چطور به منطقه ی جنگلی لفور برویم؟

برای رفتن به منطقه جنگلی لفور در استان مازندران، باید اول خودتان را به شهرستان سوادکوه شمالی و شهر شیرگاه برسانید. مسیر اصلی از تهران از جاده فیروزکوه می گذرد. این جنگل بکر و زیبا، که بخشی از جنگل های ۴۰ میلیون ساله هیرکانی است، حسابی از شما دلبری می کند و با آبشارها و طبیعت بی نظیرش، یک سفر فراموش نشدنی را برایتان رقم می زند.

تصور کنید صبح از خواب بیدار می شوید و اولین چیزی که می بینید، سبزی بی انتهای جنگلی است که مه صبحگاهی روی آن رقص کنان می چرخد و صدای پرنده ها آرامش را به روحتان سرازیر می کند. منطقه جنگلی لفور در دل مازندران، دقیقاً همین تجربه ی دلنشین را به شما هدیه می دهد. این فقط یک جنگل معمولی نیست؛ اینجا بهشتی است که قدمت آن به دوران های خیلی دور، یعنی حدود ۴۰ میلیون سال پیش برمی گردد. اگر از شلوغی شهر خسته شده اید و دنبال جایی برای نفس کشیدن و غرق شدن در آرامش طبیعت هستید، لفور همان جاست. این مقاله، یک راهنمای کامل و جامع برای شماست تا بدون هیچ دغدغه ای بتوانید به این منطقه بکر و دوست داشتنی سفر کنید. از اینکه دقیقاً لفور کجاست، چه مسیرهایی برای رسیدن به آن وجود دارد، بهترین زمان سفر کی است، چه جاهایی برای دیدن دارد و حتی باید چه چیزهایی با خودتان ببرید، همه را اینجا برایتان گفته ایم.

لفور کجاست؟ آشنایی با موقعیت جغرافیایی این بهشت پنهان

جنگل و سد لفور در استان مازندران، شهرستان سوادکوه شمالی، و در دهستان زیبای لفور قرار گرفته. این منطقه از شمال به جنگل های منتهی به شیرگاه می رسد و از جنوب به رشته کوه های البرز تکیه داده است. شرق آن را جنگل های جوارم و زیراب پوشانده و غرب آن به منطقه بابل کنار یا قرآن تالار می رسد. این دهستان وسیع، حدود ۲۹ روستا را در خود جای داده که از مهم ترین شان می شود به روستاهای بورخانی، شاهکلا، نفت چال، دهکلان، گشنیان، لفورک و چاشتخوران اشاره کرد. مساحت کل این روستاها و جنگل های اطرافشان چیزی حدود ۸ هزار هکتار است و طبق آخرین سرشماری، جمعیت نسبتاً کمی دارد که باعث حفظ بکر بودن منطقه شده است.

در دل این منطقه، «سد البرز» که با نام های «سد لفور» یا «سد صالحی مازندرانی» هم شناخته می شود، به منطقه جلوه ای خاص بخشیده است. این سد که روی سه رود اسکلیم روهار، آذررود و کارسنگ رود ساخته شده، منبع مهمی برای تأمین آب شرب و کشاورزی شهرهای اطراف مثل بابل، بابلسر، قائمشهر، جویبار، امیرکلا و فریدون کنار است. وجود این سد، یک دریاچه مصنوعی زیبا را هم به وجود آورده که زیبایی جنگل را دوچندان کرده است. جنگل های لفور هم بخش مهمی از جنگل های هیرکانی را تشکیل می دهند؛ جنگل هایی که قدمتشان به ۴۰ میلیون سال پیش برمی گردد و مثل یک موزه زنده از گونه های گیاهی نادر هستند. اینجا می توانید حدود ۸۰ نوع گونه گیاهی مثل درختان انجیلی، ممرز، راش و لیلکی را ببینید که بعضی هایشان فقط در همین منطقه پیدا می شوند و واقعاً ارزشمندند.

چطور به منطقه جنگلی لفور برویم؟ راهنمای جامع مسیرهای دسترسی

برای اینکه به این بهشت پنهان برسید، چند مسیر اصلی دارید که هر کدام زیبایی های خاص خودشان را دارند. بستگی به اینکه از کجا راه می افتید و چه مسیری برایتان راحت تر است، می توانید یکی از آن ها را انتخاب کنید.

