زیباترین دریاچه های صورتی

دریاچه های صورتی پدیده های طبیعی شگفت انگیزی هستند که رنگ بی نظیرشان معمولاً به دلیل وجود جلبک های خاصی مثل دونالیلا سالینا و باکتری های نمک دوست در آب های شور آن ها ایجاد می شود. این دریاچه ها، چه در استرالیا و آفریقا و چه در دل ایران خودمان، مناظر خیره کننده ای را به وجود می آورند که هر بیننده ای را محو زیبایی خودشان می کنند. این مقاله یک سفر به دنیای جادویی این دریاچه هاست که قراره با هم کشف کنیم چطور چنین رنگ هایی تو طبیعت شکل می گیره و کجاها می تونیم این زیبایی ها رو از نزدیک ببینیم.

تا حالا شده عکس دریاچه ای رو ببینید که آبش صورتیِ صورتی باشه؟ شاید فکر کنید فتوشاپه یا یه اثر هنری خیلی خلاقانه است. ولی باید بهتون بگم که این دریاچه های جادویی کاملاً واقعی هستن و اتفاقاً تو جای جای دنیا، از استرالیای دور گرفته تا همین نزدیکی های خودمون تو ایران، پیدا میشن. این پدیده های طبیعی انقدر خیره کننده و خاصن که هر سال میلیون ها توریست و عکاس رو به سمت خودشون می کشن تا این صحنه های رویایی رو با چشم خودشون ببینن و ثبت کنن.

تو این مقاله می خوایم یه سفر هیجان انگیز به دنیای زیباترین دریاچه های صورتی داشته باشیم. اول از همه می ریم سراغ اینکه اصلاً این آب چطوری صورتی میشه؟ بعدش با هم یه گشت حسابی تو بهترین و معروف ترین دریاچه های صورتی دنیا می زنیم و در نهایت، به سرزمین خودمون برمی گردیم و می بینیم ایران چه نگین های صورتی پنهانی داره. پس اگه دنبال یه تجربه متفاوت و دیدن عجایب طبیعت هستین، با ما همراه باشید.

چرا آب دریاچه ها صورتی می شود؟ رازهای پشت این رنگ جادویی

خب، سؤال اصلی همینه دیگه؛ چرا آب یه دریاچه، به جای آبی یا سبز، صورتی میشه؟ این قضیه یه جورایی شبیه به یه معجزه طبیعی می مونه که پشتش کلی علم و زیست شناسی خوابیده. چند تا عامل اصلی دست به دست هم میدن تا این رنگ دلبر رو به آب دریاچه ها ببخشن.

شوری آب، اولین و مهم ترین عامل

تقریباً همه دریاچه های صورتی که می شناسیم، شورن. یعنی میزان نمک تو آبشون خیلی بالاست، حتی گاهی از اقیانوس هم شورتر. این شوری بالا یه محیط خاص و منحصر به فرد ایجاد می کنه که فقط بعضی از موجودات ریز و خاص می تونن توش زندگی کنن. این موجودات ریز هستن که نقش اصلی رو تو رنگی شدن آب بازی می کنن.

جلبک دونالیلا سالینا؛ هنرمند اصلی طبیعت

بیشتر اوقات، عامل اصلی رنگ صورتی، یه جلبک ریز به اسم دونالیلا سالینا (Dunaliella Salina) هست. این جلبک کوچولو عاشق نمکه و وقتی تو محیط های خیلی شور قرار می گیره، برای محافظت از خودش در برابر نور شدید خورشید و شوری زیاد، یه رنگدانه قرمز-نارنجی به اسم بتاکاروتن (همون چیزی که هویج رو نارنجی می کنه) تولید می کنه. وقتی تعداد این جلبک ها خیلی زیاد میشه، رنگدانه هاشون آب رو صورتی یا حتی قرمز می کنه.

