توهین به مقدسات در صلاحیت کدام دادگاه است؟

رسیدگی به جرم توهین به مقدسات، بسته به نوع و شدت اهانت، در صلاحیت دادگاه های مختلفیه. اگه اهانت ساده باشه، معمولاً دادگاه کیفری دو رسیدگی می کنه، اما اگه پای «سب النبی» و مجازات اعدام در میون باشه، این پرونده توی دادگاه کیفری یک با حساسیت بیشتری بررسی میشه.

در جامعه ما، موضوع

توهین به مقدسات یه بحث خیلی حساس و مهم به حساب میاد. این جرم فقط یه توهین معمولی نیست، بلکه به باورهای عمیق دینی مردم مربوط میشه و به همین خاطر، نظام حقوقی کشورمون باهاش برخورد جدی داره. خیلی ها وقتی اسم این جرم رو می شنون، سوالات زیادی براشون پیش میاد؛ مثلاً اینکه اصلاً

توهین به مقدسات یعنی چی؟ چه چیزهایی مقدس محسوب میشن؟ مجازاتش چیه و از همه مهم تر،

توهین به مقدسات در صلاحیت کدام دادگاه است؟

اصلاً اینکه بدونیم کدوم دادگاه قراره به این پرونده ها رسیدگی کنه، خودش یه بحث اساسی و مهمه. چون نوع دادگاه، هم روی روند پرونده تاثیر میذاره و هم نشون میده که قانونگذار تا چه حد برای این جرم مجازات سنگینی در نظر گرفته. گاهی وقت ها ممکنه یه توهین ساده اتفاق بیفته که مجازات حبس داره، اما بعضی وقت ها هم اهانت اونقدر جدی میشه که ممکنه مجازات اعدام رو به دنبال داشته باشه. خب، معلومه که هر کدوم از این موارد، مسیر قانونی و دادگاه خاص خودشون رو دارن.

هدفمون اینه که توی این مقاله، یه راهنمای کامل و جامع براتون فراهم کنیم تا دیگه هیچ ابهامی درباره این موضوع باقی نمونه. از تعریف خود توهین و مقدسات می گیم، انواع مختلف این جرم رو معرفی می کنیم، مجازات های مربوط به هر کدوم رو توضیح میدیم و در آخر، به این سوال اصلی پاسخ میدیم که دقیقاً

صلاحیت دادگاه توهین به مقدسات با کیه. پس اگه این موضوع براتون جالبه یا نیاز به اطلاعات دقیق تر دارید، تا آخر این مطلب با ما همراه باشید.

درک مفاهیم: توهین، مقدسات و توهین به مقدسات

برای اینکه بتونیم بحث

توهین به مقدسات در صلاحیت کدام دادگاه است رو حسابی باز کنیم، اول از همه باید ببینیم اصلاً منظورمون از توهین و مقدسات چیه. این دو تا مفهوم، پایه های اصلی این جرم هستن و اگه خوب درکشون نکنیم، ممکنه توی تحلیل های بعدی به مشکل بخوریم.

توهین یعنی چی؟

توهین به زبان ساده یعنی خوار و خفیف کردن، سبک شمردن یا بی احترامی کردن به کسی یا چیزی. توی دنیای حقوقی هم تقریباً همین معنی رو میده، با این تفاوت که یه خورده دقیق تر و با جزئیات بیشتر تعریف میشه. ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی، در مورد توهین به افراد صحبت می کنه و میگه که فحاشی و استفاده از الفاظ رکیک، اگه به حد قذف نرسه، مجازات جزای نقدی درجه شش داره. اما این فقط یکی از جنبه های توهینه.

چیزی که توهین رو توهین می کنه، اینه که رفتار ما (چه با حرف، چه با عمل یا حتی یه اشاره) طوری باشه که از نظر عرف جامعه، زشت و بی ادبانه تلقی بشه و باعث تحقیر طرف مقابل بشه. نکته جالب اینه که برای تحقق جرم توهین، حتماً نیازی نیست که یه کار خاصی انجام بدیم؛ گاهی وقت ها حتی

ترک فعل غیرمتعارف هم میتونه مصداق توهین باشه، البته اگه عرف جامعه اون رو توهین بدونه. مثلاً اگه توی یه موقعیت خاصی که انتظار میره عملی انجام بشه و انجام نشه و این باعث بی احترامی تلقی بشه.