مسیر اصلی از تهران: جاده فیروزکوه

این مسیر، یکی از پرطرفدارترین و راحت ترین راه ها برای رسیدن به لفور از تهران است. اصلاً نگران گم شدن نباشید، چون با همین راهنمایی، مثل کف دست مسیر را یاد می گیرید:

1. اولین قدم این است که از تهران وارد جاده فیروزکوه شوید. این جاده خودش کلی زیبایی و جاذبه در مسیر دارد که می توانید لذت ببرید.
2. مسیرتان را ادامه دهید تا به شهرهای پل سفید، زیرآب و بعد شیرگاه برسید.
3. وقتی به شیرگاه رسیدید، مهم ترین پیچ مسیر همین جاست! باید وارد جاده ای به نام «بابل کنار» یا «لفور» شوید. نگران نباشید، تابلوهای راهنما معمولاً مسیر را نشان می دهند و اگر شک داشتید، از مردم محلی هم می توانید بپرسید.
4. بعد از شیرگاه، از روستاهایی مثل کلیج خیل و اسلام آباد عبور می کنید. جاده در این قسمت ها، حال و هوای جنگلی تر به خود می گیرد.
5. مسیر را ادامه دهید تا به یک سه راهی مهم به نام «شیردارکلا» برسید. این نقطه کلیدی است که شما را به سمت سد و عمق جنگل لفور هدایت می کند. از اینجا به بعد، مسیرتان از میان روستاهای سرسبز و مناظر بکر و دیدنی می گذرد.

وضعیت جاده: بخش عمده مسیر از تهران تا شیرگاه و حتی تا قسمتی از جاده لفور آسفالت است. اما فراموش نکنید که وقتی وارد مسیرهای فرعی تر می شوید، به خصوص اگر قصد رفتن به عمق جنگل یا آبشارهای دورتر را دارید، ممکن است جاده خاکی و پرپیچ وخم شود. پس با احتیاط رانندگی کنید و اگر ماشینتان شاسی بلند است، راحت تر خواهید بود.
مسافت و زمان تقریبی: از تهران تا منطقه لفور حدود ۲۳۵ کیلومتر راه است که بدون ترافیک، بین ۳ تا ۴ ساعت طول می کشد. اما خب، در فصول پر مسافر یا آخر هفته ها، ممکن است ترافیک سنگین باشد و زمان سفرتان بیشتر شود.

مسیر جایگزین از تهران: جاده هراز

اگر به هر دلیلی جاده فیروزکوه شلوغ بود یا دوست داشتید از مسیری متفاوت لذت ببرید، جاده هراز هم گزینه خوبی است:

1. از تهران وارد جاده هراز شوید و مسیر را به سمت آمل و سپس بابل ادامه دهید.
2. وقتی به بابل رسیدید، باید وارد جاده «گنج افروز به بابل کنار» شوید.
3. این مسیر هم در نهایت شما را به همان سه راهی شیردارکلا می رساند که از آنجا می توانید به سمت سد و جنگل لفور بروید.

مقایسه: این مسیر معمولاً طولانی تر از جاده فیروزکوه است و به خصوص در تعطیلات، ترافیک بیشتری دارد. اما خب، هر دو جاده زیبایی های خاص خودشان را دارند و تجربه متفاوتی از سفر به شمال را به شما می دهند.

دسترسی از شهرهای شمالی

اگر از شهرهای شمالی مثل ساری، رشت یا حتی بابل قصد سفر به لفور را دارید، مسیرتان کوتاه تر و مستقیم تر است. کافی است خودتان را به شیرگاه یا بابل برسانید و از آنجا طبق دستورالعمل های بالا وارد جاده لفور شوید.