باکتری های نمک دوست (هالوفیلیک)، یاران جلبک ها

فقط جلبک ها نیستن که آب رو صورتی می کنن. بعضی از باکتری ها و آرکی ها (یه نوع موجود تک سلولی) هم که بهشون هالوفیلیک (نمک دوست) میگن، تو این محیط های شور زندگی می کنن و خودشون هم رنگدانه های قرمز و صورتی تولید می کنن. این باکتری ها کنار جلبک ها کار می کنن تا این پالت رنگی رو کامل تر و جذاب تر کنن.

مواد معدنی خاص؛ چاشنی های رنگی

گاهی اوقات هم، مثل بعضی دریاچه ها تو کانادا، رنگ صورتی آب به خاطر وجود مواد معدنی خاصی تو بستر دریاچه است. مثلاً آب شدن یخچال های طبیعی می تونه یه سری ذرات معدنی صورتی یا بنفش رو وارد آب کنه که باعث میشه آب دریاچه دائمی صورتی بمونه، بدون اینکه نیازی به جلبک یا باکتری باشه. این نوع دریاچه ها معمولاً شفاف ترن و رنگشون یه صورتی ملایم و پاستیلی داره.

پوشش گیاهی؛ وقتی خزه و گیاه رنگ می پاشند

یه مورد خاص دیگه هم داریم که تو بعضی از مرداب ها یا دریاچه ها دیده میشه، مثلاً تو مرداب سراوان گیلان. اینجا رنگ صورتی آب به خاطر جلبک یا نمک نیست، بلکه به دلیل وجود پوشش گیاهی و خزه های خاصیه که سطح آب رو پوشونده و رنگ صورتی یا قرمز مایل به صورتی بهش میده. این پدیده بیشتر جنبه بصری و انعکاس نور از روی گیاهان رو داره تا تغییر رنگ خود آب.

کشند سرخ (Red Tide)؛ صورتیِ هشدار دهنده

حواستون باشه که هر صورتی ای هم دلبر نیست! یه پدیده دیگه هم داریم به اسم کشند سرخ یا جزر و مد قرمز که اون هم آب رو قرمز یا صورتی می کنه. این پدیده به خاطر رشد بیش از حد و خارج از کنترل یه سری میکروارگانیسم های خاص تو آب اتفاق می افته که می تونه برای محیط زیست و موجودات زنده خطرناک باشه و حتی باعث مسمومیت بشه. دریاچه ارومیه تو سال های اخیر به خاطر این پدیده تو بعضی از بخش هاش صورتی شده که یه فرق اساسی با دریاچه های صورتی طبیعی و بی خطر داره.

جالب ترین نکته اینه که بیشتر دریاچه های صورتی، حاصل یه ترکیب هنرمندانه از شوری زیاد آب و فعالیت جلبک های ریز هستن که با نور خورشید و گرما، رنگشون رو به اوج خودش می رسونن.

سفری دور دنیا به زیباترین دریاچه های صورتی جهان

حالا که فهمیدیم این رنگ جادویی از کجا میاد، وقتشه چمدون هامون رو ببندیم و یه سر به معروف ترین و دیدنی ترین دریاچه های صورتی دنیا بزنیم. هر کدوم از این دریاچه ها قصه خودشون رو دارن و یه جور خاصی دل آدم رو میبرن.

نگین های صورتی استرالیا؛ مهد عجایب رنگارنگ

استرالیا بدون شک پادشاه دریاچه های صورتی دنیاست. این قاره سبز، چهار تا از خاص ترین و زیباترین دریاچه های صورتی رو تو دل خودش جای داده.

