکل‌ها و جداول با کیفیت بالا داده‌های خام مجوزهای اخلاقی و کاور لتر (Cover Letter) باشد. کاور لتر نامه‌ای به سردبیر است که در آن نویسنده اهمیت و نوآوری مقاله خود و تناسب آن با حوزه ژورنال را توضیح می‌دهد و تأیید می‌کند که مقاله قبلاً منتشر نشده و همزمان برای نشریه دیگری ارسال نشده است.

2. بررسی سردبیر (Editorial Check): پس از دریافت دست‌نوشته سردبیر یا یکی از دبیران علمی (Associate Editor) آن را مورد بررسی اولیه قرار می‌دهد. این بررسی شامل ارزیابی کلی موضوع مقاله همخوانی آن با اهداف و دامنه موضوعی ژورنال کیفیت نگارش و ساختار و بررسی اولیه از نظر احتمال سرقت علمی (پلاجیاریسم) با استفاده از نرم‌افزارهای مربوطه است. در این مرحله اگر مقاله فاقد استانداردهای اولیه باشد یا به وضوح خارج از حوزه ژورنال باشد بدون ارسال برای داوری تخصصی رد (Desk Reject) می‌شود. این مرحله ممکن است چند روز تا چند هفته طول بکشد.

3. ارسال برای داوری تخصصی (Peer Review): اگر مقاله از مرحله بررسی سردبیر عبور کند برای داوری همتا (Peer Review) ارسال می‌شود. سردبیر یا دبیر علمی داوران متخصص و بی‌طرفی را در زمینه موضوعی مقاله انتخاب و از آن‌ها برای داوری دعوت می‌کند. فرآیند داوری معمولاً به صورت دو سو کور (Double-Blind Review) است به این معنی که هویت نویسندگان برای داوران و هویت داوران برای نویسندگان ناشناس باقی می‌ماند هرچند برخی ژورنال‌ها از سیستم تک سو کور (Single-Blind Review) یا حتی داوری باز (Open Review) استفاده می‌کنند. داوران مقاله را از جنبه‌های مختلفی مانند نوآوری اهمیت علمی روش‌شناسی تحلیل داده‌ها اعتبار نتایج کیفیت نگارش و ساختار مورد ارزیابی دقیق قرار داده و نظرات و پیشنهادات خود را به سردبیر ارائه می‌دهند. این مرحله معمولاً زمان‌برترین بخش فرآیند پذیرش است و ممکن است چندین ماه به طول انجامد بسته به تعداد داوران سرعت پاسخگویی آن‌ها و حجم کاری ژورنال.

4. تصمیم‌گیری سردبیر (Editorial Decision): پس از دریافت گزارش‌های داوری سردبیر یا دبیر علمی با در نظر گرفتن نظرات داوران و ارزیابی خود در مورد وضعیت مقاله تصمیم‌گیری می‌کند. این تصمیم می‌تواند یکی از موارد زیر باشد: پذیرش بدون تغییر (معمولاً بسیار نادر) پذیرش با بازنگری‌های جزئی (Minor Revisions) پذیرش با بازنگری‌های کلی (Major Revisions) رد با امکان ارسال مجدد پس از بازنگری اساسی (Reject and Resubmit) یا رد کامل (Reject).

5. مرحله بازنگری (Revision): اگر تصمیم سردبیر بازنگری باشد (جزئی یا کلی) نویسندگان موظفند طبق نظرات داوران و سردبیر تغییرات لازم را در مقاله اعمال کنند. در این مرحله نویسندگان باید یک نسخه بازنگری شده از مقاله و همچنین یک نامه پاسخ به داوران (Response to Reviewers) تهیه کنند که در آن به تفکیک به هر یک از نظرات و پیشنهادات داوران پاسخ داده و توضیح دهند که چه تغییراتی در مقاله اعمال شده یا چرا برخی پیشنهادات قابل اجرا نبوده‌اند. این مرحله نیازمند دقت و توجه بالایی است.

