نمونه سند ماده 147

سند تک برگ ماده 147 یک سند رسمی و معتبر مالکیت است که بر اساس قانون ثبت اسناد، برای املاکی که قبل از سال 1370 به صورت قولنامه ای یا عادی خریداری شده اند و به دلایلی مثل در دسترس نبودن مالک قبلی، امکان دریافت سند رسمی برایشان فراهم نبوده، صادر می شود. این سند به شما کمک می کند مالکیت ملک خود را قانونی و محکم کنید.

حتماً برای شما هم پیش آمده که ملکی را با کلی امید و آرزو خریده اید، اما بعداً می بینید که سند رسمی ندارد یا هنوز به اسم مالک قبلی است. این وضعیت واقعاً می تواند حسابی آدم را کلافه کند، چون نداشتن سند رسمی یعنی کلی دردسر؛ از مشکل توی معامله گرفته تا محدودیت در استفاده از مزایای قانونی ملک. اصلاً انگار یک چیزی کم است، یک جای کار می لنگد. خوشبختانه، قانون گذار ما به فکر این جور موقعیت ها بوده و با تصویب ماده ۱۴۷ قانون ثبت اسناد و املاک، یک راه حل اساسی برای حل این گره باز کرده است.

این قانون به خیلی از مردمی که سال ها با سندهای عادی و قولنامه ای زندگی می کردند و مالکیتشان همیشه زیر سوال بود، نفس راحتی داد. با این ماده، شما می توانید ملک خودتان را از بلاتکلیفی نجات دهید و صاحب یک سند تک برگ رسمی و شش دانگ شوید که خیال شما را از هر بابت راحت می کند. داشتن سند رسمی یعنی اعتبار، امنیت و آرامش. این سند به شما امکان می دهد با خیال راحت معامله کنید، وام بگیرید، و از همه مهم تر، بدانید که مالکیتتان کاملاً محرز و قانونی است.

حالا شاید بپرسید که اصلاً این ماده ۱۴۷ چیست، چه فرقی با بقیه قوانین دارد، چه مدارکی می خواهد و چطور باید اقدام کرد؟ نگران نباشید، در ادامه قرار است حسابی گره از کارتان باز کنیم و هر آنچه که لازم است در مورد این ماده بدانید را با زبانی ساده و خودمانی برایتان بگوییم. از تعریف دقیق ماده ۱۴۷ گرفته تا مراحل قدم به قدم دریافت سند، مدارک مورد نیاز و حتی اینکه یک نمونه سند ماده 147 چه شکلی است و چه اطلاعاتی دارد. پس اگر دلتان می خواهد مالکیتتان را از حالت عادی به رسمی تبدیل کنید، با ما همراه باشید تا همه چیز دستگیرتان شود و این مسیر را با آگاهی کامل طی کنید.

چرا سند رسمی ملک حیاتی است؟ (اهمیت و مزایای سند تک برگ)

بیایید خودمان را گول نزنیم، در دنیای امروز داشتن سند رسمی برای هر ملکی حکم نفس کشیدن را دارد. اصلاً بدون سند رسمی، انگار مالکیت شما روی هواست و هر لحظه ممکن است با یک باد نامهربان، همه چیز از دست برود! قدیم ترها شاید سندهای دفترچه ای و منگوله دار رایج بود، اما الان دوره سندهای تک برگ است. این سندهای جدید، مثل یک کارت شناسایی هوشمند برای ملک شما عمل می کنند؛ پر از جزئیات دقیق و اطلاعات کامل که جای هیچ شک و شبهه ای نمی گذارد.

حالا چرا این قدر روی سند تک برگ رسمی تاکید می کنیم؟ دلیلش روشن است:

• امنیت سرمایه گذاری: ملک و املاک، بخش مهمی از سرمایه هر کسی است. وقتی سند رسمی و تک برگ دارید، خیالتان راحت است که کسی نمی تواند ادعایی روی ملک شما داشته باشد یا به قول معروف، کلاهبرداری کند. سندی که دست شماست، پشتوانه قانونی و محکمی دارد.
• افزایش ارزش ملک: ملکی که سند رسمی دارد، خیلی راحت تر و با قیمت بهتری خرید و فروش می شود. اصلاً مشتری ها هم بیشتر اعتماد می کنند و می دانند که با یک معامله امن طرف هستند.
• امکان معامله آسان: فکرش را بکنید، می خواهید ملکتان را بفروشید یا اجاره دهید. با سند رسمی، همه چیز شفاف و راحت پیش می رود. نیازی نیست هزار تا مدرک دیگر جور کنید یا خریدار را برای اثبات مالکیت قانع کنید.
• دریافت تسهیلات بانکی: اگر روزی به وام یا تسهیلات بانکی نیاز پیدا کردید، سند ملک شما بهترین ضامن است. بانک ها هم فقط سند رسمی را قبول دارند، نه قولنامه!
• جلوگیری از اختلافات: خیلی از دعواهای ملکی، سر نداشتن سند رسمی یا سندهای ناقص است. سند تک برگ با جزئیات دقیق، مثل یک سپر در برابر این اختلافات عمل می کند.

حالا فرض کنید شما ملکی دارید که این سند رسمی را ندارد. یعنی باید بی خیال تمام این مزایا شوید؟ خب نه! دقیقاً اینجا است که قهرمان داستان ما، یعنی ماده ۱۴۷ قانون ثبت اسناد، وارد عمل می شود. این ماده مثل یک راه نجات برای کسانی است که املاکشان فاقد سند رسمی است و می خواهند خیال خودشان را راحت کنند. ماده ۱۴۷ به شما کمک می کند تا این «گره ثبتی» را باز کنید و صاحب یک سند تک برگ شش دانگ و معتبر شوید.

ماده ۱۴۷ قانون ثبت اسناد و املاک چیست؟ (همون گره گشا!)

خب، بیایید رک و پوست کنده برویم سر اصل مطلب. ماده ۱۴۷ قانون ثبت اسناد و املاک، در واقع یک قانون استثنایی و مهم برای «تعیین تکلیف وضعیت ثبتی اراضی و ساختمان های فاقد سند رسمی» است. این ماده برای آن دسته از املاکی طراحی شده که به دلایل مختلف، مثل دست به دست شدن با قولنامه، در دسترس نبودن مالک اصلی، یا حتی فوت مالک، نتوانسته اند سند رسمی دریافت کنند.