دریاچه هیلیر (Lake Hillier)

تصور کنید یه دریاچه صورتی پاستیلی تو دل یه جزیره سرسبز، که دور تا دورش رو هم شن های سفید و نمکزار گرفته. این دقیقاً تصویریه که از دریاچه هیلیر تو جزیره میدل (Middle Island) استرالیای غربی می بینید. هیلیر انقدر معروفه که اگه حرف از زیباترین دریاچه های صورتی بشه، اسم اون اولین چیزیه که به ذهن میاد. ویژگی خاصش اینه که رنگ صورتیش همیشه ثابته و حتی اگه یه بطری از آبش رو برداری، بازم صورتی می مونه. دلیل اصلی این رنگ هنوز یه راز کامل نیست، ولی احتمالاً به خاطر وجود جلبک دونالیلا سالینا و باکتری های هالوفیلیک خاصیه که فقط تو این دریاچه زندگی می کنن. دیدن این دریاچه از بالا، مخصوصاً با هلیکوپتر، یه تجربه فوق العاده ست.

هات لاگون (Hutt Lagoon)

هات لاگون، یکی دیگه از شگفتی های استرالیای غربی، نزدیک دهانه رود هات قرار گرفته. این دریاچه نه تنها زیباست، بلکه یه صنعت بزرگ هم پشتش داره! اینجا بزرگترین مزرعه کشت جلبک دونالیلا سالینا تو دنیاست که بتاکاروتن تولید می کنه و تو صنایع غذایی، دارویی و آرایشی استفاده میشه. رنگ هات لاگون همیشه یکسان نیست و بسته به نور خورشید و میزان جلبک، از صورتی ملایم تا قرمز تیره متغیر میشه. صبح های ابری ممکنه رنگش کمرنگ تر باشه، ولی وقتی آفتاب بزنه، اوج هنرنمایی طبیعت رو تو این دریاچه می بینید.

دریاچه بومبونگا (Bumbunga Lake)

دریاچه بومبونگا، تو استرالیای جنوبی، یه دریاچه با سابقه طولانیه. از سال ۱۸۸۱ اینجا محل استخراج نمک بوده. مثل بقیه، رنگ صورتیش رو مدیون جلبک های نمک دوست و باکتری هاست که تو شرایط آب و هوایی خاص (معمولاً تو تابستون که آب تبخیر میشه و شوری بالا میره) رنگ خودشون رو نشون میدن. بازدید از بومبونگا، به خصوص تو فصل های گرم تر، یه منظره بی نظیر رو بهتون هدیه میده.

دریاچه مک دانل (MacDonnell Lake)

این دریاچه تو شبه جزیره ایر استرالیای جنوبی قرار داره و یه ویژگی خاص داره: بعضی قسمت هاش صورتیه و بعضی هاش آبی! این تفاوت رنگ به خاطر اختلاف تو میزان شوری آب و وجود جلبک های نمک دوست تو قسمت های شورتره. دریاچه مک دانل یه منظره فوق العاده برای عکاسی و کشف یه پدیده طبیعی منحصر به فرده.

شگفتی های صورتی قاره آفریقا؛ از تانزانیا تا سنگال

آفریقا هم با طبیعت بکر و پر رمز و رازش، چند تا از جذاب ترین دریاچه های صورتی دنیا رو تو خودش داره.

دریاچه رتبا (Lake Retba / Lac Rose – سنگال)

دریاچه رتبا، که بهش لاک رز (دریاچه صورتی) هم میگن، تو سنگال قرار داره و با اقیانوس اطلس فقط یه باریکه شنی فاصله داره. شوری آب این دریاچه انقدر بالاست (گاهی تا ۴۰ درصد نمک!) که از دریای مرده هم شورتره و می تونید روش شناور بمونید. عامل اصلی رنگ صورتی اینجا هم جلبک دونالیلا سالیناست. نکته جالب اینجاست که مردم محلی با یه پوشش خاص رو پوستشون (که از روغن کره درست شده) وارد آب میشن و نمک استخراج می کنن. دیدن کارگرایی که نمک ها رو روی سرشون حمل می کنن، خودش یه جاذبه دیدنیه.