6. ارسال مجدد مقاله بازنگری شده (Resubmission): نویسندگان مقاله بازنگری شده و نامه پاسخ را از طریق سیستم آنلاین ژورنال مجدداً ارسال می‌کنند. سردبیر یا دبیر علمی مقاله بازنگری شده را بررسی می‌کند و ممکن است آن را برای بررسی مجدد (Re-review) به داوران اولیه یا داوران جدید ارسال کند تا از اعمال صحیح و کافی بازنگری‌ها اطمینان حاصل شود. در صورت بازنگری‌های جزئی ممکن است سردبیر خود مقاله را بررسی کرده و بدون ارسال مجدد برای داوری تصمیم نهایی را بگیرد.

7. پذیرش نهایی (Final Acceptance): پس از تأیید سردبیر و داوران (در صورت نیاز به بررسی مجدد) مبنی بر اعمال صحیح بازنگری‌ها و رفع اشکالات مقاله به طور رسمی برای انتشار پذیرفته می‌شود. نامه پذیرش (Acceptance Letter) برای نویسنده مسئول ارسال می‌شود.

8. مرحله تولید (Production): پس از پذیرش نهایی مقاله وارد مرحله تولید می‌شود. در این مرحله مقاله برای ویرایش زبانی و فنی (Copyediting) حروف‌چینی (Typesetting) و صفحه‌آرایی آماده می‌شود تا با فرمت نهایی ژورنال همخوانی پیدا کند. نسخه پیش از انتشار (Proof) برای نویسنده ارسال می‌شود تا اشتباهات احتمالی را بررسی و تأیید کند. ایجاد شناسه دیجیتالی شیء (DOI – Digital Object Identifier) نیز در این مرحله انجام می‌شود که امکان استناد و دسترسی به مقاله را فراهم می‌کند.

9. انتشار (Publication): پس از تأیید نسخه پیش از انتشار توسط نویسنده مقاله به صورت آنلاین (Online First یا In Press) منتشر می‌شود و سپس در یک شماره مشخص از ژورنال (چاپی و/یا آنلاین) قرار می‌گیرد. دسترسی به مقاله بسته به نوع ژورنال (دسترسی آزاد یا اشتراکی) متفاوت خواهد بود.

این فرآیند ممکن است بسته به ژورنال رشته علمی و تعداد دست‌نوشته‌های در صف داوری از چند ماه تا بیش از یک سال به طول انجامد. صبوری و پیگیری مؤدبانه در طول این مسیر اهمیت دارد.

انواع وضعیت‌های پذیرش مقاله در مجلات علمی

هنگامی که یک مقاله علمی پس از فرآیند داوری توسط سردبیر مورد بررسی قرار می‌گیرد یکی از تصمیمات نهایی در مورد وضعیت آن اتخاذ می‌شود. این تصمیمات معمولاً در دسته‌بندی‌های مشخصی قرار می‌گیرند که هر یک پیامد و اقدام خاصی را برای نویسندگان به همراه دارد. شناخت این انواع پذیرش به نویسندگان کمک می‌کند تا انتظارات واقع‌بینانه‌ای داشته باشند و در صورت لزوم اقدامات مقتضی را انجام دهند:

1. پذیرش بدون نیاز به بازنگری (Accepted without Revisions): این حالت بسیار نادر است و معمولاً برای مقالاتی اتفاق می‌افتد که از نظر محتوا روش‌شناسی نگارش و فرمت‌بندی بی‌نقص بوده و داوران هیچگونه ایراد یا پیشنهادی برای بهبود نداشته‌اند. در این صورت مقاله مستقیماً به مرحله تولید و انتشار ارسال می‌شود.

2. پذیرش با بازنگری‌های جزئی (Accepted with Minor Revisions): این رایج‌ترین حالت پس از داوری اولیه است. به این معنی که مقاله از نظر علمی و محتوایی قوی تشخیص داده شده اما نیاز به اعمال تغییرات کوچکی در متن شکل‌ها جداول یا پاسخ به برخی ابهامات داوران دارد. نویسندگان معمولاً زمان کوتاهی (مثلاً چند هفته) برای اعمال این تغییرات فرصت دارند و پس از ارسال نسخه بازنگری شده سردبیر اغلب خود مقاله را بررسی کرده و در صورت رضایت آن را به طور نهایی می‌پذیرد.