حکایت تصویب این ماده برمی گردد به دورانی که خیلی از معاملات ملکی در کشور ما به صورت عادی و با قولنامه انجام می شد. همین موضوع باعث شد که تعداد زیادی از املاک، سند رسمی نداشته باشند و این خودش کلی دردسر و اختلاف به وجود می آورد. اینجا بود که قانون گذار دست به کار شد و با تصویب ماده ۱۴۷، راهی برای رسمی کردن این مالکیت های عادی باز کرد.

تاریخچه و سیر تحولات قانونی ماده ۱۴۷

قانون ثبت اسناد و املاک ما، از سال ۱۳۱۰ تصویب شده و در طول زمان بارها و بارها اصلاح شده است. ماده ۱۴۷ هم در سال های بعد، برای پوشش دادن نیازهای جامعه و حل مشکل املاک فاقد سند، به این قانون اضافه شد. اولین بار این ماده در سال ۱۳۶۵ تصویب شد و بعدتر در سال ۱۳۷۰ و سپس در سال ۱۳۷۶ اصلاحاتی روی آن اعمال شد تا فرآیندها روان تر و مشکلات کمتر شود.

هدف اصلی این قانون این بود که برای آن دسته از املاکی که ساخت و ساز یا خرید و فروششان تا قبل از تاریخ اول فروردین ۱۳۷۰ انجام شده بود، راهی برای گرفتن سند رسمی پیدا کند. یعنی اگر شما قبل از این تاریخ، زمینی خریده اید، باغی تصرف کرده اید، یا ساختمانی روی زمین کسی بنا کرده اید که الان دسترسی به مالک اصلی ندارید یا فوت کرده، این ماده به کمکتان می آید.

نتیجه این قانون، کاهش چشمگیر دعاوی ملکی، افزایش شفافیت در بازار املاک و مهم تر از همه، رسمیت بخشیدن به مالکیت کسانی بود که سال ها با نگرانی در املاکشان زندگی می کردند. پس به طور خلاصه، ماده ۱۴۷ یک فرصت طلایی برای همه کسانی است که می خواهند ملک قولنامه ای خود را به یک سند تک برگ رسمی و معتبر تبدیل کنند.

چه املاکی شامل ماده ۱۴۷ می شوند؟ (شرایط اصلی)

حالا که فهمیدیم ماده ۱۴۷ چه معجزه ای در زمینه سند و املاک انجام می دهد، شاید سوالتان این باشد که آیا ملک من هم شامل این ماده می شود یا نه؟. خب، برای اینکه ببینید ملک شما هم این شانس را دارد که با کمک این قانون سنددار شود یا نه، باید یک سری شرایط را داشته باشد. اجازه بدهید این شرایط را باهم مرور کنیم:

املاک دارای سابقه ثبت با خرید عادی

اولین و شاید رایج ترین حالت این است که ملک شما (چه زمین، چه باغ، چه ساختمان) از قبل یک سابقه ثبتی به نام یک شخص دیگر داشته باشد. یعنی از همان ابتدا ملک بی نام و نشان نبوده، اما شما آن را با یک سند عادی، مثل قولنامه یا مبایعه نامه دستی خریده اید. مشکل اصلی اینجاست که به هر دلیلی نتوانسته اید سند را رسمی کنید. شاید:

• مالک رسمی قبلی در دسترس نیست.
• مالک رسمی قبلی فوت کرده و ورثه اش هم معلوم نیستند یا به هر دلیل همکاری نمی کنند.

املاک مشاعی با تصرفات مفروز

گاهی اوقات، ملکی به صورت مشاع ثبت شده است. یعنی چند نفر در آن ملک سهم دارند (مثلاً دو برادر که هر کدام سه دانگ از یک زمین ۱۲۰۰ متری دارند). اما هر کدام از این شرکا، بخش مشخصی از زمین را برای خودش جدا کرده و در آنجا تصرف کرده و مثلاً خانه ساخته است. حالا اگر به دلیل عدم دسترسی به بقیه شرکا یا فوت آن ها، نتوانید سند شش دانگ جداگانه برای سهم خودتان بگیرید، ماده ۱۴۷ به کمک شما می آید.

املاک وقفی با حق احداث اعیانی

این مورد کمی خاص تر است. فرض کنید زمین ملک شما وقفی است. یعنی مالک اصلی آن یک نهاد وقف است. اما شما آن زمین را با حق احداث اعیانی اجاره کرده اید و روی آن بنا (ساختمان) ساخته اید. در این حالت، شما مالک عرصه (زمین) نیستید، اما مالک اعیان (ساختمان) هستید. اگر نتوانسته اید برای این اعیان سند رسمی بگیرید، باز هم ماده ۱۴۷ می تواند راهگشا باشد.

املاک شهری دارای بنا یا تاسیسات (اعیانی)

برای املاکی که در محدوده شهرها قرار دارند، یک شرط خیلی مهم این است که حتماً باید روی آن ملک، بنا یا تاسیساتی احداث شده باشد. یعنی اگر یک زمین خالی دارید، حتی اگر محصور هم باشد، مشمول این ماده نمی شود. ماده ۱۴۷ بیشتر به فکر تعیین تکلیف ساختمان ها و اعیان ها است.

شروط زمانی (احداث یا خرید پیش از ۱ فروردین ۱۳۷۰)

نکته کلیدی دیگر، تاریخ است! باید تصرفات شما (چه احداث بنا و چه خرید) قبل از تاریخ اول فروردین سال ۱۳۷۰ صورت گرفته باشد. این تاریخ خط قرمز قانون است و برای تعیین تکلیف املاک خیلی مهم است.

برای اینکه بهتر متوجه شوید، یک جدول خلاصه از این موارد برایتان آماده کرده ایم:

نوع ملک	توضیحات
املاک با سابقه ثبت	خریداری شده با سند عادی، عدم دسترسی به مالک رسمی یا ورثه.
املاک مشاعی	تصرفات مفروز، عدم دسترسی به سایر شرکا.
املاک وقفی	حق احداث اعیانی، عدم صدور سند اعیانی.
املاک شهری	دارای بنا یا تاسیسات (زمین خالی شامل نمی شود).
شروط زمانی	احداث یا خرید قبل از ۱ فروردین ۱۳۷۰.