دریاچه ناترون (Lake Natron – تانزانیا)

دریاچه ناترون تو تانزانیا رو بهش دریاچه سوزان هم میگن، چون دمای آبش ممکنه به بیش از ۶۰ درجه سانتی گراد هم برسه. این دریاچه انقدر نمک و مواد معدنی داره که محیطش برای بیشتر موجودات زنده غیرممکنه. اما بعضی از باکتری های خاص تو این محیط رشد می کنن و رنگ قرمزی به آب میدن که تو بعضی فصول به صورتی می زنه. جالبه بدونید که گفته میشه مصری های باستان از نمک این دریاچه برای مومیایی کردن اجساد استفاده می کردن! پرندگانی که تو این دریاچه میمیرن هم ممکنه به خاطر مواد معدنی آب، مثل مجسمه خشک بشن و تجزیه نشن.

زیبایی های رنگارنگ آمریکای جنوبی؛ لاگونا کولورادا

آمریکای جنوبی با کوه های آند و مناظر عجیب و غریبش، یه دریاچه صورتی خیره کننده هم داره.

لاگونا کولورادا (Laguna Colorada – بولیوی)

لاگونا کولورادا، به معنی تالاب رنگی، تو جنوب غربی بولیوی و تو منطقه آلتی پلانو قرار گرفته. این دریاچه کم عمق نمکی، رنگ های متنوعی از صورتی تا نارنجی و قرمز رو به خودش میگیره که به خاطر وجود جلبک ها و رسوبات معدنی تو آبشه. صحنه پرواز فلامینگوهای کمیاب جیمز، شیلی و آند روی این آب های رنگی، واقعاً بی نظیره و یکی از جذاب ترین صحنه هاییه که می تونید تو طبیعت ببینید.

گنجینه های صورتی در آسیا و اروپا؛ از ترکیه تا آذربایجان

فکر نکنید دریاچه های صورتی فقط مال قاره های دوردست هستن. تو آسیا و اروپا هم چند تا از این عجایب رو داریم.

دریاچه توز (Lake Tuz – ترکیه)

دریاچه توز، یا دریاچه نمک، دومین دریاچه بزرگ ترکیه است که تو فلات آناتولی قرار داره. تو فصل های گرم سال که آب تبخیر میشه، این دریاچه به یه نمک زار وسیع و صورتی تبدیل میشه. این رنگ صورتی هم به خاطر جلبک دونالیلا سالیناست که تو محیط های فوق شور رشد می کنه. دیدن این همه نمک سفید در کنار آب صورتی، یه کنتراست رنگی فوق العاده ایجاد می کنه.

سالینا دوتورویا (The Pink Lake Of Torrevieja – اسپانیا)

تو اسپانیا و نزدیک شهر تورویا، دو تا دریاچه نمک هست که یکیش صورتیه. سالینا دوتورویا رنگ صورتیش رو از جلبک های ریز و باکتری های خاص می گیره. جالبه بدونید میگوهای آب شور هم تو این دریاچه زندگی می کنن که رنگشون صورتیه، چون از همین جلبک ها تغذیه می کنن. فلامینگوهای صورتی هم به خاطر همین میگوها اینجا زندگی می کنن! بعضی ها معتقدن گل و لجن این دریاچه خواص درمانی داره و برای پوست خوبه.

دریاچه مازازیرگل (Lake Masazir – آذربایجان)

نزدیک شهر باکو تو آذربایجان، دریاچه مازازیرگل قرار گرفته. این دریاچه نمکی با وسعت حدود ۱۰ کیلومتر مربع، به خاطر وجود نمک و باکتری های خاص، رنگ صورتی به خودش میگیره. بوی گوگرد تو این منطقه هم به خاطر مواد معدنی موجود تو آبه. اینجا هم یه کارخونه بزرگ استخراج نمک داره که سالانه حجم زیادی نمک تولید می کنه.