مقدسات اسلام به چی میگن؟

حالا بریم سراغ بخش دوم ماجرا، یعنی

مقدسات اسلام. این کلمه، یه معنی خیلی گسترده و عمیق توی جامعه دینی ما داره. منظور از مقدسات، هر چیزیه که توی فرهنگ و باورهای اسلامی، از احترام و قداست ویژه ای برخورداره و اهانت بهش، به نوعی اهانت به اصل دین تلقی میشه.

اگه بخوایم چند تا از مهم ترین مصادیق

مقدسات اسلام رو نام ببریم، می تونیم به این موارد اشاره کنیم:

• ذات خداوند متعال
• قرآن کریم، کتاب آسمانی مسلمانان
• پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)
• ائمه اطهار (علیهم السلام)
• حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
• سایر پیامبران بزرگ الهی
• مکان های مقدس مثل کعبه، حرم ائمه و مساجد
• زمان های مقدس مثل ماه های محرم، رمضان و ایام خاص مذهبی

بعضی از فقها و مراجع تقلید حتی دامنه مقدسات رو فراتر هم بردن و می گن هر شخص، شیء یا امری که در جامعه اسلامی نماد پاکی و تقدس باشه و به نحوی با اصول دین گره خورده باشه، میتونه جزو مقدسات به حساب بیاد. پس میبینید که چقدر این مفهوم گسترده است.

جرم توهین به مقدسات (ماده 513 قانون مجازات اسلامی)

حالا که هم معنی توهین رو می دونیم و هم مصادیق مقدسات رو شناختیم، می تونیم بریم سراغ اصل موضوع، یعنی

جرم توهین به مقدسات. این جرم به طور خاص توی ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی تعریف شده. این ماده میگه: هر کس به مقدسات اسلام و یا هر یک از انبیاء عظام یا ائمه طاهرین (ع) یا حضرت صدیقه طاهره (س) اهانت نماید اگر مشمول حکم ساب النبی باشد اعدام می شود و در غیر این صورت به حبس از یک تا پنج سال محکوم خواهد شد.

توی این ماده، سه تا عنصر اصلی برای تشکیل جرم توهین به مقدسات وجود داره:

1. عنصر قانونی: یعنی همین ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی که این کار رو جرم دونسته.
2. عنصر مادی: یعنی همون فعل یا ترک فعلی که از نظر عرف توهین به حساب میاد، مثل گفتار، نوشتار، اشاره، یا هر عمل دیگه ای که نشونه بی احترامی به مقدسات باشه.
3. عنصر معنوی (سوء نیت): یعنی اینکه شخص واقعاً قصد و نیت اهانت به مقدسات رو داشته باشه.

یه نکته خیلی مهم اینجاست که

جرم توهین یه جرم مطلقه. یعنی چی؟ یعنی برای اینکه این جرم محقق بشه، لازم نیست حتماً نتیجه ای مثل آزرده خاطر شدن یا مکدر شدن کسی از اون توهین حاصل بشه. همین که عمل توهین آمیز انجام بشه، جرم محقق شده و مرتکب قابل مجازات خواهد بود، حتی اگه هیچ کس هم ناراحت نشده باشه. این نشون میده که قانونگذار چقدر برای حفظ حرمت مقدسات جدیه.

توهین به مقدسات در فضای مجازی و مسئولیت ها

این روزها که همه ما درگیر فضای مجازی هستیم، جرم و جنایت هم شکل و شمایل جدیدی به خودش گرفته.

توهین به مقدسات در فضای مجازی یکی از همین چالش های جدیده که به خاطر گستردگی اینترنت و سرعت بالای انتشار محتوا، اهمیتش دوچندان شده.

شیوه های ارتکاب جرم توهین به مقدسات در بستر اینترنت

ببینید، فضای مجازی مثل یه شمشیر دولبه است. هم میتونه بهترین بستر برای اطلاع رسانی و آموزش باشه، هم متاسفانه میتونه راهی برای ارتکاب جرائمی مثل توهین به مقدسات. این روزها با پیشرفت شبکه های اجتماعی و پلتفرم های مختلف، راه های اهانت به مقدسات هم بیشتر شده. مثلاً:

• پست ها و استوری ها: انتشار محتوای توهین آمیز در قالب عکس، فیلم، متن یا صوت توی اینستاگرام، تلگرام، واتساپ، توییتر و بقیه شبکه ها.
• کامنت ها و نظرات: نوشتن جملات توهین آمیز زیر پست ها یا مقالات.
• ساخت گروه ها و کانال های موهن: تشکیل گروه ها یا کانال هایی با هدف تمسخر یا اهانت به مقدسات.
• تولید محتوای تحریک آمیز: ساخت میم (Meme)، گیف (GIF) یا هر محتوای تصویری و صوتی دیگه با هدف تمسخر.