شروط و الزامات کلی برای درخواست سند ماده ۱۴۷

حالا که املاک مشمول را شناختیم، باید چند نکته دیگر را هم در نظر بگیریم. اینها مثل چراغ راهنما هستند تا ببینید آیا مسیر ماده ۱۴۷ برای شما هموار است یا نه:

• تصرف بلا منازع و مستمر: یعنی شما باید سال هاست که بدون هیچ حرف و حدیث و درگیری، ملک را در تصرف خودتان داشته باشید. هیچ کس نباید ادعایی علیه تصرف شما داشته باشد. اگر کسی مدعی مالکیت است، اول باید تکلیف آن اختلاف مشخص شود.
• حسن نیت متقاضی: باید ثابت کنید که شما با نیت خیر و بدون هیچ سوءاستفاده ای ملک را تصرف کرده اید یا خریده اید.
• احراز تصرف توسط کارشناس ثبت: این مورد خیلی مهم است. وقتی درخواست می دهید، کارشناس اداره ثبت به محل می آید و بررسی می کند که آیا واقعاً شما ملک را تصرف کرده اید و شرایطتان با ادعاهای شما و مدارک ارائه شده همخوانی دارد یا نه.
• سایر الزامات قانونی: خب، هر قانونی یک سری ریزه کاری ها و الزامات دیگر هم دارد که در طول فرآیند به شما گفته می شود. اما این ها که گفتیم، مهمترین هایش بود.

پس اگر ملک شما این شرایط را دارد، تبریک می گویم! شما در مسیر درستی قرار گرفته اید و یک قدم به سنددار شدن نزدیک تر شده اید.

چه املاکی مشمول ماده ۱۴۷ نمی شوند؟ (استثنائات مهم!)

همان طور که گفتیم، ماده ۱۴۷ یک قانون گره گشا است، اما خب هر قانونی یک سری چهارچوب و استثنا هم دارد. نمی شود که هر ملکی را با این ماده سند زد. پس بیایید ببینیم چه املاکی شامل این ماده نمی شوند و باید قید گرفتن سند با این روش را بزنید:

اراضی ملی، موات و املاک دولتی یا موسسات دولتی

این مورد کاملاً واضح است؛ اگر ملک شما جزء اراضی ملی، اراضی موات (زمین های بایر و بدون مالک که سابقه احیا ندارند) یا املاک متعلق به دولت و موسسات دولتی باشد، اصلاً و ابداً مشمول ماده ۱۴۷ نمی شود. این املاک قانون و متولی خاص خودشان را دارند و نمی شود به این سادگی برایشان سند گرفت.

املاک فاقد سابقه ثبت

یک شرط اساسی برای ماده ۱۴۷ این بود که ملک دارای سابقه ثبت به نام اشخاص باشد. اگر ملکی اصلاً از اول سابقه ثبتی نداشته باشد و اصطلاحاً بلامحل باشد، مشمول این ماده نمی شود. برای این املاک باید از طریق روش های دیگر و پیچیده تر، اقدام به ثبت اولیه کرد که داستان خودش را دارد.

زمین های خالی و بدون بنا

این مورد را قبلاً هم گفتیم، اما دوباره تاکید می کنیم: اگر ملک شما یک زمین خالی است و هیچ بنا یا تاسیساتی روی آن ساخته نشده، حتی اگر دورش حصار هم کشیده باشید، مشمول ماده ۱۴۷ نمی شود. این قانون بیشتر برای تعیین تکلیف اعیانی ها (ساختمان ها) یا زمین های کشاورزی و باغاتی است که در آن ها تصرف و بهره برداری صورت گرفته است.

املاکی که مالک رسمی آن ها در قید حیات و قابل دسترسی است

یادتان هست گفتیم یکی از دلایل اصلی استفاده از این ماده، عدم دسترسی به مالک رسمی یا فوت اوست؟ خب، اگر مالک رسمی ملک شما زنده است و می توانید به او دسترسی پیدا کنید (یعنی می شود با او ارتباط برقرار کرد و کارهای انتقال سند را انجام داد)، پس نیازی به ماده ۱۴۷ نیست. باید از همان روش های عادی و با حضور مالک رسمی در دفترخانه، سند را منتقل کنید.

خلاصه املاک غیرمشمول در یک جدول:

نوع ملک	توضیحات
اراضی ملی/موات/دولتی	املاک متعلق به دولت و موسسات دولتی.
املاک فاقد سابقه ثبت	هیچ سابقه ثبتی به نام اشخاص ندارند.
زمین های خالی	بدون بنا یا تاسیسات (حتی اگر محصور باشند).
مالک رسمی در دسترس	امکان انتقال سند رسمی از طریق روش های عادی وجود دارد.

پس، قبل از اینکه به تکاپوی ثبت نام بیفتید و کلی مدارک جور کنید، اول مطمئن شوید که ملک شما جزو این استثنائات نباشد. این کار جلوی کلی وقت و انرژی تلف شده را می گیرد.

مدارک لازم برای سند ماده ۱۴۷ (چی باید آماده کنید؟)

خب، حالا که مطمئن شدید ملک شما مشمول ماده ۱۴۷ می شود، وقت آن است که آستین ها را بالا بزنید و مدارک لازم را آماده کنید. این مرحله شاید کمی زمان بر باشد، اما با داشتن یک چک لیست کامل و دقیق، می توانید کارها را خیلی سریع تر پیش ببرید. بیایید ببینیم چه چیزهایی لازم دارید:

مدارک هویتی متقاضی (ساده و سرراست!)

• اصل و کپی شناسنامه: از تمام صفحات شناسنامه تان.
• اصل و کپی کارت ملی: پشت و رو.
• اگر وکیل دارید، وکالت نامه رسمی و مدارک هویتی وکیل هم لازم است.

سند عادی مالکیت (همون قولنامه معروف!)

• اصل و کپی قولنامه یا مبایعه نامه معتبر: این سند، اصلی ترین مدرک شماست که نشان می دهد شما ملک را خریداری کرده اید. دقت کنید که این سند باید تاریخ دقیق خرید را داشته باشد و به صورت خوانا و بدون ابهام باشد.
• اگر سند عادی شما از نوع بنچاق های قدیمی یا دست نویس است، حتماً از خوانا بودن آن مطمئن شوید.

نقشه UTM ملک و گواهی مختصات آن (مهم ترین و تخصصی ترین بخش!)