دریاچه سیواش (Syvash Lake – روسیه/اوکراین)

دریاچه سیواش که به دریای گندیده هم معروفه، بین روسیه و اوکراین قرار داره. اسمش ممکنه زیاد جالب نباشه، ولی منظره اش واقعاً بی نظیره. این دریاچه یه مجموعه وسیع از تالاب های کم عمق و فوق شور هست که تو فصول مختلف، رنگشون از سبز به زرد و نارنجی و صورتی تغییر می کنه. این تغییر رنگ به خاطر غلظت نمک و رشد جلبک ها و باکتری های مختلفه. منظره گیاهان اسطوخودوس و مریم گلی کنار این آب های رنگی، یه ترکیب خیره کننده رو به وجود میاره.

دیگر دریاچه های صورتی خاص و کمتر شنیده شده

علاوه بر اینا، چند تا دریاچه صورتی دیگه هم تو دنیا هستن که شاید کمتر اسمشون رو شنیده باشید، ولی هر کدوم زیبایی خاص خودشون رو دارن.

شامپاین پول (Champagne Pool – نیوزلند)

اینجا یه دریاچه حرارتیه تو نیوزلند که عمقش ۶۲ متره و دمای آبش تو بعضی قسمت ها به ۷۳ درجه سانتی گراد می رسه. حباب هایی که از عمق زمین میاد و روی سطح آب تشکیل میشه، باعث شده بهش شامپاین پول بگن. رنگ صورتیش دائمی نیست و تو بعضی از فصول به خاطر باکتری های گرمادوست و مواد معدنی، صورتی میشه.

داستی رز لیک (Dusty Rose Lake – کانادا)

داستی رز لیک تو بریتیش کلمبیای کانادا یه مورد خاصه. رسیدن به این دریاچه خیلی سخته و بهترین راه دیدنش از هواپیماست. رنگ صورتی-بنفش اون دائمیه و برخلاف بیشتر دریاچه های صورتی، به خاطر جلبک یا نمک نیست. این رنگ به خاطر وجود مواد معدنی خاصیه که از آب شدن یخچال های طبیعی اطراف وارد آب میشه و به دریاچه یه رنگ رز خاکی میده.

دریاچه های صورتی ایران؛ عجایب پنهان سرزمین مادری

فکر نکنید برای دیدن زیباترین دریاچه های صورتی حتماً باید برید اون سر دنیا! کشور خودمون هم پر از جاذبه های طبیعی بی نظیره که خیلی هاشون کمتر شناخته شدن، از جمله همین دریاچه های صورتی. ایران چند تا از این پدیده های جذاب رو تو دل خودش داره که هر کدومشون یه جور خاصی دل آدم رو میبرن و پتانسیل گردشگری خیلی بالایی دارن.

تالاب لیپار (چابهار)؛ معروف ترین نگین صورتی ایران

اگه به دنبال معروف ترین و دیدنی ترین دریاچه صورتی ایران هستید، باید برید چابهار. تالاب لیپار، تو ۲۰ کیلومتری جاده چابهار به خلیج گواتر، یه منظره بی نظیره. این تالاب تو فصول مختلف سال طیف های رنگی متفاوتی رو به خودش می گیره، ولی معمولاً تو اواخر تابستون و اوایل پاییز که میزان تبخیر بالا میره و جلبک دونالیلا سالینا و پلانکتون های گیاهی رنگ خودشون رو بیشتر نشون میدن، به اوج زیبایی خودش یعنی رنگ صورتی تند می رسه. می تونید اونجا شترسواری هم بکنید و یه تجربه کامل از این منطقه فوق العاده داشته باشید.

دریاچه مهارلو (شیراز)؛ صورتی شیراز

دریاچه مهارلو تو ۲۷ کیلومتری جنوب شرقی شیراز، یکی دیگه از دریاچه های صورتی ایران هست. این دریاچه هم فصلی صورتی میشه، یعنی تو پاییز، زمستون و اوایل بهار رنگ معمولیه، ولی با شروع تابستون و کم شدن بارندگی ها و افزایش تبخیر، شوری آب بالا میره و جلبک های صورتی رنگ به همراه مواد معدنی خاص خودشون رو نشون میدن و دریاچه رو به یه تابلوی نقاشی صورتی-قرمز تبدیل می کنن. اگه تابستون شیراز بودید، حتماً یه سر به مهارلو بزنید.