نکات مهم برای رانندگی و مسیریابی در لفور

• مسیریاب ها: حتماً قبل از حرکت، نقشه های آفلاین منطقه را روی گوشی یا جی پی اس تان دانلود کنید. چون ممکن است در برخی نقاط جنگلی، آنتن موبایل نداشته باشید.
• تابلوهای راهنما: به تابلوها دقت کنید. البته گاهی اوقات ممکن است در بخش هایی از مسیرهای فرعی، تابلوها کم باشند یا قدیمی شده باشند. در این صورت، از مردم محلی کمک بگیرید؛ آن ها بهترین راهنما هستند.
• وضعیت آب و هوا: قبل از سفر، حتماً پیش بینی آب و هوا را چک کنید. به خصوص در فصول سرد و بارانی، جاده ها ممکن است لغزنده شوند یا مه غلیظی شما را غافلگیر کند.
• لوازم ضروری در خودرو: همیشه یک باک پر از بنزین، آب آشامیدنی کافی و مقداری خوراکی در ماشین داشته باشید. چون در دل جنگل، پمپ بنزین یا فروشگاهی پیدا نمی کنید.

تجربه یکی از مسافران می گوید: من یک بار بدون نقشه آفلاین رفتم و حسابی تو جنگل گم شدم! ولی خب همون گم شدن هم خودش یه ماجراجویی بود که هیچ وقت فراموش نمی کنم. فقط حواستون باشه شب نشه و گرگ های گرسنه بهتون نزدیک نشن!

آیا دسترسی به سد و دریاچه لفور محدود است؟ پاسخ به یک سوال رایج

این سوال خیلی از مسافرهاست که آیا میشه خود سد لفور رو دید؟ خب، باید بگویم بله و خیر! این یعنی چی؟ ببینید، دسترسی به تاج سد و بخش های عملیاتی آن که مربوط به نیروگاه و سازه اصلی سد است، برای عموم مردم ممنوع است. این محدودیت برای حفظ امنیت و جلوگیری از حوادث احتمالی اعمال می شود. یعنی نمی توانید روی خود دیواره سد قدم بزنید یا خیلی نزدیک شوید.

اما اصلاً نگران نباشید! این به معنی عدم دسترسی به زیبایی های منطقه نیست. در واقع، اطراف دریاچه لفور (همان مخزن آبی که پشت سد جمع شده) و جنگل های بکر لفور کاملاً برای بازدید، گشت وگذار و کمپینگ باز هستند. شما می توانید به حاشیه دریاچه بروید، از مناظر خیره کننده لذت ببرید و در دل جنگل قدم بزنید. کافیست کمی از مسیرهای فرعی که بومی ها بهتر می شناسند، استفاده کنید تا به نقاط دنج و زیبای اطراف دریاچه برسید. پس مهم است که بین سد (ساختار بتنی یا خاکی) و دریاچه (مخزن آب) تفاوت قائل شوید. زیبایی لفور در جنگل های بی کران و حاشیه آرام دریاچه اش است که اتفاقاً برای بازدید کاملاً آزاد است.

بهترین زمان سفر به منطقه جنگلی لفور برای یک تجربه بی نظیر

انتخاب بهترین زمان برای سفر به لفور واقعاً بستگی به این دارد که دنبال چه تجربه ای هستید. هر فصلی در این منطقه، زیبایی خاص خودش را دارد:

بهار: اوج سرسبزی و طراوت

اگر عاشق سرسبزی مطلق، هوای معتدل و عطر گل ها و گیاهان تازه هستید، بهار بهترین زمان است. از اواسط فروردین تا اواخر اردیبهشت و اوایل خرداد، لفور در زیباترین حالت خود قرار دارد. آبشارها پرآب هستند و هر گوشه از جنگل، یک تابلوی نقاشی بی نظیر است. هوا هم خیلی خوب و دلپذیر است؛ نه خیلی گرم و نه خیلی سرد. برای پیاده روی و جنگل نوردی عالی است. فقط حواستان به بارندگی های بهاری باشد که ممکن است ناگهانی شروع شوند و زمین را کمی لغزنده کنند.

تابستان: خنکای جنگل و فعالیت های آبی

در گرمای تابستان، جنگل لفور پناهگاهی خنک و دلنشین است. بهترین زمان در تابستان، اواخر شهریور ماه است که از اوج گرما کاسته می شود و هوا مطبوع تر است. در این فصل می توانید در رودخانه های اطراف آب تنی کنید (البته به دور از سد و مناطق عمیق و خطرناک) و از سایه درختان بلند لذت ببرید. با اینکه رطوبت هوا در تابستان کمی بالاست، اما هوای خنک جنگل این رطوبت را قابل تحمل می کند. این فصل برای کمپینگ و شب مانی هم عالی است، چون هوا خیلی سرد نمی شود.