خب، قانونگذار ما از این قضیه غافل نبوده و

قوانین جرایم رایانه ای رو تصویب کرده. با اینکه ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی مستقیماً به فضای مجازی اشاره نکرده، اما کلیت اون شامل هر نوع اهانتی میشه، چه تو دنیای واقعی باشه و چه تو دنیای مجازی. یعنی اگه کسی تو فضای آنلاین به مقدسات توهین کنه، دقیقاً مثل اینه که توی دنیای واقعی این کار رو کرده و طبق ماده ۵۱۳ و اگه موضوع

سب النبی باشه، طبق ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی باهاش برخورد میشه.

مسئولیت ارائه دهندگان خدمات دسترسی و پلتفرم ها

فقط کسی که توهین می کنه مسئول نیست. اون شرکت هایی که خدمات اینترنتی میدن یا پلتفرم های شبکه های اجتماعی رو اداره می کنن هم یه سری مسئولیت هایی دارن.

ماده ۷۴۹ و ۷۵۰ قانون مجازات اسلامی (بخش جرایم رایانه ای) به این موضوع پرداخته. این مواد میگن که ارائه دهندگان خدمات دسترسی و پلتفرم ها باید محتواهای مجرمانه، از جمله

محتوای الحادی و اهانت به مقدسات رو پایش (فیلتر) کنن و اگه عمداً این کار رو نکنن یا تو انجام وظیفه شون کوتاهی کنن، مجازات میشن. این مجازات میتونه شامل جزای نقدی سنگین و حتی تعطیلی موقت باشه. هدف اینه که هیچ بستری برای انتشار اینجور محتواها فراهم نشه.

مصادیق محتوای مجرمانه علیه مقدسات اسلامی که توی

قانون مطبوعات هم بهشون اشاره شده، شامل موارد زیادی میشه، مثلاً:

• محتوای الحادی و مخالف موازین اسلامی (بند ۱ ماده ۶ قانون مطبوعات)
• اهانت به دین اسلام و مقدساتش (بند ۷ ماده ۶ قانون مطبوعات و ماده ۵۱۳ ق.م.ا)
• اهانت به انبیاء، ائمه و حضرت فاطمه (س) (ماده ۵۱۳ ق.م.ا)
• تبلیغ به نفع فرقه های منحرف و مخالف اسلام (بند ۹ ماده ۶ قانون مطبوعات)
• اهانت به امام خمینی (ره) و تحریف آثار ایشان (ماده ۵۱۴ ق.م.ا)
• اهانت به مقام معظم رهبری و سایر مراجع مسلم تقلید (بند ۷ ماده ۶ قانون مطبوعات)

خلاصه که فضای مجازی هم هیچ بهانه ای برای فرار از قانون به کسی نمیده و اگه کسی فکر می کنه میتونه پشت صفحه نمایش مخفی بشه و به مقدسات توهین کنه، سخت در اشتباهه.

مجازات توهین به مقدسات (تفاوت ها و مراتب شدت)

رسیدگی به

جرم توهین به مقدسات و مجازات هایی که براش تعیین شده، اصلاً کار ساده ای نیست و تفاوت های زیادی داره. این تفاوت ها بستگی به شدت اهانت و اینکه دقیقاً به چه چیزی توهین شده، تغییر می کنه. بیاین با هم بررسی کنیم.

مجازات عمومی توهین به مقدسات (ماده 513 ق.م.ا)

اول از همه، به سراغ

مجازات توهین به مقدسات به صورت عمومی میریم که توی

ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی اومده. این ماده میگه: هر کس به مقدسات اسلام و یا هر یک از انبیاء عظام یا ائمه طاهرین (ع) یا حضرت صدیقه طاهره (س) اهانت نماید اگر مشمول حکم ساب النبی باشد اعدام می شود و در غیر این صورت به حبس از یک تا پنج سال محکوم خواهد شد.