مرداب سراوان (گیلان)؛ صورتی از جنس خزه

مرداب سراوان تو استان گیلان، یه مورد خاص و متفاوته. برخلاف بقیه دریاچه های صورتی که به خاطر جلبک و نمک رنگی میشن، رنگ صورتی یا سبز زمردین اینجا بیشتر به خاطر پوشش گیاهی انبوه و خزه هایی هست که سطح آب رو پوشونده. وقتی از کنار مرداب راه میرید یا با قایق پدالی روش حرکت می کنید، انعکاس نور از روی این خزه ها یه منظره رویایی و غیرواقعی رو به وجود میاره. علاوه بر دیدن زیبایی مرداب، می تونید تو پارک جنگلی سراوان دوچرخه سواری یا پینت بال هم بازی کنید.

گلفشان نفتلیجه (گلستان)؛ چشمه درمانی صورتی

تو استان گلستان، نزدیک شهر گمیش تپه، گلفشان نفتلیجه رو داریم. این دریاچه زیبا تقریباً تمام طول سال صورتیه و رنگش به خاطر وجود مواد معدنی و کانی های خاصیه که تو آبش حل شدن. جالبه بدونید مردم محلی معتقدن گل و آب این گلفشان خواص درمانی داره و برای مشکلات پوستی و مفاصل مفیده. این دریاچه صورتی با محیط سرسبز اطرافش، یه کنتراست رنگی خیلی چشم نواز ایجاد می کنه.

مرداب هسل (مازندران)؛ مرداب هزار رنگ

مرداب هسل تو مازندران، نزدیک چالوس، یه جای فوق العاده ست که تو هر فصلی یه رنگ داره! اگه اوایل بهار (مثلاً فروردین و اردیبهشت) بهش سر بزنید، می بینید که جلبک های صورتی رنگ روی آب میان و حسابی تکثیر میشن، در نتیجه مرداب صورتیِ صورتی میشه و می تونه خودش رو تو لیست دریاچه های صورتی ایران جا بده. ولی تو بقیه فصول، بسته به جلبک ها و شرایط آب و هوایی، رنگش ممکنه به سبز، نارنجی یا قرمز تغییر کنه که اونها هم زیبایی خاص خودشون رو دارن.

دریاچه نمک (قم)؛ صورتی تازه وارد

دریاچه نمک قم که در واقع باقی مانده دریاچه ساوه است، تا همین چند سال پیش رنگ خاصی نداشت. اما تو سال ۱۳۹۹، به خاطر تغییرات اقلیمی و زیستی، یه عالمه تک سلولی تو آبش شروع به رشد و تکثیر کردن. نتیجه این اتفاق، صورتی شدن بخش هایی از این دریاچه بود که واقعاً دیدنیه. تضاد رنگ صورتی با ساحل سفید و بلوری نمک، یه منظره منحصر به فرد ایجاد می کنه و تبدیلش کرده به یکی از جاذبه های گردشگری قم.

مرداب دیوک (مازندران)؛ صورتی در دل جنگل

یکی دیگه از زیبایی های پنهان مازندران، مرداب دیوک یا داریوک تو کلاردشته. رسیدن به این مرداب آسون نیست و باید از دل یه جنگل زیبا و سرسبز رد بشید. سطح این مرداب بیشتر اوقات با خزه و پوشش گیاهی خاصی پوشیده شده که بهش یه رنگ سبز-صورتی یا قرمز-قهوه ای خاص میده. اگه اهل طبیعت گردی و کشف جاهای بکر هستید، دیوک تو بهار و تابستون یه گزینه عالیه.