پاییز: هزار رنگ برگ ها و مناظر رؤیایی

اگر دلتان برای دیدن یک نقاشی زنده و رنگارنگ تنگ شده، پاییز لفور را از دست ندهید. از مهر تا آبان، برگ درختان به رنگ های زرد، نارنجی و قرمز درمی آیند و منظره ای مسحورکننده ایجاد می کنند. هوا هم خنک و مطبوع است و برای عکاسی و قدم زدن در جنگل، بی نظیر است. البته باید آماده باران هم باشید، چون پاییز در شمال ایران معمولاً با بارش همراه است. این بارش ها باعث می شوند جنگل حتی تمیزتر و شاداب تر به نظر برسد.

زمستان: ماجراجویی در طبیعت برفی

لفور در زمستان، چهره ای متفاوت و بکر به خود می گیرد؛ پوشیده از برف و آرام. اگر از آن دسته طبیعت گردهای حرفه ای هستید که عاشق سرما و مناظر برفی اند، زمستان هم می تواند جذاب باشد. اما سفر در این فصل نیاز به تجهیزات کامل، آمادگی برای سرما و مسیرهای لغزنده و گاهی مسدود دارد. اگر تجربه کافی ندارید، بهتر است در فصول دیگر به لفور سفر کنید.

در کل،

بهترین زمان سفر به لفور، اواخر بهار و پاییز است.

که هوا دلپذیر است و مناظر طبیعی در اوج زیبایی خود قرار دارند. همیشه قبل از حرکت، پیش بینی آب و هوای منطقه را چک کنید تا سفری بی دغدغه و لذت بخش داشته باشید.

جاذبه های دیدنی و فعالیت های تفریحی در لفور و اطراف آن

سفر به لفور فقط به مسیر رسیدن و کمپینگ خلاصه نمی شود. اینجا پر از جاهای دیدنی و فعالیت هایی است که می توانید حسابی سرگرم شوید و خاطره های خوش بسازید:

در دل جنگل لفور: جایی برای آرامش و ماجراجویی

• جنگل نوردی و پیاده روی: این جنگل با مسیرهای بکر و پوشش گیاهی بی نظیرش، بهشتی برای پیاده روی و جنگل نوردی است. درختان انجیلی، ممرز، راش و سایر گونه های هیرکانی، تجربه ای خاص از حضور در یک اکوسیستم باستانی را به شما می دهند. خاک نرم و بوی رطوبت و برگ ها، روح آدم را تازه می کند.
• عکاسی: هر گوشه ای از لفور، یک سوژه ناب برای عکاسی است. از انعکاس نور خورشید روی آب، تا درختان بلندقامت و مه صبحگاهی، همه چیز برای ثبت تصاویری فوق العاده فراهم است.
• مدیتیشن و آرامش: اگر دنبال جایی برای دوری از هیاهوی شهر و یک خلوت آرام هستید، لفور بهترین گزینه است. فضای ساکت و پر از اکسیژن این جنگل، جان می دهد برای مدیتیشن و تمدد اعصاب.

سد و دریاچه لفور: شکوه مهندسی در دل طبیعت

• تماشای چشم انداز سد و دریاچه: حتی اگر نتوانید روی تاج سد بروید، تماشای عظمت این سازه در دل جنگل های سبز، خودش شگفت انگیز است. دریاچه آرام و وسیع، صحنه ای بکر و دلنشین برای تماشا خلق کرده است.
• ماهیگیری: اگر اهل ماهیگیری هستید، اینجا فرصت خوبی برایتان است. ماهی هایی مثل زردپر، سرخ باله و سفید رودخانه ای در این دریاچه زندگی می کنند و می توانید لحظات آرامی را با قلابتان بگذرانید.
• کمپینگ و پیک نیک: اطراف دریاچه و در دل جنگل، نقاط دنج و امن زیادی برای برپا کردن چادر و پیک نیک پیدا می شود. پارک جنگلی آذررود هم یکی از این نقاط است که امکانات رفاهی محدودی هم دارد.
• نکته مهم: به دلیل مسائل ایمنی و زیست محیطی، شنا کردن در آب سد لفور ممنوع است. پس حتی اگر هوا گرم بود، این کار را انجام ندهید و به دنبال رودخانه ها و آبشارهای امن تر باشید.