همونطور که میبینید، این ماده دو حالت رو پیش بینی کرده:

1. اگه توهین به حدی شدید باشه که مشمول

   حکم سب النبی بشه، مجازاتش اعدامه.

2. اگه توهین اونقدر شدید نباشه که به

   سب النبی برسه، مجازاتش

   حبس تعزیری از یک تا پنج ساله.

پس، اگه کسی صرفاً به مقدسات اسلامی اهانت کنه، ولی این اهانت در حد فحاشی و دشنام های رکیک به پیامبر یا ائمه نباشه، قانونگذار براش مجازات حبس رو در نظر گرفته. این نشون میده که حتی یه توهین معمولی به مقدسات هم میتونه عواقب سنگینی داشته باشه.

معرفی و مجازات سب النبی (ماده 262 و تبصره آن)

حالا می رسیم به قسمت حساس ماجرا، یعنی

سب النبی. این اصطلاح، خیلی وقت ها با توهین به مقدسات اشتباه گرفته میشه، اما تفاوت های اساسی با هم دارن. «سب» یعنی دشنام، فحش رکیک، ناسزا گفتن یا هر نوع قذف و تهمت زدن. پس هر توهینی «سب» نیست، بلکه سب یه نوع خاص و شدید از توهینه که هدفش دشنام یا قذف به مقدساته.

مصادیق

سب النبی رو

ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی و تبصره اون مشخص کرده: هر کس پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلم و یا هریک از انبیاء عظام الهی را دشنام دهد یا قذف کند ساب النبی است و به اعدام محکوم می شود. تبصره همین ماده هم میگه که: قذف هر یک از ائمه معصومین علیهم السلام و یا حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها یا دشنام به ایشان در حکم سب نبی است.

پس اگه کسی به پیامبر اسلام (ص)، یکی از انبیاء الهی، ائمه معصومین (ع) یا حضرت فاطمه زهرا (س) دشنام بده یا بهشون قذف کنه، مجازاتش

اعدامه. این شدیدترین مجازاتیه که برای اهانت به مقدسات در نظر گرفته شده و نشون از حساسیت فوق العاده این موضوع در نظام حقوقی ما داره.

تفاوت اصلی

توهین به مقدسات و

سب النبی در شدت و نوع اهانت است. توهین می تواند شامل هرگونه بی احترامی باشد، در حالی که سب النبی به معنای دشنام یا قذف صریح و آشکار به پیامبر اسلام (ص)، انبیا، ائمه و حضرت فاطمه (س) است و مجازات اعدام را به دنبال دارد.

شرایط و استثنائات اجرای مجازات سب النبی

البته، اجرای مجازات اعدام برای

سب النبی، شرایط و ملاحظات خاص خودش رو داره. قانونگذار یه سری استثنائات رو در نظر گرفته که اگه ثابت بشن، ممکنه مجازات اعدام به مجازات دیگه ای تبدیل بشه:

1. ادعای اکراه، غفلت، سهو: اگه متهم ثابت کنه که این حرف ها رو به زور، از روی غفلت، یا اشتباهی گفته، ممکنه مجازاتش تخفیف پیدا کنه.
2. حالت مستی یا غضب شدید: اگه فرد در حالت مستی کامل یا عصبانیت شدید و غیرعادی این حرف ها رو زده باشه و بتونه ثابت کنه که اراده ای نداشته، ممکنه مجازات اعدام ازش برداشته بشه.
3. عدم توجه به معانی الفاظ: اگه متهم ادعا کنه که معنی و مفهوم واقعی الفاظی که به کار برده رو نمی دونسته، باز هم ممکنه شرایطش فرق کنه.
4. نقل قول: اگه اهانت در قالب نقل قول از فرد دیگه ای بوده و قصد دشنام خودش رو نداشته باشه.

در این صورت ها، مجازات

تا ۷۴ ضربه شلاق تعزیری در نظر گرفته میشه.
نکات دیگه هم هستن:

• عدم تحقق سب با ترک فعل: سب النبی با ترک فعل محقق نمیشه. یعنی مثلاً اگه کسی صلوات نفرسته، حتی اگه تو موقعیتی باشه که انتظار میره صلوات بفرسته، این عملش سب النبی محسوب نمیشه.