دریاچه ارومیه (آذربایجان غربی)؛ صورتی از نوع کشند سرخ

دریاچه ارومیه، این میراث ملی با ارزش، تو سال های اخیر به دلایل مختلفی، از جمله خشکسالی و کاهش شدید سطح آب، با پدیده کشند سرخ مواجه شده. این پدیده باعث شده تو بعضی بخش هاش، به خاطر رشد بیش از حد یه سری جلبک های شورپسند که رنگدانه های قرمز و صورتی تولید می کنن، آب صورتی بشه. البته باید حواسمون باشه که این صورتی شدن یه نشونه از مشکلاتیه که برای اکوسیستم دریاچه پیش اومده، نه صرفاً یه زیبایی طبیعی بی خطر مثل بقیه دریاچه های صورتی.

قبل از رفتن به دنیای صورتی؛ چند نکته مهم برای بازدید

اگه تصمیم گرفتید به دیدن این عجایب صورتی برید، چند تا نکته هست که خوبه بهشون توجه کنید تا سفرتون عالی پیش بره.

بهترین زمان سفر؛ کی ببینیم صورتی تره؟

بیشتر دریاچه های صورتی، به خصوص اونایی که رنگشون به خاطر جلبک و نمکه، تو فصول گرم تر سال که تبخیر بیشتره و غلظت نمک بالا میره، به اوج رنگ خودشون می رسن. یعنی معمولاً اواخر بهار، تابستون و اوایل پاییز بهترین زمانه. البته هر دریاچه ممکنه شرایط خاص خودش رو داشته باشه، مثلاً لیپار چابهار اواخر تابستون و مهارلو شیراز تو تابستون خیلی صورتی میشن. قبل از سفر حتماً شرایط آب و هوایی و بهترین زمان بازدید رو چک کنید.

مراقب سلامتی و محیط زیست باشیم

شوری بالای آب بعضی از این دریاچه ها ممکنه برای پوست های حساس کمی اذیت کننده باشه، پس اگه خواستید وارد آب بشید، حواستون باشه و بعدش حتماً دوش بگیرید. بعضی از دریاچه ها هم ممکنه به خاطر غلظت بالای مواد معدنی، بوی خاصی داشته باشن. مهم تر از همه، یادتون باشه که این ها سرمایه های طبیعی ما هستن. هیچ زباله ای نریزید، به پوشش گیاهی و جانوری آسیب نزنید و تمام تلاش تون رو برای حفظ این زیبایی ها انجام بدید.

چی با خودمون ببریم؟

• دوربین خوب برای ثبت این مناظر بی نظیر.
• عینک آفتابی و کلاه برای محافظت از چشم و صورت در برابر آفتاب (به خصوص کنار دریاچه های نمکی که انعکاس نور زیاده).
• آب آشامیدنی کافی، چون ممکنه تو بعضی از این مناطق دسترسی به آب نباشه.
• کرم ضد آفتاب و مرطوب کننده برای پوست.

کلام آخر

خب، رسیدیم به آخر سفرمون تو دنیای زیباترین دریاچه های صورتی. دیدید که چقدر این پدیده های طبیعی متنوع و جذابن؟ از استرالیا و آفریقا گرفته تا دل خود ایران، طبیعت با جادوی رنگ ها، این دریاچه ها رو به وجود آورده تا ما رو شگفت زده کنه. هر کدوم از این دریاچه ها یه قصه دارن و یه تجربه منحصر به فرد رو بهتون هدیه میدن.

حالا که با این همه زیبایی آشنا شدید، چرا یه سفر برای دیدن یکی از این نگین های صورتی برنامه ریزی نمی کنید؟ فرقی نمی کنه کدومشون رو انتخاب کنید؛ چه یه سفر داخلی به تالاب لیپار و مهارلو، چه یه برنامه برای دیدن هیلیر تو استرالیا، مطمئن باشید یه تجربه فراموش نشدنی خواهید داشت و یه عالمه عکس محشر برای اشتراک گذاری با دوستانتون پیدا می کنید. پس دل به دریا بزنید و از این شگفتی های طبیعت لذت ببرید!