شاید این بخش کمی پیچیده به نظر برسد، اما نقشه UTM قلب فرآیند درخواست سند ماده ۱۴۷ است. بدون این نقشه، اداره ثبت اصلاً درخواست شما را بررسی نمی کند. UTM یک سیستم مختصات جهانی است که موقعیت دقیق ملک شما را روی کره زمین با دقت سانتی متر نشان می دهد. حالا چرا این قدر مهم است؟

• دقت بالا: این نقشه مرزهای دقیق ملک شما را مشخص می کند و جلوی هرگونه تعرض یا اشتباه در مساحت را می گیرد.
• شفافیت: با این نقشه، اداره ثبت دقیقاً می داند که کدام قطعه زمین را می خواهید سند بزنید.
• پیشگیری از اختلاف: خیلی از اختلافات ملکی سر همین حدود و مرزهاست. UTM این مشکل را از ریشه حل می کند.

حالا چطور باید نقشه UTM تهیه کرد؟

برای تهیه این نقشه باید به یک کارشناس رسمی دادگستری در رشته نقشه برداری یا امور ثبتی مراجعه کنید. این کارشناس با تجهیزات پیشرفته (مثل GPSهای دقیق) به محل ملک شما می آید، مختصات دقیق گوشه های ملک را برداشت می کند و یک نقشه استاندارد UTM به همراه گواهی مختصات (معمولاً در فرمت JPG) برای شما تهیه و تایید می کند. یادتان باشد، فقط نقشه ای معتبر است که مهر و امضای کارشناس رسمی دادگستری را داشته باشد.

قبوض آب، برق، گاز، تلفن (اگر دارید!)

این قبوض نشان می دهند که شما سال هاست در این ملک سکونت داشته اید یا از آن بهره برداری کرده اید. وجود این قبوض، می تواند «تصرف مستمر» شما را اثبات کند. هر چه قدیمی تر باشند، بهتر است.

سایر اسناد و مدارک (هر چیزی که کمکتان کند!)

• هرگونه سند، مدرک، فاکتور، رسید یا گواهی که مالکیت یا تصرف طولانی مدت شما را بر ملک اثبات کند (مثلاً فاکتورهای مصالح ساختمانی برای بنای روی زمین، استشهادیه محلی و…).
• گواهی عدم خلاف یا پایان کار از شهرداری (در صورت وجود بنا).
• درخواست سند ماده 147 (فرم تکمیل شده ای که در سامانه ثبت ملک پر می کنید).

یک نکته مهم: اگر در هر مرحله ای شک داشتید یا به راهنمایی نیاز داشتید، حتماً با یک کارشناس حقوقی یا نقشه بردار ثبتی مشورت کنید. این مشورت ها می تواند جلوی اشتباهات و دوباره کاری های زیادی را بگیرد و مسیر را برایتان هموارتر کند.

مراحل گام به گام دریافت سند مالکیت بر اساس ماده ۱۴۷ (صفر تا صد ثبت ملک!)

حالا که تمام مدارک لازم را آماده کرده اید، وقت آن است که وارد گود شوید و مراحل اداری دریافت سند را طی کنید. این مراحل شاید در ابتدا کمی پیچیده به نظر برسند، اما نگران نباشید، قدم به قدم با هم جلو می رویم تا همه چیز روشن شود:

گام اول: تهیه نقشه UTM و سایر مدارک (همان طور که قبلاً گفتیم!)

قبل از هر اقدامی، باید نقشه UTM ملک خود را توسط یک کارشناس رسمی دادگستری نقشه برداری تهیه کنید. این نقشه، به همراه سایر مدارک هویتی و اسناد عادی ملک، سنگ بنای پرونده شماست. بدون آن نمی توانید مراحل بعدی را شروع کنید.

گام دوم: ثبت نام الکترونیکی در سامانه sabtemelk.ir (پرتال رسمی ثبت!)

امروزه، همه چیز آنلاین شده است، حتی درخواست سند! اولین قدم رسمی شما این است که وارد سامانه ثبت الکترونیکی پذیرش درخواست صدور سند مالکیت به آدرس sabtemelk.ir شوید و آنجا یک حساب کاربری برای خودتان بسازید. این سامانه، درگاه اصلی شما برای ارتباط با اداره ثبت است.

گام سوم: تکمیل فرم ها و بارگذاری مدارک اسکن شده

بعد از ثبت نام، باید وارد سامانه شوید و فرم های مربوط به درخواست سند ماده ۱۴۷ را با دقت تکمیل کنید. در این مرحله، باید مدارک لازم برای سند ماده 147 که قبلاً آماده کرده اید (مثل شناسنامه، کارت ملی، قولنامه و نقشه UTM) را اسکن کرده و طبق فرمت و حجم مشخصی که سامانه تعیین کرده است، بارگذاری نمایید. یادتان باشد، هرگونه نقص یا اشتباه در بارگذاری مدارک، باعث برگشت خوردن پرونده و طولانی شدن کار می شود.

گام چهارم: پرداخت هزینه های قانونی

خب، هر کار اداری هزینه ای دارد. در این مرحله باید هزینه های مربوط به ثبت نام و تشکیل پرونده را که سامانه اعلام می کند، به صورت آنلاین پرداخت کنید. این هزینه ها معمولاً شامل تعرفه های قانونی و خدماتی است که از سوی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تعیین شده.

گام پنجم: ارسال مدارک فیزیکی از طریق پست

بعد از اینکه ثبت نام الکترونیکی را انجام دادید و مدارک را بارگذاری کردید، سامانه به شما یک کد رهگیری می دهد. حالا باید اصل مدارکی که اسکن کرده بودید را به همراه برگ درخواست چاپی از سامانه، از طریق پست سفارشی به آدرس اداره ثبت اسناد و املاک مربوطه ارسال کنید. این مرحله برای تایید صحت مدارک اسکن شده ضروری است.

گام ششم: رسیدگی در دبیرخانه و هیئت حل اختلاف

حالا نوبت اداره ثبت است. پرونده شما ابتدا در دبیرخانه اداره ثبت بررسی می شود. بعد، این پرونده به هیئت حل اختلاف ماده 147 ارجاع داده می شود. این هیئت، یک گروه تخصصی است که وظیفه اش بررسی وضعیت ملک شما و مدارک ارائه شده است. مراحل کار هیئت به این صورت است:

1. اعزام کارشناس: یک کارشناس از طرف هیئت به محل ملک شما اعزام می شود تا از نزدیک وضعیت تصرف، حدود و ثغور ملک و انطباق آن با نقشه UTM را بررسی کند.
2. تنظیم صورتجلسه: کارشناس بعد از بازدید، یک صورتجلسه دقیق از وضعیت ملک، مشخصات آخرین مالک رسمی، نحوه خرید شما و مساحت ملک تنظیم می کند.
3. آگهی در روزنامه های کثیرالانتشار: اگر هیئت، تصرف و مالکیت شما را تایید کرد، رای هیئت در دو نوبت و به فاصله ۱۵ روز در روزنامه های کثیرالانتشار آگهی می شود. این آگهی برای این است که اگر کسی اعتراضی به مالکیت شما دارد، فرصت پیدا کند و اعتراضش را اعلام کند.
4. رسیدگی به اعتراضات: اگر اعتراضی وجود داشت، هیئت به آن رسیدگی می کند. اگر اعتراضی نبود یا اعتراضات رد شد، پرونده شما برای صدور سند نهایی آماده می شود.