• علنی و صریح بودن: برای اینکه سب النبی محقق بشه، عمل یا گفتار باید کاملاً علنی و صریح باشه و جای هیچ تفسیری رو نذاره. اگه ابهامی وجود داشته باشه، نمیشه کسی رو به این جرم متهم کرد.

مجازات توهین به مقدسات از طریق مطبوعات

اگه توهین به مقدسات از طریق مطبوعات اتفاق بیفته،

قانون مطبوعات هم وارد عمل میشه.

ماده ۶ و

ماده ۲۶ این قانون به این موضوع پرداخته. اگه این توهین به حدی باشه که به

ارتداد منجر بشه، حکم اعدام صادر و اجرا میشه. اما اگه به ارتداد منجر نشه، طبق نظر حاکم شرع و با استناد به قانون تعزیرات با مرتکب برخورد خواهد شد. پس، رسانه ها هم مسئولیت سنگینی در قبال آنچه منتشر می کنند، دارن.

توهین به مقدسات در صلاحیت کدام دادگاه است؟ (پاسخ اصلی پرسش)

خب، بالاخره رسیدیم به بخش اصلی ماجرا که از اول دنبالش بودیم:

توهین به مقدسات در صلاحیت کدام دادگاه است؟ تعیین دادگاه صالح، هم برای شاکی و هم برای متهم خیلی مهمه، چون مسیر حقوقی پرونده رو مشخص می کنه.

مرحله تحقیقات مقدماتی: دادسرای عمومی و انقلاب

اولین قدم برای رسیدگی به هر جرمی، از جمله توهین به مقدسات، مرحله تحقیقات مقدماتیه. این مرحله توی

دادسرای عمومی و انقلاب انجام میشه. وظیفه دادسرا اینه که جرم رو کشف کنه، تعقیب کنه و تحقیقات اولیه رو انجام بده.

• محل وقوع جرم: دادسرای صالح، معمولاً دادسرای عمومی و انقلابی هست که جرم توی حوزه قضایی اون اتفاق افتاده.
• نقش بازپرس و دادیار: توی دادسرا،

  بازپرس یا

  دادیار مسئول انجام تحقیقات هستن. اونا شاکی رو فرامی خونن، از متهم بازجویی می کنن، مدارک و شواهد رو جمع آوری می کنن و در نهایت تصمیم می گیرن که آیا برای متهم، دلایل کافی برای انتساب جرم وجود داره یا نه.

• صدور کیفرخواست: اگه بازپرس یا دادیار به این نتیجه برسن که جرم واقعاً اتفاق افتاده و متهم مجرمه،

  کیفرخواست صادر میشه و پرونده برای رسیدگی و صدور حکم نهایی به دادگاه صالح فرستاده میشه.

مرحله رسیدگی و صدور حکم: دادگاه کیفری دو یا دادگاه کیفری یک

حالا که تحقیقات اولیه تو دادسرا تموم شد و کیفرخواست صادر شد، پرونده می ره به دادگاه. اینکه کدوم دادگاه قراره بهش رسیدگی کنه، بستگی به نوع و شدت مجازات تعیین شده برای

جرم توهین به مقدسات داره.

اصل کلی: دادگاه کیفری دو

اگه

مجازات توهین به مقدسات

حبس تعزیری از یک تا پنج سال باشه (یعنی همون حالتی که جرم مشمول

سب النبی نمیشه و صرفاً اهانت به مقدساته)،

دادگاه کیفری دو مسئول رسیدگی به پرونده است.

• تشکیل دادگاه: دادگاه کیفری دو معمولاً با حضور

  یک قاضی تشکیل میشه و به پرونده رسیدگی می کنه.

• صلاحیت: این دادگاه برای رسیدگی به جرائمی با مجازات های سبک تر یا متوسط تر در نظر گرفته شده و پرونده های

  توهین به مقدسات که منجر به اعدام نمیشن، اینجا بررسی میشن.

استثنای مهم: دادگاه کیفری یک

اما اگه اهانت به مقدسات اونقدر شدید باشه که مشمول

جرم سب النبی بشه و مجازاتش

اعدام باشه، اون وقته که پای

دادگاه کیفری یک به میون میاد.

• تشکیل دادگاه: دادگاه کیفری یک با حضور

  سه قاضی تشکیل میشه. این تعداد قاضی نشون از اهمیت و حساسیت بالای پرونده هاییه که مجازات سنگینی مثل اعدام دارن.