آبشارهای خروشان لفور: جواهرهای پنهان جنگل

در دل جنگل لفور، آبشارهای بی نظیری پنهان شده اند که هر کدام زیبایی خاص خود را دارند:

• هفت آبشار تیرکن: این مجموعه شامل چندین آبشار کوچک و بزرگ است که در بخش غربی جنگل لفور قرار دارند. مسیر رسیدن به این آبشارها کمی پیاده روی دارد اما ارزشش را دارد. بلندترین آبشار این مجموعه حدود ۹ متر ارتفاع دارد.
• آبشار گزو: یکی از بلندترین آبشارهای ایران با ارتفاع حدود ۴۸ متر! مسیر دسترسی به آن کمی ماجراجویانه است (حدود ۴۰ کیلومتر از زیرآب تا امامزاده گزو و سپس ۳۰ دقیقه پیاده روی). پایین آبشار یک حوضچه کوچک طبیعی هست که برای خنک شدن عالی است.
• آبشار اسکلیم (عروس آبشارهای سوادکوه): این آبشار پلکانی با ارتفاع ۳۲ متر، به دلیل زیبایی خیره کننده و خواص درمانی (آهکی بودن) شهرت دارد. دورتادور آن با درختان سبز پوشیده شده و منظره ای واقعاً دیدنی خلق کرده است.
• آبشار ترز: یک آبشار آهکی زیبا با ارتفاع ۱۸ متر که در پایین آن یک غار کوچک آهکی هم وجود دارد. رودخانه بابل رود از کنار این آبشار سرچشمه می گیرد و با دنبال کردن رودخانه می توانید به آن برسید.
• آبشار جلسنگ و اسپی آر: آبشار جلسنگ، یک آبشار سه قلو با حوضچه های طبیعی در هر طبقه است. آبشار اسپی آر هم در نزدیکی جلسنگ قرار دارد و برای رسیدن به آن باید از یک پل هیجان انگیز روی رودخانه عبور کنید.

دیدنی های نزدیک به لفور: با یک تیر چند نشان بزنید!

حیف است تا این منطقه بیایید و از جاذبه های اطرافش دیدن نکنید:

• پل ورسک: این شاهکار مهندسی که در سال ۱۳۱۵ ساخته شده، در جاده فیروزکوه قرار دارد و از آن بالا منظره های بی نظیری از دره ها و کوهستان های البرز را به شما نشان می دهد. ارزش دیدن را دارد.
• دریاچه شورمست: تنها دریاچه طبیعی سوادکوه که آب های زلالش زیر نور خورشید می درخشند. اینجا می توانید قایق سواری و ماهیگیری کنید. البته شورمست معمولاً شلوغ تر از لفور است.
• سد سنبل رود: این سد هم در منطقه سوادکوه قرار دارد و امکان ماهیگیری و قایق سواری در آن فراهم است. اگر دلتان هوس قایق سواری کرد و سد لفور این امکان را نداشت، سنبل رود گزینه خوبی است.
• روستای کامی کلا: این روستا در نزدیکی بابل قرار دارد و با دره های سرسبز، گل های وحشی و یک آبشار کوچک، محیطی دلنشین برای گشت وگذار و ماجراجویی است.
• امامزاده گزو: یک مکان معنوی نزدیک به آبشار گزو که زائران و مردم محلی برای استراحت و عبادت به آنجا می روند.
• پارک جنگلی آذررود: این پارک با امکانات رفاهی مناسب (مثل سرویس بهداشتی و آلاچیق)، گزینه خوبی برای یک اقامت موقت یا کمپینگ امن و راحت است.