3. پذیرش با بازنگری‌های کلی (Accepted with Major Revisions): در این حالت مقاله دارای پتانسیل علمی خوبی است اما نیاز به تغییرات اساسی‌تری دارد. این تغییرات ممکن است شامل جمع‌آوری داده‌های بیشتر انجام تحلیل‌های آماری جدید بازنگری عمده در بخش روش‌شناسی یا بحث یا بهبود چشمگیر در نگارش و ساختار مقاله باشد. نویسندگان زمان بیشتری (مثلاً 1 تا 2 ماه) برای اعمال این تغییرات فرصت دارند. پس از ارسال نسخه بازنگری شده مقاله معمولاً مجدداً برای داوری (اغلب توسط داوران اولیه) ارسال می‌شود تا اطمینان حاصل شود که تغییرات به درستی و به نحو احسن اعمال شده‌اند.

4. رد با امکان ارسال مجدد پس از بازنگری اساسی (Reject and Resubmit): این تصمیم به این معنی است که مقاله در وضعیت فعلی قابل پذیرش نیست و نیاز به بازنگری‌های بسیار اساسی و عمده‌ای دارد که در حد یک بازنگری کلی ساده نیست. با این حال سردبیر تشخیص داده که موضوع و ایده اصلی مقاله ارزش پیگیری دارد. نویسندگان باید تغییرات گسترده‌ای اعمال کنند و پس از آن مقاله را به عنوان یک دست‌نوشته جدید مجدداً ارسال نمایند. این مقاله مجدداً وارد فرآیند داوری می‌شود هرچند ممکن است داوران اولیه دوباره برای داوری آن دعوت شوند.

5. رد کامل (Reject): در این حالت مقاله به دلایل مختلفی مانند عدم همخوانی با حوزه ژورنال ضعف علمی جدی مشکلات روش‌شناسی غیرقابل رفع عدم نوآوری کافی یا نگارش ضعیف برای انتشار در آن ژورنال خاص مناسب تشخیص داده نشده است. در این صورت نویسندگان باید مقاله خود را برای ژورنال دیگری ارسال کنند یا در صورت امکان با اعمال تغییرات اساسی آن را برای ارسال به نشریه‌ای دیگر آماده کنند. رد مقاله بخشی طبیعی از فرآیند انتشار علمی است و نباید دلسردکننده باشد.

علاوه بر این دسته‌بندی‌های اصلی برخی ژورنال‌ها ممکن است تصمیمات دیگری نیز داشته باشند اما این پنج حالت رایج‌ترین وضعیت‌هایی هستند که نویسندگان در فرآیند پذیرش مقاله با آن‌ها مواجه می‌شوند.

بررسی امکان پذیرش سریع مقاله

مفهوم «پذیرش سریع مقاله» (Fast-track or Rapid Publication) به فرآیندی اشاره دارد که در آن زمان بین ارسال مقاله تا پذیرش نهایی یا انتشار اولیه به طور قابل توجهی کوتاه‌تر از حالت عادی است. این امکان در همه ژورنال‌ها و برای همه مقالات وجود ندارد و معمولاً تحت شرایط خاصی ارائه می‌شود.

برخی ژورنال‌ها به ویژه آن‌هایی که موضوعات داغ و بسیار به‌روز را پوشش می‌دهند ممکن است گزینه پذیرش سریع را برای مقالاتی با اهمیت بسیار بالا و یافته‌های فوری ارائه دهند. این مقالات معمولاً یافته‌های اولیه و تأثیرگذاری هستند که انتشار سریع آن‌ها برای جامعه علمی ضروری است. فرآیند پذیرش سریع به این معنی نیست که مراحل داوری و بررسی حذف می‌شوند بلکه این مراحل با سرعت بسیار بیشتری انجام می‌شوند. سردبیر و داوران به سرعت به مقاله رسیدگی می‌کنند و نویسندگان نیز موظفند به سرعت به نظرات داوران پاسخ داده و بازنگری‌های لازم را اعمال کنند.

در برخی موارد پذیرش سریع ممکن است با هزینه‌ای اضافی برای نویسنده همراه باشد به خصوص در ژورنال‌های دسترسی آزاد که مدل کسب‌وکار آن‌ها بر پایه دریافت هزینه پردازش مقاله (APC – Article Processing Charge) است. این هزینه اضافی به منظور پوشش هزینه‌های تسریع فرآیند داوری و تولید دریافت می‌شود.