• صلاحیت:

  دادگاه کیفری یک برای رسیدگی به جرائم خیلی مهم و سنگین مثل قتل، محاربه و البته

  سب النبی صلاحیت داره. وقتی

  مجازات توهین به مقدسات اعدام باشه، پرونده حتماً باید تو این دادگاه بررسی بشه.

نقش دادگاه انقلاب

یه نکته کوچیک هم درباره

دادگاه انقلاب بگم. اگه

جرم توهین به مقدسات، جنبه های امنیتی داشته باشه یا به صورت سازمان یافته و با هدف براندازی یا توهین به اساس نظام انجام شده باشه، ممکنه

دادگاه انقلاب هم صلاحیت رسیدگی پیدا کنه. البته این موضوع در مورد توهین های معمولی کمتر پیش میاد و بیشتر در موارد خاص و امنیتی صدق می کنه.

جمع بندی تفاوت صلاحیت ها

پس، به زبان ساده، همه چیز به

شدت مجازات برمی گرده. اگه مجازات

توهین به مقدسات، حبس باشه،

دادگاه کیفری دو رسیدگی می کنه. اما اگه مجازات

اعدام باشه (مثل

سب النبی)، اون وقته که

دادگاه کیفری یک وارد عمل میشه. اینجوری میشه که هر کدوم از این پرونده ها، مسیر حقوقی خودشون رو پیدا می کنن.

نوع جرم توهین به مقدسات	مجازات پیش بینی شده	دادگاه صالح رسیدگی	تعداد قضات
توهین به مقدسات (ماده 513، غیر سب النبی)	حبس تعزیری (1 تا 5 سال)	دادگاه کیفری دو	یک قاضی
سب النبی (ماده 262)	اعدام	دادگاه کیفری یک	سه قاضی
توهین با جنبه امنیتی یا سازمان یافته	متغیر (ممکن است منجر به اعدام شود)	دادگاه انقلاب (در صورت لزوم)	متغیر

نتیجه گیری

راستش را بخواهید، موضوع

توهین به مقدسات یکی از اون مسائلیه که توی کشور ما حساسیت زیادی داره و فهمیدن جزئیاتش برای همه ما، چه حقوقدان باشیم چه یه آدم معمولی، لازمه. دیدیم که توهین به مقدسات میتونه طیف وسیعی از رفتارها رو در بر بگیره، از یه بی احترامی ساده گرفته تا دشنام های رکیک که به

سب النبی ختم میشه و مجازات اعدام داره.

توی این مقاله حسابی به این بحث پرداختیم که

توهین به مقدسات در صلاحیت کدام دادگاه است. فهمیدیم که اول کار، هر پرونده ای میره سراغ

دادسرای عمومی و انقلاب برای تحقیقات اولیه. بعدش، بسته به اینکه شدت توهین چقدر بوده و مجازات تعیین شده چی باشه، پرونده به

دادگاه کیفری دو (برای مجازات حبس) یا

دادگاه کیفری یک (برای مجازات اعدام مثل

سب النبی) فرستاده میشه. حتی دیدیم که فضای مجازی هم هیچ حاشیه امنی برای اینجور جرائم نیست و قانونگذار برای ارائه دهندگان خدمات هم مسئولیت هایی قائل شده.

شناخت دقیق این قوانین و تفاوت بین انواع توهین و مجازات هاشون، به ما کمک می کنه که هم خودمون ناخواسته دچار دردسر نشیم و هم اگه خدای نکرده با چنین پرونده هایی روبرو شدیم، بدونیم باید چیکار کنیم و توقع چه روندی رو داشته باشیم. یادتون باشه، توی اینجور پرونده های حساس و پیچیده حقوقی، هیچ چیز مثل

مشاوره حقوقی تخصصی به دردتون نمی خوره. اگه شما یا عزیزانتون با چنین مسائلی درگیر هستید، حتماً با یه وکیل یا مشاور حقوقی متخصص صحبت کنید تا بهترین راه رو نشونتون بده.

همیشه بهتره که پیشگیری کنیم تا درمان. پس بیایید با احترام به باورها و مقدسات همدیگه، از بروز اینجور مشکلات جلوگیری کنیم و جامعه ای سالم تر و آرام تر داشته باشیم.