گام هفتم: صدور سند تک برگ ماده ۱۴۷

تبریک! اگر همه مراحل با موفقیت طی شود و اعتراضی وارد نباشد یا اعتراضات حل و فصل شود، اداره ثبت اسناد و املاک، سند تک برگ ماده 147 را به نام شما صادر می کند. این سند معمولاً به آدرسی که در سامانه ثبت کرده اید، از طریق پست ارسال می شود. حالا شما یک مالک رسمی هستید و می توانید از تمام مزایای سند تک برگ خود لذت ببرید.

فراموش نکنید که صبر و پیگیری در این فرآیند بسیار مهم است. ممکن است هر مرحله زمان خودش را ببرد، اما با آگاهی و حوصله می توانید به نتیجه دلخواهتان برسید.

نمونه سند تک برگ ماده ۱۴۷: یک نگاه دقیق به سند نهایی شما!

یکی از مهمترین چیزهایی که خیلی ها دوست دارند ببینند، همین «نمونه سند تک برگ ماده ۱۴۷» است. وقتی این همه زحمت می کشید و مراحل را طی می کنید، حتماً دلتان می خواهد بدانید سند نهایی که دستتان می رسد، چه شکلی است و چه اطلاعاتی دارد. چون امکان ارائه تصویر واقعی در اینجا نیست، بیایید با هم یک تصویر ذهنی کامل و دقیق از این سند بسازیم و بخش های مختلف آن را موشکافی کنیم.

یک سند تک برگ، برخلاف سندهای دفترچه ای قدیمی که دست نویس بودند و اطلاعاتشان ممکن بود ناخوانا باشد، کاملاً مکانیزه، پرینت شده و استاندارد است. فکر کنید یک برگه A4 با طراحی رسمی و کلی جزئیات دقیق. این سند، شناسنامه ملک شماست.

شرح کامل اجزای سند تک برگ ماده ۱۴۷

1. سربرگ و عنوان سند:
   • در بالای صفحه، آرم سازمان ثبت اسناد و املاک کشور را می بینید.
   • عنوان سند به وضوح نوشته شده: سند مالکیت تک برگ. این خودش نشان می دهد که با یک سند جدید و معتبر سر و کار دارید.
2. مشخصات ثبتی ملک:
   • این بخش شامل جزئیات شناسایی ملک است:
     • شماره پلاک اصلی و فرعی: این ها کدهای شناسایی ملک در سیستم ثبت هستند.
     • بخش ثبتی: محله یا منطقه ثبتی که ملک در آن قرار دارد.
     • کد جام: یک کد منحصر به فرد برای هر ملک در کل کشور.
     • شماره ملی ملک: یک شناسه یکتا برای هر پلاک ثبتی.
     • شماره سریال سند: یک شماره منحصر به فرد برای خود سند تک برگ.
3. مشخصات مالک/مالکین:
   • در این قسمت، اطلاعات کامل شما یا هر کسی که مالک ملک است، درج می شود:
     • نام و نام خانوادگی.
     • کد ملی.
     • شماره شناسنامه.
     • تاریخ تولد.
     • محل صدور شناسنامه.
     • سهم مالکیت: مثلاً شش دانگ که نشان می دهد مالکیت کامل دارید.
4. اطلاعات کامل هندسی ملک (نقشه UTM):
   • این بخش یکی از مهمترین تفاوت ها با سندهای قدیمی است و به طور دقیق از روی نقشه UTM شما در سند ثبت می شود:
     • شماره سریال نقشه UTM: شماره ای که به نقشه شما اختصاص داده شده.
     • مساحت دقیق ملک: مساحت ملک بر اساس اندازه گیری های دقیق نقشه برداری.
     • کروکی ملک: یک طرح شماتیک از شکل ملک و موقعیت آن.
     • حدود اربعه: این بخش مرزهای ملک شما را از چهار طرف (شمال، جنوب، شرق، غرب) با ذکر مشخصات مجاورین (مثلاً: شمالاً: به دیوار ملک همسایه آقای محمدی، شرقاً: به خیابان اصلی ۱۵ متری و…) نشان می دهد. این اطلاعات دقیقاً همان هایی هستند که در نقشه UTM مشخص شده اند.
5. بخش استناد صدور سند:
   • اینجا همان جایی است که اهمیت ماده ۱۴۷ مشخص می شود. به وضوح ذکر شده که این سند بر اساس قانون تعیین تکلیف وضعیت ثبتی اراضی و ساختمان های فاقد سند رسمی (اصلاحی ماده 147 و 148) صادر شده است. این جمله نشان می دهد که سند شما از طریق یک فرآیند قانونی خاص و برای تعیین تکلیف املاک فاقد سند صادر شده.
   • تاریخ قانون مورد استناد: معمولاً به تاریخ تصویب یا اصلاح قانون اشاره می شود.
6. نوع کاربری:
   • این بخش نوع کاربری ملک شما را مشخص می کند؛ مثلاً مسکونی، تجاری، اداری، کشاورزی و…
7. تاریخ صدور و مهر و امضا:
   • تاریخ صدور سند: روز، ماه و سالی که سند شما صادر شده است.
   • مهر و امضای رئیس اداره ثبت: برای اعتبار بخشیدن به سند، مهر و امضای رئیس یا معاون اداره ثبت اسناد و املاک مربوطه در سند دیده می شود.
8. بارکد QR برای استعلام آنلاین:
   • در پایین سند، معمولاً یک بارکد QR وجود دارد که با اسکن آن می توانید اطلاعات سند را به صورت آنلاین از سامانه سازمان ثبت استعلام کنید و از صحت آن مطمئن شوید. این ویژگی امنیتی، جلوی جعل و سوءاستفاده را می گیرد.