نکته مهم این است که پذیرش سریع تضمینی برای پذیرش مقاله نیست و صرفاً فرآیند بررسی را تسریع می‌کند. کیفیت علمی مقاله همچنان عامل اصلی در تصمیم‌گیری نهایی است. نویسندگانی که به دنبال پذیرش سریع هستند باید ابتدا حوزه موضوعی ژورنال و سیاست‌های آن در مورد پذیرش سریع را به دقت بررسی کنند و در صورت امکان در کاور لتر خود به لزوم بررسی سریع مقاله به دلیل اهمیت و فوریت یافته‌ها اشاره نمایند.

باید توجه داشت که بسیاری از ژورنال‌های معتبر به ویژه در الزویر فرآیند داوری دقیق و زمان‌بری دارند و پذیرش سریع یک استثنا محسوب می‌شود نه قاعده. بنابراین اتکا به امکان پذیرش سریع برای مقالات عادی توصیه نمی‌شود و نویسندگان باید برنامه زمانی خود را بر اساس فرآیند استاندارد پذیرش تنظیم کنند.

شیوه پذیرش مقاله در کنفرانس‌های علمی

فرآیند پذیرش مقاله در کنفرانس‌های علمی با فرآیند پذیرش در مجلات تفاوت‌های کلیدی دارد هرچند اصول کلی مانند داوری همتا در هر دو مشترک است. هدف اصلی در کنفرانس ارائه یافته‌های جدید به صورت شفاهی یا پوستری در یک گردهمایی علمی و دریافت بازخورد فوری از جامعه علمی است در حالی که هدف مجلات انتشار دائمی و مرجع شدن اثر علمی است.

فرآیند پذیرش مقاله در کنفرانس معمولاً شامل مراحل زیر است:

1. ارسال چکیده یا مقاله کامل (Abstract or Full Paper Submission): بسته به سیاست کنفرانس نویسندگان ابتدا چکیده‌ای از کار خود یا در برخی موارد مقاله کامل را در مهلت مقرر از طریق سیستم آنلاین کنفرانس ارسال می‌کنند. چکیده‌ها معمولاً کوتاه‌تر و شامل معرفی مسئله روش‌شناسی مختصر و نتایج اصلی هستند در حالی که مقالات کامل شبیه به مقالات ژورنالی اما اغلب کوتاه‌تر و با جزئیات کمتر هستند.

2. بررسی اولیه توسط کمیته علمی (Initial Review by Program Committee): مقالات یا چکیده‌های ارسالی توسط اعضای کمیته علمی کنفرانس (Program Committee) یا داوران همتا مورد بررسی اولیه قرار می‌گیرند. این بررسی معمولاً سریع‌تر از داوری ژورنال است و بر روی مرتبط بودن موضوع با حوزه کنفرانس نوآوری ایده و کیفیت کلی کار تمرکز دارد. هدف اصلی در این مرحله غربالگری مقالات و انتخاب آن‌هایی است که برای ارائه در کنفرانس مناسب هستند.

3. فرآیند داوری (Review Process): مقالات پذیرفته شده در مرحله اولیه برای داوری تخصصی به داوران همتا ارسال می‌شوند. تعداد داوران برای هر مقاله معمولاً کمتر از ژورنال‌ها است و تمرکز داوری ممکن است بیشتر بر روی ایده‌ها و نتایج اولیه باشد تا جزئیات روش‌شناسی و تحلیل‌های عمیق. هدف داوری در کنفرانس ارزیابی کیفیت علمی کار و مناسب بودن آن برای ارائه و انتشار در مجموعه مقالات کنفرانس (Conference Proceedings) است.

4. تصمیم‌گیری کمیته علمی (Decision by Program Committee): پس از دریافت گزارش‌های داوری کمیته علمی کنفرانس با در نظر گرفتن نظرات داوران و نیازهای برنامه کنفرانس در مورد پذیرش یا رد مقاله تصمیم‌گیری می‌کند. تصمیمات رایج شامل پذیرش کامل پذیرش مشروط (با نیاز به بازنگری‌های جزئی) یا رد است.

5. اطلاع‌رسانی به نویسندگان و مرحله بازنگری (Notification and Revision): نویسندگان از طریق ایمیل یا سیستم آنلاین از وضعیت مقاله خود مطلع می‌شوند. در صورت پذیرش مشروط نظرات داوران و پیشنهادات برای بازنگری به نویسندگان ارسال می‌شود. نویسندگان موظفند تغییرات لازم را در مهلت مقرر اعمال کرده و نسخه نهایی مقاله را ارسال نمایند. اغلب در کنفرانس‌ها مرحله بازنگری کوتاه‌تر و ساده‌تر از مجلات است و ممکن است نیاز به ارسال مجدد برای داوری نباشد و کمیته علمی خود تغییرات را بررسی کند.