امکانات رفاهی و اقامت در منطقه لفور

خب، بریم سراغ اینکه توی لفور چطور می تونید شب رو بگذرونید و چه امکاناتی اونجا هست. لازمه از اول بهتون بگم، چون لفور منطقه ای بکر و دست نخورده است، نباید انتظار امکانات شهری رو داشته باشید. این خودش بخشی از جذابیت اینجاست که حسِ زندگی واقعی تو دل طبیعت رو تجربه می کنید.

امکانات عمومی: کمبودها و راهکارها

همونطور که گفتم، امکانات اولیه مثل فروشگاه بزرگ، سرویس بهداشتی عمومی زیاد، یا رستوران های جورواجور، اینجا خیلی کمه. بعضی از روستاهای اطراف شاید چند تا بقالی کوچیک داشته باشن. برای همین، بهتره همه مایحتاجتون رو از شهرهای بزرگ تر مثل شیرگاه یا حتی از مبدأ سفرتون تهیه کنید. آب آشامیدنی، خوراکی، کنسرو، و هرچیزی که فکر می کنید نیاز دارید رو همراه داشته باشید. البته توی بعضی نقاط و خصوصاً در پارک جنگلی آذررود، سرویس بهداشتی محدود پیدا میشه، اما بهتره برنامه ریزی کنید.

گزینه های اقامتی: از کمپینگ تا کلبه های جنگلی

برای اقامت توی لفور، گزینه های جالبی دارید که هر کدوم حال و هوای خودشون رو دارن:

اقامتگاه های بوم گردی و کلبه های جنگلی

اطراف دریاچه لفور و توی روستاهای دهستان لفور، اقامتگاه های بوم گردی و کلبه های جنگلی قشنگی پیدا می شه. این اقامتگاه ها معمولاً چشم اندازهای فوق العاده ای به جنگل و سد دارن و می تونید طلوع و غروب خورشید رو از بالکن کلبه تون تماشا کنید. اقامت تو این کلبه ها، حس زندگی روستایی و نزدیکی با طبیعت رو بهتون میده.

تجربه من از اقامت در یکی از این کلبه های جنگلی نزدیک لفور توی فصل پاییز واقعاً فراموش نشدنی بود. هوا خنک بود و من با یک پتو دور خودم، یک فنجان چای داغ به دست، روی بالکن نشسته بودم و به جنگل هزار رنگ لفور خیره می شدم. برگ ها نارنجی و زرد بودن و منظره سد از دور، شبیه یه الماس می درخشید. واقعاً آرامش خاصی داشت.

کمپینگ در طبیعت: تجربه ناب شب های جنگل

اگه اهل ماجراجویی هستید و تجهیزات کافی برای کمپینگ دارید، لفور بهترین مکان برای شب مانی تو دل طبیعت هست. نقاط دنج و امنی توی اطراف سد لفور و منطقه پارک جنگلی آذررود برای برپا کردن چادر وجود داره. تصور کنید شب دور آتیش نشستید، ستاره ها رو می بینید و به صدای طبیعت گوش می دید. یه نکته خیلی مهم: موقع برپا کردن آتیش و خاموش کردنش، حواستون خیلی باشه که به طبیعت آسیبی نزنید و بعد از اتمام کمپ، اثری از خودتون باقی نذارید.

نکات ضروری و ایمنی قبل از سفر به لفور: سفری بی دغدغه و خاطره انگیز

سفر به دل طبیعت لفور، با همه زیبایی هایش، نیاز به آمادگی و رعایت چند نکته مهم دارد تا سفرتان بی دغدغه و سراسر خاطره انگیز شود:

وسایل ضروری که باید همراهتان باشد

چون لفور منطقه ای بکر است و دسترسی به فروشگاه و امکانات ممکن است سخت باشد، این لیست را جدی بگیرید:

• کفش و لباس مناسب: کفش پیاده روی ضد آب (به خصوص در فصول بارانی)، لباس گرم و اضافی (هوای جنگل در شب و پاییز/زمستان سرد می شود)، کاپشن یا بارانی.
• کیسه زباله: مهم ترین وسیله! هیچ زباله ای را در طبیعت رها نکنید و آن را با خودتان برگردانید.
• آب آشامیدنی و خوراکی: به اندازه کافی آب، نان، کنسرو، تنقلات و هر چیز دیگری که نیاز دارید، همراه داشته باشید.
• پاوربانک و چراغ قوه: برای شارژ گوشی و روشنایی در شب ضروری است، چون ممکن است به برق دسترسی نداشته باشید.
• کیت کمک های اولیه: باند، چسب زخم، ضدعفونی کننده، داروهای شخصی و هر داروی ضروری دیگر.
• کرم ضدآفتاب، کلاه، عینک آفتابی: حتی در جنگل هم آفتاب می تواند اذیت کند.
• چادر و کیسه خواب: اگر قصد کمپینگ دارید.
• فلاسک چای یا قهوه: برای لذت بیشتر در طبیعت.
• نقشه آفلاین و جی پی اس: همانطور که گفتم، در برخی نقاط ممکن است آنتن نداشته باشید.

نکات ایمنی: مراقب خودتان باشید

• سفر گروهی: به شدت توصیه می شود که به صورت گروهی یا با تورهای گردشگری به لفور سفر کنید. تنها رفتن به مناطق بکر جنگلی می تواند خطرناک باشد.
• حیوانات وحشی: جنگل لفور زیستگاه حیواناتی مثل خرس، گراز، روباه و شغال است. سعی کنید به مسیرهای ناشناس خیلی دور نشوید، سروصدا کنید تا حیوانات دور شوند، و به هیچ وجه به آن ها نزدیک نشوید یا غذا ندهید. علائم خطر را بشناسید.
• آتش: اگر آتش روشن می کنید، حتماً قبل از ترک محل، مطمئن شوید که کاملاً خاموش شده است. یک سطل آب یا خاک نزدیکتان داشته باشید.
• مسیرهای لغزنده: به خصوص در فصول بارانی و پس از آن، مسیرها ممکن است بسیار لغزنده و گلی باشند. با احتیاط قدم بردارید و در صورت لزوم، از عصای کوهنوردی استفاده کنید.
• پرهیز از مسیرهای ناشناس: وارد مسیرهایی که علامت گذاری نشده اند یا خیلی خلوت و ناآشنا هستند، نشوید.
• توجه به آب و هوا: قبل از سفر و حتی در طول سفر، به تغییرات ناگهانی آب و هوا توجه کنید. مه ناگهانی یا بارندگی شدید می تواند دید را کاهش داده و مسیر را دشوار کند.

ملاحظات زیست محیطی: حفاظت از بهشت

اینجا خانه ماست، پس مثل خانه مان مراقبش باشیم:

• عدم رهاسازی زباله: هرچیزی که با خودتان می برید، برگردانید. حتی کوچکترین پوست میوه یا دستمال کاغذی را هم در طبیعت رها نکنید.
• آسیب نرساندن به طبیعت: شاخه ها را نشکنید، گل ها را نچینید، و به پوشش گیاهی و جانوری منطقه آسیب نرسانید. طبیعت لفور، میراث ۴۰ میلیون ساله ماست.

سخن پایانی

جنگل لفور، با همه زیبایی های بکر و دست نخورده اش، واقعاً یک تکه از بهشت روی زمین است. از لحظه ای که قدم به این منطقه می گذارید تا وقتی که صدای پرندگان و خش خش برگ ها زیر پاهایتان، موسیقی دلنشین طبیعت می شود، آرامش وجودتان را فرا می گیرد. این جنگل، با سد پرآب و آبشارهای خروشانش، نه تنها منبع زندگی برای شهرهای اطراف است، بلکه مقصدی بی نظیر برای هر کسی است که به دنبال فرار از شلوغی و غرق شدن در آرامش بی کران طبیعت می گردد.

حالا که با مسیرهای دسترسی، بهترین زمان سفر و تمام نکات مهم آشنا شدید، وقتش رسیده که کوله پشتی تان را ببندید و راهی این منطقه شگفت انگیز شوید. فقط یادتان باشد، این بهشت را با احترام بازدید کنید و هیچ اثری جز رد پایتان و هیچ خاطره ای جز زیبایی در آن به جا نگذارید. لفور، آماده است تا تجربه ای بی نظیر و فراموش نشدنی را به شما هدیه دهد. به امید دیدار شما در دل سبزترین جنگل مازندران!