تفاوت های ظاهری و محتوایی سند تک برگ ماده ۱۴۷ با اسناد دفترچه ای قدیمی واقعاً چشمگیر است. اسناد قدیمی پر از ابهام، خط خوردگی و ناخوانایی بودند، اما سند تک برگ یک سند مدرن، شفاف، دقیق و امن است که خیال هر مالکی را راحت می کند و یک پشتوانه محکم قانونی است.

پس، وقتی نمونه سند ماده 147 را به دست می گیرید، انتظار یک سند کاملاً استاندارد و پر از جزئیات دقیق و قابل استعلام را داشته باشید. این سند نه تنها مالکیت شما را به صورت رسمی تثبیت می کند، بلکه تمام اطلاعات ضروری را برای هر نوع معامله یا اقدام قانونی آینده در اختیارتان می گذارد.

تفاوت ماده ۱۴۷ با ۱۴۸ و ماده ۲۲ قانون ثبت (فرقش چیه؟)

وقتی صحبت از سند و قانون ثبت می شود، احتمالاً اسم ماده های دیگری مثل ۱۴۸ و ۲۲ هم به گوشتان خورده باشد. این ماده ها همگی به نوعی به بحث مالکیت و ثبت املاک مربوط می شوند، اما کاربردها و شرایطشان با ماده ۱۴۷ فرق دارد. دانستن این تفاوت ها برای اینکه بتوانید مسیر درست را انتخاب کنید، خیلی مهم است. بیایید هر کدام را با هم مقایسه کنیم:

تفاوت ماده ۱۴۷ با ماده ۱۴۸

این دو ماده اغلب کنار هم مطرح می شوند، چون هر دو برای تعیین تکلیف املاک فاقد سند هستند، اما تفاوت اصلی شان در وضعیت مالک اصلی و وجود اختلاف است:

• ماده ۱۴۷:
  • هدف اصلی: تعیین تکلیف برای املاکی که مالک رسمی آن ها یا در قید حیات نیست یا به هیچ وجه در دسترس نیست و امکان تنظیم سند رسمی از طریق او وجود ندارد.
  • شرط اصلی: تصرف بلا منازع و مستمر متقاضی.
  • مورد کاربرد: بیشتر برای املاکی که با قولنامه خرید و فروش شده اند و مالک اصلی غایب یا فوت شده است.
• ماده ۱۴۸:
  • هدف اصلی: رسیدگی به اختلافات و اشتباهات ثبتی و تعیین تکلیف املاکی که ممکن است مالک رسمی آن ها در قید حیات و قابل دسترسی باشد، اما به دلایل مختلف (مثلاً اختلاف بر سر حدود، ابهامات در سند و…) مشکلاتی در ثبت یا انتقال سند وجود دارد.
  • مورد کاربرد: این ماده بیشتر به هیئت های حل اختلاف اجازه می دهد تا به پرونده هایی که پیچیدگی های ثبتی یا اختلافات داخلی بین مالکین دارند، رسیدگی کنند. مثلاً، در املاک مشاعی که شرکا سر تقسیم سهمشان اختلاف دارند.

به زبان ساده تر، ماده ۱۴۷ برای زمانی است که اصلاً مالکی در دسترس نیست تا سند را رسمی کند، اما ماده ۱۴۸ برای زمانی است که مالک هست، اما مشکلاتی در ثبت یا انتقال وجود دارد که نیاز به رسیدگی تخصصی تر هیئت دارد.

تفاوت ماده ۱۴۷ با ماده ۲۲ قانون ثبت

ماده ۲۲ قانون ثبت یک بحث کاملاً متفاوت است و اصلاً پایه و اساس ثبت املاک در کشور ماست:

• ماده ۲۲ قانون ثبت:
  • هدف اصلی: این ماده می گوید که دولت فقط کسی را مالک می شناسد که ملک به نام او در دفتر املاک ثبت شده باشد. یعنی سند رسمی ای که از ابتدا (اولین ثبت) صادر می شود، طبق این ماده اعتبار قانونی دارد.
  • اعتبار: سند صادره بر اساس ماده ۲۲، بالاترین اعتبار را دارد و مالکیت را به صورت قطعی و غیرقابل انکار اثبات می کند. بعد از ثبت طبق ماده ۲۲، هیچ اعتراضی پذیرفته نمی شود.
  • مورد کاربرد: برای ثبت اولیه املاک (سندهای اولیه و مادر) و نقل و انتقالات بعدی که با حضور طرفین در دفاتر اسناد رسمی انجام می شود.
• ماده ۱۴۷:
  • هدف اصلی: همان طور که گفتیم، ماده ۱۴۷ برای تعیین تکلیف املاکی است که به هر دلیل سند رسمی ندارند.
  • اعتبار: سند صادره بر اساس ماده ۱۴۷، ثبت ثانویه محسوب می شود. یعنی اگرچه سند رسمی است و اعتبار زیادی دارد، اما مانع از مراجعه متضرر به دادگاه نخواهد بود. به این معنی که اگر کسی (مثلاً مالک اصلی قبلی یا ورثه او) بعداً پیدا شود و بتواند با مدارک محکم ثابت کند که حقی بر این ملک داشته و از فرآیند سنددار شدن بی خبر بوده، می تواند در دادگاه به این سند اعتراض کند. البته این موارد کم پیش می آید، اما قانون این حق را برای متضرر احتمالی قائل شده است.

پس، تفاوت کلیدی این است که سند ماده ۲۲ غیرقابل اعتراض است، اما سند ماده ۱۴۷ با اینکه رسمی و معتبر است، در موارد خاص و با دلایل قوی، قابل اعتراض در دادگاه است. این یعنی ماده ۱۴۷ یک راه حل برای ثبت وضع موجود است، نه ثبت اولیه قطعی مثل ماده ۲۲.