6. آماده‌سازی برای ارائه و انتشار در مجموعه مقالات (Preparation for Presentation and Proceedings): پس از پذیرش نهایی و ارسال نسخه نهایی مقاله برای انتشار در مجموعه مقالات کنفرانس (که می‌تواند به صورت چاپی یا آنلاین باشد) آماده می‌شود. نویسندگان نیز باید خود را برای ارائه کار خود در کنفرانس (به صورت سخنرانی یا پوستر) آماده کنند.

فرآیند پذیرش کنفرانس معمولاً بسیار سریع‌تر از ژورنال‌ها است و از چند هفته تا چند ماه طول می‌کشد. این سرعت به دلیل نیاز به برنامه‌ریزی زمانی کنفرانس و انتشار به موقع مجموعه مقالات است. مقالات کنفرانسی اغلب به عنوان پیش‌نیاز یا بخشی از کارهای بزرگتر (که بعداً در قالب مقالات ژورنالی با جزئیات بیشتر منتشر می‌شوند) محسوب می‌شوند.

انواع پذیرش مقاله در کنفرانس‌ها

تصمیم کمیته علمی کنفرانس در مورد یک مقاله ارسالی می‌تواند به اشکال مختلفی باشد که هر یک وضعیت و الزامات متفاوتی را برای نویسنده مشخص می‌کنند. این انواع پذیرش نشان‌دهنده میزان آمادگی مقاله برای ارائه در کنفرانس و انتشار در مجموعه مقالات آن است:

1. پذیرش کامل (Full Acceptance): این بدان معنی است که مقاله از نظر علمی قوی مرتبط با حوزه کنفرانس و با استانداردهای لازم مطابقت دارد و بدون نیاز به تغییرات عمده یا جزئی برای ارائه (معمولاً به صورت سخنرانی) و انتشار کامل در مجموعه مقالات کنفرانس پذیرفته شده است.

2. پذیرش مشروط (Conditional Acceptance / Acceptance with Revision): در این حالت مقاله دارای پتانسیل خوبی است اما نیاز به اعمال برخی بازنگری‌ها دارد. این بازنگری‌ها معمولاً جزئی هستند و ممکن است شامل اصلاحات نگارشی بهبود وضوح برخی قسمت‌ها یا پاسخ به سؤالات داوران باشد. نویسنده باید تغییرات درخواستی را در مهلت مقرر اعمال کرده و نسخه اصلاح شده را ارسال کند. پس از بررسی اعمال تغییرات توسط کمیته علمی یا داوران پذیرش نهایی صادر می‌شود.

3. پذیرش پوستر (Poster Acceptance): برخی کنفرانس‌ها مقالاتی را که برای ارائه شفاهی کامل مناسب نیستند اما یافته‌های جالبی دارند برای ارائه به صورت پوستر می‌پذیرند. در این حالت نویسنده مقاله خود را در قالب یک پوستر علمی در فضای نمایشگاهی کنفرانس ارائه می‌دهد و با علاقه‌مندان به صورت مستقیم بحث و گفتگو می‌کند. این نوع پذیرش نیز معمولاً منجر به انتشار چکیده یا نسخه کوتاهی از مقاله در مجموعه مقالات می‌شود.

4. پذیرش چکیده (Abstract Acceptance): در برخی کنفرانس‌ها تنها چکیده مقالات مورد داوری قرار گرفته و پذیرفته می‌شوند. در این حالت نویسنده یافته‌های خود را بر اساس چکیده پذیرفته شده به صورت شفاهی یا پوستر ارائه می‌دهد و تنها چکیده در مجموعه مقالات منتشر می‌شود. این رویکرد به محققان اجازه می‌دهد تا ایده‌ها و نتایج اولیه خود را به سرعت با جامعه علمی به اشتراک بگذارند بدون اینکه مانع از انتشار کامل کار در آینده در قالب یک مقاله ژورنالی شود.