یک جدول مقایسه ای برای شفافیت بیشتر:

ویژگی	ماده ۱۴۷	ماده ۱۴۸	ماده ۲۲
هدف	تعیین تکلیف املاک فاقد سند رسمی (مالک غایب/فوت شده)	حل اختلافات و اشتباهات ثبتی (مالک در دسترس اما مشکل ثبتی)	اثبات قطعی مالکیت و ثبت اولیه املاک
وضعیت مالک رسمی	غایب، فوت شده یا غیرقابل دسترسی	اغلب در قید حیات و در دسترس، اما با اختلاف	مالک مشخص و حاضر برای ثبت و انتقال
اعتبار سند	رسمی، اما در موارد خاص قابل اعتراض در دادگاه (ثبت ثانویه)	بسته به رأی هیئت حل اختلاف، منجر به سند رسمی می شود	قطعی، غیرقابل اعتراض و بالاترین اعتبار قانونی (ثبت اولیه)
مورد استفاده	تبدیل قولنامه به سند تک برگ برای املاک قدیمی	حل مشکلات حدود، ابهامات و اختلافات شرکا	تنظیم سند برای املاک جدید، ثبت اولیه و نقل و انتقالات رسمی

با این مقایسه، حالا دقیقاً می دانید که سند شما از کدام مسیر صادر شده و چه جایگاهی دارد.

مزایا و معایب قانون ماده ۱۴۷ (چه خوب، چه بد؟)

هر قانونی، مثل سکه، دو رو دارد؛ یک روی خوب که کلی منفعت دارد و یک روی نه چندان خوب که ممکن است چالش هایی را به همراه داشته باشد. قانون ماده ۱۴۷ هم از این قاعده مستثنی نیست. بیایید نگاهی واقع بینانه به مزایا و معایب این قانون بیندازیم تا با دیدی بازتر قدم بردارید.

مزایای قانون ماده ۱۴۷

ماده ۱۴۷ واقعاً یک نعمت برای خیلی ها بود و هست. مزایای اصلی آن عبارتند از:

• افزایش امنیت معاملات: وقتی ملکی سند رسمی پیدا می کند، معامله آن خیلی امن تر می شود. خریدار و فروشنده هر دو با خیال راحت تری وارد معامله می شوند.
• رونق اقتصادی و بازار مسکن: سنددار شدن املاک، باعث می شود آن ها وارد چرخه رسمی اقتصاد شوند. این موضوع به رونق بازار مسکن کمک می کند، چون ملک های بیشتری قابل معامله و سرمایه گذاری می شوند.
• جلوگیری از زمین خواری: وقتی هر ملک سند و مختصات دقیق دارد، کار زمین خواران و متصرفان غیرقانونی سخت تر می شود. مرزها مشخص است و کسی نمی تواند ادعای بیجا کند.
• رسمی شدن مالکیت: این مهم ترین مزیت است. از بلاتکلیفی نجات پیدا می کنید و مالکیتتان کاملاً رسمی و قانونی می شود.
• امکان اخذ تسهیلات بانکی: با سند رسمی، می توانید از بانک ها وام و تسهیلات بگیرید، چون سند شما وثیقه معتبری برای بانک است.
• پایان دادن به دعاوی حقوقی: خیلی از دادگاه ها پر از پرونده های اختلاف ملکی بودند که دلیلش نداشتن سند رسمی بود. این قانون، به خیلی از این دعاوی پایان داد.

معایب و چالش های قانون ماده ۱۴۷

با وجود همه این خوبی ها، ماده ۱۴۷ هم خالی از چالش و ایراد نیست. بعضی از این مشکلات عبارتند از:

• مشکلات در تعیین حدود املاک مشاعی: اگر ملک به صورت مشاع باشد و چند نفر در آن سهم داشته باشند، تعیین حدود دقیق هر قسمت و راضی کردن همه مالکان برای تایید، گاهی اوقات خیلی سخت می شود. این موضوع می تواند فرآیند را طولانی و پیچیده کند.
• احتمال جعل تاریخ در اسناد عادی: یکی از شروط مهم، تاریخ خرید یا احداث قبل از سال ۱۳۷۰ بود. همین موضوع باعث شد که بعضی ها برای بهره مندی از این قانون، تاریخ قولنامه هایشان را دستکاری کنند که این خودش می تواند به دردسرهای قانونی و ابطال سند منجر شود.
• مشکلات اعتباری اسناد عادی: پایه و اساس این قانون، اسناد عادی (قولنامه) است. قولنامه ها به راحتی قابل دستکاری و حتی جعل هستند. این موضوع می تواند چالش هایی در اثبات مالکیت واقعی ایجاد کند.
• نیاز به کارشناسی دقیق و تخصصی: فرآیند کارشناسی ملک، به خصوص تهیه نقشه UTM، نیاز به دقت بسیار بالا و تخصص نقشه بردار دارد. هرگونه اشتباه در این مرحله می تواند به صدور سند معارض یا غلط منجر شود.
• زمان بر بودن فرآیند: با اینکه قانون برای تسریع کار آمده، اما مراحل اداری و بررسی ها در هیئت حل اختلاف، گاهی اوقات زمان زیادی می برد و باعث نارضایتی متقاضیان می شود.
• احتمال ابطال سند در دادگاه: همان طور که در بخش تفاوت با ماده ۲۲ گفتیم، سند ماده ۱۴۷ در موارد خاص قابل اعتراض و ابطال در دادگاه است. این موضوع یک ریسک هرچند کوچک برای دارندگان این نوع سند محسوب می شود.

باید قبول کنیم که این قانون با همه نواقصش، توانست بخش بزرگی از مشکلات مردم را حل کند و به انبوهی از املاک فاقد سند، هویت رسمی ببخشد. هرچند که نیاز به بازنگری و اصلاحات برای رفع چالش ها هنوز وجود دارد.

چالش ها و راهکارهای بهبود فرآیند (چطور میشه بهترش کرد؟)

خب، تا اینجا دیدیم که قانون ماده ۱۴۷ چه کمکی به جامعه کرده و چه چالش هایی هم دارد. حالا بیایید کمی فکر کنیم که چطور می توان این فرآیند را بهتر و کارآمدتر کرد تا هم مردم کمتر اذیت شوند و هم از مشکلات احتمالی جلوگیری شود.

مهم ترین چالش ها که امروز باهاشان درگیر هستیم:

1. ابهام در اسناد عادی و تاریخ گذاری: هنوز هم سندهای عادی و قولنامه های قدیمی زیاد هستند که تاریخ مشخصی ندارند یا دست نویس و ناخوانا هستند. این موضوع باعث می شود که تشخیص اصالت و تاریخ آن ها برای هیئت های حل اختلاف سخت شود.
2. نقص مدارک و بارگذاری اشتباه: خیلی از مردم اطلاعات کافی برای ثبت نام در سامانه و بارگذاری صحیح مدارک ندارند. این باعث می شود پرونده شان برگشت بخورد و کلی وقت و انرژی تلف شود.
3. طولانی شدن فرآیند رسیدگی: با وجود اینکه سامانه الکترونیکی شده، اما بررسی پرونده ها در دبیرخانه و هیئت های حل اختلاف، به دلیل حجم زیاد پرونده ها یا نقص در کارشناسان، هنوز زمان بر است.
4. مشکلات در تعیین حدود املاک مشاعی: این مشکل هنوز هم یک سردرد بزرگ است. هماهنگ کردن همه مالکان مشاعی برای تایید نقشه ها و صورتجلسات واقعاً دشوار است.
5. کمبود اطلاع رسانی و آموزش: بسیاری از مردم از جزئیات این قانون و روند کار بی اطلاع هستند و همین باعث می شود به دام افراد سودجو بیفتند یا اشتباهات جبران ناپذیری مرتکب شوند.

راهکارهایی برای بهبود و رفع چالش ها:

حالا بیایید ببینیم چطور می توانیم این مشکلات را حل کنیم و فرآیند دریافت سند را هموارتر کنیم:

1. اهمیت نقشه برداری دقیق UTM:

   راهکار: از همان ابتدا تاکید شود که نقشه UTM باید با بالاترین دقت توسط کارشناس رسمی دادگستری/امور ثبتی تهیه شود. استانداردسازی بیشتر در تهیه این نقشه ها و آموزش مستمر نقشه برداران، می تواند جلوی خیلی از اشتباهات را بگیرد. همچنین، یک سیستم آنلاین برای استعلام سریع صحت نقشه های UTM می تواند مفید باشد.

2. شفافیت و آموزش بیشتر به متقاضیان:

   راهکار: سازمان ثبت اسناد باید محتواهای آموزشی ساده و کاربردی (مثل ویدیوهای آموزشی، بروشورها و راهنماهای گام به گام) تهیه کند و آن ها را در دسترس عموم قرار دهد. برگزاری کارگاه های آموزشی رایگان و ایجاد خطوط مشاوره تلفنی تخصصی هم می تواند به مردم کمک کند تا با آگاهی کامل وارد فرآیند شوند.

3. تقویت و تخصصی کردن هیئت های حل اختلاف:

   راهکار: اعضای هیئت های حل اختلاف باید آموزش های تخصصی و مستمر در زمینه قوانین ثبتی و نقشه برداری ببینند. افزایش تعداد این هیئت ها و استفاده از فناوری های جدید برای بررسی پرونده ها می تواند سرعت و دقت رسیدگی را بالا ببرد.

4. تسریع و هوشمندسازی فرآیندهای اداری:

   راهکار: با استفاده از هوش مصنوعی و اتوماسیون در بخش های مختلف سامانه ثبت ملک، می توان کارهای روتین و تکراری را سریع تر انجام داد. مثلاً، سیستم می تواند به صورت خودکار مدارک بارگذاری شده را از نظر فرمت و حجم بررسی کند و اگر مشکلی بود، به متقاضی اطلاع دهد.

5. لزوم بازنگری در برخی تبصره ها برای افزایش کارایی:

   راهکار: قانون گذاران باید به صورت دوره ای، بازخوردهای اجرایی قانون را بررسی کنند و در صورت نیاز، تبصره ها و شرایط را بازنگری و اصلاح کنند. مثلاً، می توان برای حل مشکل املاک مشاعی، مکانیزم های قانونی جدیدی تعریف کرد که نیاز به رضایت همه شرکا به صورت همزمان را کمتر کند.

6. افزایش اعتبار اسناد عادی (قولنامه ها):

   راهکار: می توان ساز و کارهایی را تعریف کرد که قولنامه های عادی در یک سامانه دولتی (مثل سامانه ثبت معاملات املاک و مستغلات) ثبت شوند. این کار تا حدی به آن ها اعتبار می بخشد و جلوی جعل را می گیرد.

با اجرای این راهکارها، می توانیم امیدوار باشیم که فرآیند دریافت سند از طریق ماده ۱۴۷، برای همه راحت تر، سریع تر و امن تر شود و مردم بیشتری بتوانند مالکیت خود را به صورت رسمی و قطعی ثبت کنند.

نتیجه گیری

در این مقاله، حسابی گشتیم و گذشتیم تا با نمونه سند ماده 147 و تمام ابعاد آن آشنا شویم. دیدیم که این ماده چقدر می تواند برای کسانی که سال هاست با سندهای عادی و قولنامه ای زندگی کرده اند، یک راه نجات باشد. یاد گرفتیم که داشتن سند رسمی، به خصوص سند تک برگ، چه اهمیتی در زندگی امروز ما دارد و چطور می تواند امنیت سرمایه و آرامش خاطر ما را تضمین کند. از تعریف ماده ۱۴۷ و تاریخچه آن گرفته تا املاکی که مشمول این قانون می شوند یا نمی شوند، همه را با هم مرور کردیم.

مدارک لازم برای سند ماده ۱۴۷، به خصوص نقشه برداری دقیق UTM، و مراحل گام به گام دریافت سند، از ثبت نام الکترونیکی تا رسیدگی در هیئت حل اختلاف، همه را به زبان ساده و خودمانی توضیح دادیم. حتی با هم نگاه دقیقی به اینکه یک نمونه سند ماده 147 چه اطلاعاتی دارد و چه شکلی است انداختیم، تا حسابی دستتان بیاید که چه سندی قرار است به دستتان برسد. تفاوت های ماده ۱۴۷ با ۱۴۸ و ماده ۲۲ قانون ثبت را هم بررسی کردیم تا جای هیچ ابهامی نماند و با مزایا و معایب این قانون هم آشنا شدیم تا با دیدی واقع بینانه قدم بردارید.

در نهایت، فهمیدیم که چطور می توان چالش های موجود در این مسیر را با راهکارهای عملی بهبود بخشید. پس اگر ملکی دارید که سند رسمی ندارد و شرایط لازم برای استفاده از ماده ۱۴۷ را داراست، وقت را تلف نکنید و همین امروز برای رسمی کردن مالکیت خودتان اقدام کنید. این یک سرمایه گذاری برای آینده شما و امنیت نسلتان است. اگر سوالی داشتید یا نیاز به مشاوره تخصصی پیدا کردید، حتماً از کارشناسان حقوقی و نقشه برداران متخصص کمک بگیرید تا این مسیر را با خیالی آسوده و گام هایی محکم طی کنید. بالاخره، داشتن سند شش دانگ، حس و حال دیگری دارد!