5. رد (Rejection): در این حالت مقاله برای ارائه در کنفرانس یا انتشار در مجموعه مقالات آن مناسب تشخیص داده نشده است. دلایل رد ممکن است شامل عدم همخوانی با موضوع کنفرانس ضعف علمی عدم نوآوری یا مشکلات جدی در نگارش باشد.

توجه به نوع پذیرش در کنفرانس برای برنامه‌ریزی نویسنده جهت حضور و ارائه در کنفرانس و همچنین برنامه‌ریزی برای انتشار آتی کار در قالب ژورنالی اهمیت دارد.

چه نکاتی را برای پذیرش مقاله باید رعایت کرد؟

رعایت اصالت و نوآوری موضوع روش‌شناسی دقیق نگارش علمی و شفاف رعایت ساختار استاندارد مقاله و فرمت‌بندی ژورنال و انتخاب نشریه مناسب از نکات کلیدی برای افزایش شانس پذیرش مقاله هستند.

اولین گام برای ارسال مقاله به الزویر چیست؟

اولین گام انتخاب ژورنال مناسب در انتشارات الزویر و مطالعه دقیق راهنمای نویسندگان آن است. سپس باید مقاله را طبق فرمت ژورنال آماده کرده و از طریق سیستم آنلاین ارسال مقاله اقدام به سابمیت نمایید.

بعد از ارسال مقاله به الزویر چه اتفاقی می‌افتد؟

پس از ارسال مقاله ابتدا توسط سردبیر از نظر همخوانی با حوزه ژورنال و کیفیت اولیه بررسی می‌شود. در صورت تأیید اولیه مقاله برای داوری تخصصی برای داوران همتا ارسال خواهد شد.

فرآیند داوری مقاله در الزویر چگونه است؟

مقاله توسط داوران متخصص در زمینه موضوعی شما به صورت بی‌طرفانه (معمولاً دو سو کور) ارزیابی می‌شود. داوران نظرات خود را در مورد نوآوری روش نتایج و نگارش به سردبیر ارائه می‌دهند تا تصمیم‌گیری نهایی انجام شود.

چکار باید کرد اگر داوران الزویر درخواست بازنگری دادند؟

باید نظرات داوران و سردبیر را به دقت مطالعه کرده تغییرات درخواستی را در مقاله اعمال کنید و یک نامه پاسخ به داوران تهیه کنید که در آن به تک تک نکات پاسخ داده‌اید. سپس نسخه بازنگری شده را ارسال نمایید.

بعد از پذیرش نهایی مقاله در الزویر کی منتشر می‌شود؟

پس از پذیرش نهایی مقاله وارد مرحله تولید (ویرایش و صفحه‌آرایی) شده و سپس به صورت آنلاین (Online First) و در نهایت در شماره مشخصی از ژورنال منتشر می‌شود. زمان انتشار بسته به ژورنال متفاوت است.

آیا امکان پذیرش فوری مقاله در الزویر وجود دارد؟

بله برخی ژورنال‌های الزویر برای مقالات با اهمیت و فوریت بالا امکان پذیرش سریع (Fast-track) را دارند اما این یک استثناء است و نیازمند موافقت سردبیر و تسریع فرآیند داوری و تولید است.

پذیرش مقاله علمی چند نوع دارد؟

به طور کلی وضعیت پذیرش مقاله در مجلات شامل پذیرش بدون بازنگری پذیرش با بازنگری جزئی پذیرش با بازنگری کلی رد با امکان ارسال مجدد و رد کامل است.

تفاوت فرایند پذیرش مقاله در مجله و کنفرانس چیست؟

فرآیند مجله زمان‌برتر و داوری آن عمیق‌تر است. هدف مجله انتشار دائمی اثر است در حالی که کنفرانس بر ارائه یافته‌های جدید در یک گردهمایی و انتشار در مجموعه مقالات (اغلب خلاصه‌تر) تمرکز دارد و سریع‌تر انجام می‌شود.

پذیرش کامل و مشروط مقاله در کنفرانس به چه معناست؟

پذیرش کامل یعنی مقاله برای ارائه و انتشار در مجموعه مقالات بدون نیاز به تغییرات عمده پذیرفته شده است. پذیرش مشروط یعنی مقاله نیاز به اعمال بازنگری‌های جزئی دارد تا برای ارائه و انتشار نهایی تأیید شود.